Rodzina fundamentem społeczeństwa – spotkanie FAFCE

Bruksela: Zarząd FAFCE wezwał do subsydiarności, a nie centralizacji, podkreślając kluczową rolę rodzin w walce z kryzysem demograficznym i samotnością w Europie.

Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl

Źródło: EWTN Polska
Photo credit: FAFCE
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.

Posiedzenie Zarządu FAFCE (Federacji Katolickich Stowarzyszeń Rodzinnych w Europie) odbyło się w Brukseli w dniach 4–6 listopada 2025 r., gromadząc członków z całej Europy, by omówić działania na poziomie UE i ONZ.

Obrady rozpoczęło spotkanie z Posłami do Parlamentu Europejskiego, którego gospodarzem był Europoseł Paolo Inselvini. Podkreślił on, iż „rodzina nie jest sprawą prywatną – jest fundamentem społeczeństwa” i „konkretnym znakiem nadziei” choćby w trudnych czasach.

Prezydent FAFCE, Vincenzo Bassi, zwrócił uwagę na kryzys demograficzny i epidemię samotności, apelując o priorytetyzację solidarności międzypokoleniowej rozpoczynającej się w rodzinie. W dyskusji z Europosłami (w tym F.-X. Bellamy i T. Sokol) poruszono wyzwania rodzin, takie jak kryzys relacji, rosnąca liczba rozwodów oraz szkodliwy wpływ pornografii na dzieci.

Posiedzenie zakończyło się przyjęciem rezolucji skupionej na „Subsydiarności, a nie centralizacji”. FAFCE wezwała w niej Komisję Europejską do zapewnienia dostosowanego wsparcia regionom w celu zarządzania wyzwaniami demograficznymi, podkreślając kluczową rolę rodzin dla spójności społecznej w Europie. Prace zakończono Mszą Świętą.

Poniżej publikujemy główne założenia rezolucji Zarządu FAFCE:
Nawiązując do rezolucji FAFCE z 2021 r. w sprawie „Rodzina jest demokratyczną i demograficzną przyszłością Europy” a także przypominając encyklikę Fratelli Tutti o „znaczeniu zasady subsydiarności, która jest nierozerwalnie związana z zasadą solidarności”:

Zarząd FAFCE:

Wyraża obawę dotyczącą trwającej reformy unijnej Polityki Spójności, która pozbawia regiony i społeczności lokalne wpływu na podział funduszy europejskich;

Podkreśla, iż ponieważ Komisja Europejska przyznaje, iż „reformy i inwestycje […] pomagają przeciwdziałać gospodarczym i fiskalnym skutkom starzenia się”, należy je traktować jako inwestycje, pozostawiając państwom członkowskim odpowiedzialność za decydowanie o najskuteczniejszych środkach [Source];

Przypomina, iż silna polityka spójności będzie kluczem do przeciwdziałania nierównowagom demograficznym i związanym z nimi dysproporcjom terytorialnym;

Przypomina, iż polityki rodzinne mają trwały wpływ na zrównoważony rozwój gospodarczy i społeczny kraju oraz całego kontynentu, zwiększając PKB i wzmacniając spójność europejską;

Przypomina o znaczeniu działań ciał pośredniczących w społeczeństwie, takich jak sieci rodzinne, w celu przeciwdziałania powszechnej samotności, ubóstwu i indywidualizmowi;

Przypomina Komisji Europejskiej i Parlamentowi Europejskiemu, iż są one związane zasadą subsydiarności, która przewiduje, iż państwa członkowskie mają prawo do stanowienia prawa w ramach swoich jurysdykcji i należy to prawo szanować;

Zwraca się do Komisji o (i) rozważenie odpowiednich sposobów zapewnienia dostosowanego wsparcia dla regionów, aby skutecznie zarządzały wyzwaniami demograficznymi, ekologicznymi, cyfrowymi i przemysłowymi, a także (ii) o uznanie podmiotów pozarządowych, takich jak przedsiębiorstwa społeczne, spółdzielnie i organizacje trzeciego sektora, które przejmują główną odpowiedzialność za organizowanie usług rodzinnych bez nakładania nowych obciążeń na ogólne podatki, w ramach ekosystemu zakorzenionego w lokalnych społecznościach i zorientowanego na dobro wspólne, ze szczególnym uwzględnieniem powyższych wyzwań;

Przypomina o zasadzie subsydiarności, jeżeli chodzi o „pierwszorzędną rolę i odpowiedzialność rodziców w wychowaniu ich dzieci”, jak już stwierdzono w rezolucji Zarządu FAFCE (październik 2021 r.) i uznano w międzynarodowych konwencjach praw człowieka, jak wskazano powyżej;

Wyraża zaniepokojenie, iż pomimo obowiązku stosowania zasady subsydiarności, instytucje europejskie przez cały czas debatują nad kwestiami bioetycznymi, takimi jak życie nienarodzonych i kres życia (aborcja i eutanazja) oraz rodzicielstwo, a wszystko to, co się z nimi wiąże, leży poza bezpośrednimi kompetencjami Unii Europejskiej;

Zaprasza Komisję Europejską do ponownego rozważenia roli regionów i społeczności lokalnych w reformie unijnej Polityki Spójności oraz popiera wysiłki sugerowane przez Europejskiego Komisarza ds. Polityki Spójności na rzecz ulepszenia zarządzania funduszami publicznymi UE;

Wzywa Komisję Europejską do przeprowadzenia szerokich konsultacji ze społeczeństwem obywatelskim oraz władzami regionalnymi i lokalnymi w celu określenia najlepszego poziomu uprawnień do osiągnięcia redukcji nierównowag demograficznych;

słowa kluczowe: FAFCE, rodzina Europa, subsydiarność, Parlament Europejski, kryzys demograficzny, solidarność międzypokoleniowa, Bruksela, samotność, Paolo Inselvini, polityka rodzinna