Postanowione ludziom raz umrzeć , a potem sąd(Hbr 9,27)
Śmierć jest najważniejszym , kulminacyjnym momentem w życiu każdego człowieka.
Sam Pan Bóg uświadamia nam , iż na ziemi żyjemy tylko jeden raz :Nie zapominaj ,że nie ma powrotu(Hbr9,27).
Nasze życie na ziemi jest jedyne i niepowtarzalne, po śmierci
nie ma już powrotu.
Umierając
człowiek spotyka się z Chrystusem i dokonuje się sąd , w czasie którego
zostaje podjęta nieodwołalna decyzja zbawienia albo wiecznego
potępienia.
Teoria reinkarnacji jest zaprzeczeniem objawionej przez Boga prawdy o niepowtarzalności ludzkiego życia na ziemi.
Ci wszyscy, którzy wyznają wiarę w reinkarnację, odrzucają Chrystusa.
Chrystus
doświadczył prawdziwej, ludzkiej śmierci, która definitywnie zakończyła
Jego życie na ziemi. Umierając , obarczył się naszym cierpieniem….był
przebity za nasze grzechy…..zdruzgotany za nasze winy(Iż 53,4-5) , wziął
na siebie grzechy wszystkich ludzi. W ten sposób Jego śmierć ukazała
całą prawdę o konsekwencjach grzechu , którymi są cierpienie i śmierć
oraz przedśmiertelne doświadczenie braku obecności Boga.
Jezus wyraził to w słowach: Boże mój , Boże mój , czemuś Mnie opuścił?(Mt 27,46)
równocześnie całkowicie powierzył siebie miłości Ojca :
Ojcze , w Twoje ręce powierzam ducha mojego(Łk 23,46).
Dzięki temu śmierć stała się bramą prowadzącą do pełni życia.
Każdy
człowiek ma szansę udziału w zwycięstwie Chrystusa nad grzechem i
śmiercią , o ile tylko żyje i umiera w zjednoczeniu z Nim.
W
momencie śmierci dokonuje się sąd. Sąd polega na tym , iż Stwórca
zostawia człowieka własnej mocy rozstrzygania. Przed ludźmi życie i
śmierć , co ci się
podoba , to będzie ci dane(Syr 15,14.17)
To najważniejsza życiowa decyzja , wybór zbawienia lub potępienia , uzależniona jest jednak od historii całego ludzkiego życia.
Dzięki
wierze człowiek może z Bogiem nawiązać relacje miłości. Każdy wybór
dobra , w czasie ziemskiego życia , pogłębia w człowieku wolność i
zdolność do miłości , natomiast każdy grzech zniewala i tę zdolność
deformuje i niszczy. Życie na ziemi jest dla wszystkich człowieka czasem
niepowtarzalnego nie powtarzalnego definitywnego dojrzewania do
wieczności nieba lub czasem degeneracji i staczania się w kierunku
absolutnego egoizmu i zguby wiecznej.
Każdy człowiek stanie przed
Bogiem twarzą w twarz . Kiedy wiara i nadzieja przestaną istnieć ,
wtedy sam będzie musiał podjąć ostateczna decyzję. Będzie ona zawsze
wyrazem prawdy o człowieku , czyli o tym , jakie jest jego
człowieczeństwo , które się ukształtowało poprzez całkowicie dobrowolne
czyny , decyzje , wybory dobra lub zła dokonane w czasie ziemskiego
życia. Pan Bóg objawia nam , iż to sam człowiek skazuje siebie na
potępienie , o ile żyje tak , jakby Boga nie było i sam chce decydować o
tym , co jest dobre a co złe. Ostrzega nas. Nie dążcie do śmierci przez
swe błędne życie , nie gotujcie sobie zguby własnymi rękami (Mdr 1,12).
W chwili śmierci każdy otrzyma to , czego będzie pragnął.
Absolutny
egoista będzie pragnął tylko zaspokoić swój egoizm , a więc znienawidzi
i odrzuci Boga , natomiast człowiek spragniony miłości , z wielką
radością miłość Bożą przyjmie i z nią się zjednoczy.
Napisano na podstawie dwumiesięcznika „ Miłujcie się”.
