Odkryj głębokie rozmyślania na temat „Szaleństwa grzeszników”. Dowiedz się, jak oddalenie od Pana Boga prowadzi do duchowego zagubienia i jak możemy wrócić na ścieżkę prawdy i miłości. Te refleksje pomagają zrozumieć, jak ważne jest pokuty i nawrócenie, by osiągnąć pełnię życia w Chrystusie.
KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA. Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz. Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić. Jezu, Miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba. Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz. Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim. W roztargnieniach mów: Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem. |
Wysłuchaj rozmyślania.
Rozmyślanie.
Rozmyślania na wszystkie dni całego roku
z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego
1935 r.
PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO
O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.
TOM II.
„Lepszy jest młodzian ubogi i mądry, aniżeli król stary a głupi, który nie umie przewidywać przyszłości” — (Ks. Ekkl. 4, 13).
PRZYGOTOWANIE. — Biedni grzesznicy! Pracują, wytężają swe siły, aby posiąść jak najwięcej dóbr w tym życiu, które wnet się zakończy, a nie dbają o dobra przyszłego żywota, który nigdy końca mieć nie będzie; owszem wyrzekają się go dla jakiejś krótkiej przyjemności. My przynajmniej nie bądźmy tak głupi. Pamiętajmy, iż Pan Bóg umieścił nas na ziemi jedynie dlatego, byśmy pozyskali życie wieczne, i mówmy często do siebie: „Cóż pomoże człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a duszę stracił?” Dusza stracona, wszystko stracone.
I. — Biedni grzesznicy! Pracują, wytężają swe siły, aby posiąść jak najwięcej dóbr w tym życiu, które wnet się zakończy, a nie dbają o dobra przyszłego żywota, który nigdy końca mieć nie będzie! Nieszczęśliwi tak tracą rozum, iż nie tylko stają się szaleńcami, ale jakby zwierzętami. I rzeczywiście, jak mówi bowiem Św. Jan Chryzostom, człowiek jest istotą rozumną, ma więc w swej działalności kierować się rozumem, a nie skłonnościami zmysłowemu Toteż, gdyby jakie zwierzę postępowało według praw rozumu, mówilibyśmy o nim, iż postępuje jak człowiek, i przeciwnie, gdy człowiek w swym działaniu kieruje się zmysłami, a nie rozumem, mówimy o nim, iż żyje jak zwierzę. — A tak właśnie czynią grzesznicy, którzy nie bacząc na to, co dobre a co złe, idą za zwierzęcym instynktem swych zmysłowych popędów i czynią tylko to, co w danej chwili ciału dogadza, nie myśląc o tym, co tracą, i jakie wieczne nieszczęście sprowadzają na siebie.
O ileż mędrszy jest wieśniak, człowiek ubogi, który się zbawia, od króla, który się potępia! „Lepszy jest młodzian ubogi i mądry, aniżeli król stary a głupi, który nie umie przewidywać przyszłości”. Czyżby wszyscy tego nie uważali za szaleńca, kto by dla zdobycia złotego narażał się na utratę wszystkich dóbr swoich? A czyż nie należy tego uważać za wariata, kto dla krótkiej przyjemności traci duszę i naraża się na niebezpieczeństwa utracenia jej na zawsze? To jest przyczyną zguby tylu dusz, iż dbają tylko o to, co jest dobrem, względnie złem na ziemi, a nie troszczą się o wiekuiste szczęście lub nieszczęście.
Pan Bóg z pewnością nie umieścił nas na ziemi, abyśmy byli bogatymi, byśmy pozyskiwali zaszczyty i dogadzali swym zmysłom, ale dlatego, abyśmy osiągnęli żywot wieczny. Ale jednego potrzeba. ale grzesznicy gardzą tym celem, myślą tylko o teraźniejszości, ich śmierć się zbliża, niezadługo przestąpią próg, za którym jest wieczność, a nie wiedzą, dokąd idą. — Co byś powiedział o sterniku, mówi Św. Augustyn, który zapytany, dokąd płynie, odpowiedziałby, iż tego nie wie? Każdy by był przekonany, iż taki sternik wiedzie okręt na zgubę. A takimi są mądrzy tego świata, którzy umieją ciągnąć zyski, bawić się, pozyskiwać zaszczyty, a nie umieją zbawić swej duszy.
Ów bogacz ewangeliczny umiał pozyskać wielki majątek, ale umarł „i pogrzebany jest w piekle“. Mądrym był Aleksander Wielki, który tyle państw zdobył, ale umarł po niewielu latach, a co się stało z jego duszą? Za mądrego był również uważany król Henryk VIII; nieszczęśliwy jednak dla dogodzenia zmysłom, zbuntował się przeciw Kościołowi; mówią o nim, iż umierając, miał powiedzieć: Straciliśmy wszystko.
II. — „Przed człowiekiem żywot i śmierć…; co się mu podoba, będzie mu dane“. Na tej ziemi masz do wyboru życie lub śmierć; o ile powstrzymasz się od przyjemności zakazanych, pozyskasz życie wieczne, w przeciwnym jednak razie czeka cię śmierć wieczna. Co o tym sądzisz? Co wybierzesz? Wybieraj jak człowiek, nie jak zwierzę. Wybieraj jak Chrześcijanin, który ma wiarę i mówi: „Cóż pomoże człowiekowi, jeśliby wszystek świat zyskał, a na duszy swej szkodę poniósł?”. Na co się przyda człowiekowi, choćby cały świat zyskał, a duszę zgubił? Iluż nieszczęśliwych teraz płacze w piekle i mówi: „Cóż nam pomogła pycha?”. Oto mówią: wszystkie dobra ziemskie przeminęły dla nas jak cień, i pozostały nam tylko płacz i męka wieczna.
Modlitwa.
Mój Boże, dałeś mi rozum, udzieliłeś mi światła wiary, a jednak w przeszłości postępowałem jak zwierzę, traciłem Twą Łaskę dla nędznych przyjemności zmysłowych, które jak wiatr przeminęły, i pozostały mi z nich tylko zgryzoty sumienia i rachunki, jakie mam złożyć Twej sprawiedliwości. „Nie wchodź w sąd ze sługą Twoim”. Panie, nie sądź mnie według tego, na co zasłużyłem, ale postąp ze mną według Twego Miłosierdzia. Użycz mi światła, daj mi żal za zniewagi, jakie Ci wyrządziłem, i udziel mi przebaczenia. „Zbłądziłem jako owca, która zginęła; szukaj swego sługi”. Jestem owcą zgubioną, jeżeli nie będziesz mnie szukał, zginę na zawsze. Zmiłuj się nade mną przez tę krew, jaką z miłości ku mnie przelałeś. Żałuję, Dobro najwyższe, iż Cię opuściłem i dobrowolnie wyrzekłem się Twej Łaski. Chciałbym umrzeć z żalu, ale udziel mi go jeszcze w większym stopniu. Spraw, bym Niebo osiągnął, aby tam wysławiać miłosierdzie Twoje. Maryo, Matko moja, Tyś moją ucieczką, proś Jezusa za mną; błagaj, aby mi przebaczył i udzielił mi świętej wytrwałości. Amen. (II, 91) |
Zachęcamy do:
- podjęcia ratunku Dusz Czyśćcowych w miesiącu Listopadzie im poświęconym: Listopad – miesiąc dusz czyśćcowych dzień 4
- Myśli i nauki o Sądzie Ostatecznym. Dzień 4. Potrzeba i pewność Sądu Ostatecznego. Cz. 3
- Modlitwy na cmentarzu za dusze zmarłych.
- Modlitwy za dusze zmarłych krewnych i przyjaciół.
Poznaj także żywot Św. Karola Boromeusza, Biskupa i Wyznawcy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargę T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.