🔉PONIEDZIAŁEK IX TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Jak ważna jest ostatnia chwila.

salveregina.pl 2 miesięcy temu
Zdjęcie: Przenajświętszego sakramentu ,zbawienie dusz,Maryja,dusze oziębłe,zbliżamy się do śmierci ,Jezus,okazje do grzechu,o nabożeństwie,grzech niewdzięczności,doskonałość,łaski bożej,zmartwychwstanie ciał,g


Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nie­skończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kie­dy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bo­wiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Cóż pomoże człowiekowi, jeśliby wszystek świat zyskał, a na duszy swej szkodę poniósł” — (Mat. 16, 26).

PRZYGOTOWANIE. — Jedyną sprawą praw­dziwie ważną, owszem, konieczną jest: „służyć Panu Bogu i zbawić duszę”. Kto się zbawi, będzie zawsze szczęśliwy i zazna w Niebie wszelkiego rodzaju ra­dości; i przeciwnie, kto się potępi, będzie zawsze nieszczęśliwy, będzie w piekle cierpiał wszelkie katusze. Skądże to jednak pochodzi, iż większa część ludzi zupełnie nie dba o tę najważniejszą sprawę? Starajmy się, abyśmy nie byli również tak głupi; pamiętajmy, iż tu idzie o wieczność i nie łudźmy się, iż można pogodzić Niebo z grzechami.

I. — Rozważ, jak istotną jest rzeczą, abyś swój wielki cel osiągnął. Od tego bowiem wszystko zależy. O ile go osiągniesz, będziesz zawsze szczęśli­wy — dusza twoja i twe ciało będzie opływać we wszelkie radości. jeżeli go jednak nie osiągniesz, stracisz duszę i ciało, Niebo i Pana Boga, będziesz na za­wsze nieszczęśliwy, na zawsze potępiony.

Jedyną więc sprawą prawdziwie ważną, owszem, konieczną jest: służyć Panu Bogu i zbawić duszę.

Nie mów więc już odtąd: teraz chcę używać przyjemności, później oddam się Panu Bogu i mam nadzieję, iż się zbawię. Fałszywa nadzieja! Iluż po­dobnie mówiło, a jednak teraz są w piekle. Któryż z potępionych chciał się potępić? Pan Bóg przeklina tego, kto grzeszy w nadziei przebaczenia. Mówisz: popełnię ten grzech, a potem się wyspowiadam. Skąd wiesz, czy będziesz miał czas do tego? Któż cię zapewni, iż nie umrzesz zaraz po popełnieniu grzechu? Stracisz Łaskę Bożą, a cóż będzie, jeżeli jej już nie odzyskasz? Pan Bóg jest Miłosierny dla tych, którzy Go się boją, nie okazuje jednak Miłosierdzia tym, którzy Nim gardzą. Miłosier­dzie Jego bojącym się Jego.

Nie mów: Wszystko jedno, czy się wyspowia­dam z dwóch czy też z trzech grzechów. Może ci bowiem Pan Bóg dwa grzechy przebaczy, a trzech nie przebaczy. Pan Bóg znosi, ale nie zawsze. „Cierpli­wie czeka, aby je, gdy Dzień Sądu przyjdzie w zu­pełności grzechów pokarał”.

Gdy miara grzechów się dopełni, Pan Bóg już nie przebacza, karze śmier­cią, opuszcza grzesznika.

I tak ten, idąc z grzechu w grzech, dostaje się do piekła, a kara to strasz­niejsza od śmierci. Zastanów się nad tym, co czy­tasz. Postanów oddać się Panu Bogu. Obawiaj się, czy to nie ostatnie ostrzeżenie, jakiego ci Pan Bóg udziela. Dość Go naobrażałeś; dość już Pan Bóg czeka na cie­bie. Lękaj się, jeżeli jeszcze jeden grzech śmiertelny popełnisz. Pan Bóg ci już może nie przebaczy. Wiedz, iż tu idzie o duszę, o wieczność. Ta wielka myśl o wieczności iluż oderwała od świata! Iluż zapro­wadziła do klasztorów, na pustynię!

II. — Rozważ, iż ta sprawa o wiecznej donio­słości jest najbardziej przez ludzi zaniedbana.

O wszystkim myślą, tylko nie o zbawieniu. Na wszystko jest czas, nie ma go dla Pana Boga.

Powiedzieć światowcowi, aby uczęszczał do Sakramentów Świętych, odprawiał codziennie półgodzinne rozmyślanie, odpowie: mam dzieci, rodzinę, majątek, muszę się tym zajmować. O Panie Boże, a czyż duszy nie masz? Użyj swego majątku, wołaj na dzieci, krewnych, aby cię ratowali w chwili śmierci i uchronili od piekła!

Nie łudź się, iż zdołasz pogodzić Pana Boga i świat, Niebo i grzechy. Zbawienie nie jest sprawą, którą można byle jako załatwić. Musisz sobie zadać gwałt, przełamać się, jeżeli chcesz pozyskać nieśmiertelną koronę. Iluż Chrześcijan łudziło się, iż później będą służyli Panu Bogu i osiągną zbawie­nie, a jednak teraz są w piekle! Jakież szaleństwo myśleć zawsze o tym, co wnet się skończy, a tak mało się tym zajmować, co nigdy końca mieć nie będzie!

Przynajmniej ty nie należ do liczby tych sza­lonych. jeżeli przedtem również byłeś niedbały pod tym względem, to przynajmniej od dzisiaj powa­żnie myśl o swym losie i powiedz do siebie: Mam duszę, jeżeli cały świat zyskam, a duszę potępię, na co mi się to przyda? Co pomogły godności, ucie­chy, próżności tym, którzy żyli na świecie, a teraz ich ciała leżą w grobie, a dusze w piekle? Skoro więc mam duszę i to tylko jedną, skoro ją raz zgubię, na zawsze ją stracę, muszę więc myśleć o tym, bym się zbawił. To sprawa najważniejsza. Idzie o wieczne szczęście lub też wiekuiste nieszczęście.

Modlitwa.

Mój Boże, wyznaję ze wstydem, iż byłem do­tąd zaślepiony; tak daleko odszedłem od Ciebie. Nie myślałem o swym zbawieniu. Ratuj mnie, Oj­cze, dla Zasług Jezusa Chrystusa; niech wszystko stracę, bylebym Ciebie, mój Boże, nie utracił. Maryo, Nadziejo moja, ratuj mnie Swym Orędownictwem. Amen.

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 22
  2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
  3. uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Marii Magdaleny: Nabożeństwo ku czci Św. Marii Magdaleny.

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału