Pilnowanie społeczności z OJCEM i PANEM Jezusem oraz pilnowanie otrzymanej służby, rozwijanie daru/darów

"A w owym czasie, gdy liczba uczniów wzrastała, wszczęło się szemranie hellenistów przeciwko Żydom, iż zaniedbywano ich wdowy przy codziennym usługiwaniu. (2) Wtedy dwunastu, zwoławszy wszystkich uczniów, rzekło: Nie jest rzeczą słuszną, żebyśmy zaniedbali słowo Boże, a usługiwali przy stołach. (3) Upatrzcie tedy, bracia, spośród siebie siedmiu mężów, cieszących się zaufaniem, pełnych Ducha Świętego i mądrości, a ustanowimy ich, aby się zajęli tą sprawą; (4) my zaś pilnować będziemy modlitwy i służby Słowa." - Dzieje Apostolskie 6:1-4 BW

Służbą apostołów było m.in. nauczanie - umacnianie wierzących w nowo powstających społecznościach oraz świadczenie o zmartwychwstałym PANU BOGU niezbawionym, głoszenie im Dobrej Nowiny. To była ich główna służba. Każdy ze zbawionych dostał jakiś dar/dary -jest powołany do różnorakiej służby. Powinniśmy mieć rozeznanie, rozpoznanie jaki dar/dary duchowe dał nam zmartwychwstały BÓG Prawdziwy - do jakiej służby nas powołuje. Następnie powinniśmy w mocy Jego obecności pilnować tej służby, rozwijać ją by była większa - wykonywać ją też dobrze, wiernie, wytrwale z miłości do OJCA i PANA oraz z miłości do zbawionych i niezbawionych. Z miłości, a nie ze strachu, nie z przymusu. W mocy obecności Chrystusowej - w mocy Duchu Bożego, a nie w naszej ludzkiej sile.

Nie było wolą Chrystusową aby apostołowie zarzucili służbę Słowa, a służyli wobec wdów w ich przyziemnych potrzebach. Ta służba miłosierdzia była przeznaczona dla kogoś innego m.in. dla Szczepana : " I podobał się ten wniosek całemu zgromadzeniu, i wybrali Szczepana, męża pełnego wiary i Ducha Świętego, i Filipa, i Prochora, i Nikanora, i Tymona, i Parmena, i Mikołaja, prozelitę z Antiochii; (6) tych stawili przed apostołami, którzy pomodlili się i włożyli na nich ręce." - Dzieje Apostolskie 6:5-6 BW

Nie ma lepszych, gorszych w Kościele Chrystusowym. Jako zbawieni jesteśmy wszyscy dziećmi Bożymi, ale do różnych posług jesteśmy przeznaczeni. Jeden brat jest przeznaczony do tego, a drugi do czegoś innego, trzeci do czegoś innego itd. Jedna siostra jest przeznaczona do czegoś innego niż druga czy trzecia siostra itd. Ważne żeby rozumieć iż nie ma gorszych i lepszych, ale wszechwładny, wszechmądry PAN i BÓG Jezus nad tym wszystkim jest ON buduje Kościół, ON wie co dla wszystkich jest adekwatne, więc nie zazdrośćmy nikomu, ale i nie wywyższajmy się nad innych. Módlmy się o większe dary dla braci i sióstr oraz większe dary dla siebie. Zabiegajmy aby być dla innych zachętą ku dobrej służbie, bo to wszystko jest ku chwale OJCA i PANA.

"Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc." - 1 List apostoła Jana 15:2 BW - wolą OJCA i PANA jest abyśmy wzrastali, obfitowali we wszystkich duchowych obszarach m.in. w uświęceniu, owocu Ducha w tym w miłości, w mądrości z góry, w większych darach i rozwijaniu ich.

Strzeżmy swoich serc abyśmy nie zarzucili służby, nie byli złymi sługami, ale dobrymi i wiernymi ........... "Niech więc każdy uważa nas za sługi Chrystusa i szafarzy tajemnic Boga. (2) A od szafarzy wymaga się, aby każdy z nich okazał się wierny" - 1 List apostoła Pawła do Koryntian 4:1 UBG _________________ "Powiedzcie też Archipowi: Uważaj, abyś wypełnił posługę, którą przyjąłeś w Panu." - List apostoła Pawła do Kolosan 4:17 UBG _______________________________ "Z tego powodu przypominam ci, abyś rozniecił dar Boży, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk. (7) Nie dał nam bowiem Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i zdrowego umysłu. (8) Nie wstydź się więc świadectwa naszego Pana ani mnie, jego więźnia, ale weź udział w cierpieniach dla ewangelii według mocy Boga;" - 2 List apostoła Pawła do Tymoteusza 1:6-8 UBG

"Jako dobrzy szafarze różnorakiej łaski Bożej usługujcie sobie nawzajem tym darem, jaki każdy otrzymał. (11) jeżeli ktoś przemawia, niech mówi jak wyroki Boga, jeżeli ktoś usługuje, niech to czyni z mocy, której Bóg udziela, aby we wszystkim był uwielbiony Bóg przez Jezusa Chrystusa. Jemu chwała i panowanie na wieki wieków. Amen." - 1 List apostoła Piotra 4:10-11 UBG ______________________________ "Kto więc jest tym sługą wiernym i roztropnym, którego pan postawił nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm o adekwatnej porze? (46) Szczęśliwy ów sługa, którego pan jego, gdy przyjdzie, zastanie tak czyniącego. (47) Zaprawdę powiadam wam, iż postawi go nad całym mieniem swoim. (48) Jeśliby zaś ów zły sługa rzekł w sercu swoim: Pan mój zwleka z przyjściem, (49) i zacząłby bić współsługi swoje, jeść i pić z pijakami, (50) przyjdzie pan sługi owego w dniu, w którym tego nie oczekuje, i o godzinie, której nie zna. (51) I usunie go, i wyznaczy mu los z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów." - Ewangelia apostoła Mateusza 24 BW

Nie było wolą PANA Jezusa aby apostołowie służyli w tym co Szczepan i wybrani z nimi. Nie było wolą PANA Jezusa aby Szczepan i wybrani z nim mieli ten sam rodzaj służby co apostołowie. Jednych PAN Jezus uzdolnił do czego innego, drugich do czego innego. Nie było lepszych i gorszych, ale były różne służby. Tak jak w Kościele Chrystusowym kobiety nie mogą mieć służby pasterzowania i służby nauczania nad mężczyznami. Nie są gorsze iż PAN BÓG nie pozwala im na to, ale są powołane do innych posług. Jako zbawieni jesteśmy równymi dziećmi Bożymi, ale jesteśmy uzdolnieni, przeznaczeni do różnych służb ........... "Grzeszne pastorstwo kobiet część 3 - brak poznania, brak daru nauczania czy może świadoma krnąbrność, świadome nieposłuszeństwo ??" - https://mieczducha888.blogspot.com/2024/10/grzeszne-pastorstwo-kobiet-czesc-3-brak.html

zbawieni mają różne dary, różne posługi

"Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest wasza rozumna służba. (2) A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście mogli rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga. (3) Mówię bowiem przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, kto jest wśród was, aby nie myślał o sobie więcej niż należy, ale żeby myślał o sobie skromnie, stosownie do miary wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił. (4) Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, ale nie wszystkie członki wykonują tę samą czynność; (5) Tak my, chociaż liczni, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, ale z osobna jesteśmy członkami jedni drugich. (6) Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana: jeżeli ktoś ma dar prorokowania, niech go używa stosownie do miary wiary; (7) jeżeli usługiwania, niech usługuje; jeżeli ktoś naucza, niech trwa w nauczaniu; (8) jeżeli ktoś napomina, to w napominaniu; jeżeli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeżeli ktoś jest przełożonym, niech nim będzie w pilności; jeżeli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo. (9) Miłość niech będzie nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymając się tego, co dobre. (10) Miłujcie się wzajemnie miłością braterską, wyprzedzając jedni drugich w okazywaniu szacunku. (11) W pracy nieleniwi, pałający duchem, służący Panu; (12) Radujący się w nadziei, cierpliwi w ucisku, nieustający w modlitwie; (13) Wspomagający świętych w potrzebach, okazujący gościnność. (14) Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie. (15) Radujcie się z tymi, którzy się radują, a płaczcie z tymi, którzy płaczą. (16) Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie miejcie o sobie wysokiego mniemania, ale się ku niskim skłaniajcie. Nie uważajcie samych siebie za mądrych. (17) Nikomu złem za zło nie odpłacajcie; starajcie się o to, co uczciwe wobec wszystkich ludzi. (18) jeżeli to możliwe, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi żyjcie w pokoju. (19) Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta do mnie należy, ja odpłacę - mówi Pan. (20) jeżeli więc twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go, jeżeli jest spragniony, napój go. Tak bowiem robiąc, rozżarzone węgle zgarniesz na jego głowę. (21) Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj." - List apostoła Pawła do Rzymian 12 UBG

"A co do darów duchowych, bracia, nie chcę, abyście byli nieświadomi rzeczy. (2) Wiecie, iż, gdyście byli poganami, do niemych bałwanów szliście, jak was prowadzono. (3) Dlatego oznajmiam wam, iż nikt, przemawiając w Duchu Bożym, nie powie: Niech Jezus będzie przeklęty! I nikt nie może rzec: Jezus jest Panem, chyba tylko w Duchu Świętym. (4) A różne są dary łaski, ale Duch ten sam. (5) I różne są posługi, ale Pan ten sam. (6) I różne są sposoby działania, ale ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich. (7) A w każdym różnie przejawia się Duch ku wspólnemu pożytkowi. (8) Jeden bowiem otrzymuje przez Ducha mowę mądrości, drugi przez tego samego Ducha mowę wiedzy, (9) inny wiarę w tym samym Duchu, inny dar uzdrawiania w tym samym Duchu. (10) Jeszcze inny dar czynienia cudów, inny dar proroctwa, inny dar rozróżniania duchów, inny różne rodzaje języków, inny wreszcie dar wykładania języków. (11) Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce. (12) Albowiem jak ciało jest jedno, a członków ma wiele, ale wszystkie członki ciała, chociaż ich jest wiele, tworzą jedno ciało, tak i Chrystus; (13) bo też w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało - czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni jednym Duchem. (14) Albowiem i ciało nie jest jednym członkiem, ale wieloma. (15) Jeśliby rzekła noga: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała; czy dlatego nie należy do ciała? (16) A jeśliby rzekło ucho: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała, czy dlatego nie należy do ciała? (17) Jeśliby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A jeśliby całe ciało było słuchem, gdzież byłoby powonienie? (18) Tymczasem Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał. (19) A jeśliby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało? (20) A tak członków jest wiele, ale ciało jedno. (21) Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie; albo głowa nogom: Nie potrzebuję was. (22) Wprost przeciwnie: Te członki ciała, które zdają się być słabszymi, są potrzebniejsze, (23) a te, które w ciele uważamy za mniej zacne, otaczamy większym szacunkiem, a dla wstydliwych członków naszych dbamy o większą przyzwoitość, (24) podczas gdy przyzwoite członki nasze tego nie potrzebują. ale Bóg tak ukształtował ciało, iż dał pośledniejszemu większą zacność, (25) aby nie było w ciele rozdwojenia, ale aby członki miały nawzajem o sobie jednakie staranie. (26) I jeżeli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeżeli doznaje czci jeden członek, radują się z nim wszystkie członki. (27) Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami. (28) A Bóg ustanowił w kościele najpierw apostołów, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, następnie moc czynienia cudów, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, kierowania, różne języki. (29) Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mają moc czynienia cudów? (30) Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy je wykładają? (31) Starajcie się tedy usilnie o większe dary łaski; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą." - 1 List apostoła Pawła do Koryntian 12 BW

"A każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusa. (8) Dlatego Pismo mówi: Wstąpiwszy na wysokość, poprowadził pojmanych jeńców i dał ludziom dary. (9) ale to, iż wstąpił, cóż oznacza, jeżeli nie to, iż najpierw zstąpił do niższych regionów ziemi? (10) Ten, który zstąpił, jest i tym, który wstąpił wysoko ponad wszystkie niebiosa, aby napełnić wszystko. (11) I on ustanowił jednych apostołami, drugich prorokami, innych ewangelistami, a jeszcze innych pasterzami i nauczycielami; (12) Dla przysposobienia świętych, dla dzieła posługiwania, dla budowania ciała Chrystusa; (13) Aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary dojrzałości pełni Chrystusa; (14) Abyśmy już nie byli dziećmi miotanymi i unoszonymi każdym powiewem nauki przez oszustwo ludzkie i przez podstęp prowadzący na manowce błędu. (15) ale będąc szczerymi w miłości, wzrastajmy we wszystkim w tego, który jest głową - w Chrystusa. (16) Z niego całe ciało harmonijnie złożone i zespolone we wszystkich stawach, dzięki działaniu każdego członka, stosownie do jego miary, przyczynia sobie wzrostu dla budowania samego siebie w miłości." - List apostoła Pawła do Efezjan 4:7-16 UBG

Czytamy m.in. : "mamy więc różne dary", "a w każdym różnie przejawia się Duch", "a każdemu z nas" - każdy zbawiony ma jakiś dar/dary duchowe. Oby każdy zbawiony rozpoznał co otrzymał, żeby móc w tym dobrze służyć, aby nie marnować tego daru. Oby każdy zbawiony rozpoznał co otrzymał, żeby nie wchodzić w służbę do której nie został powołany, bo będzie robił to z ciała - będzie sam sobie innym robił duchowe szkody, męczył siebie i innych. jeżeli człowiek chwyta się czegoś do czego PAN go nie powołuje, nie uzdalnia to nie będzie z tego prawdziwej służby, prawdziwego dobrego owocu. Taki człowiek omija swoje powołanie, a wchodzi w coś co nie jest dla niego. Apostołowie nie weszli w coś co nie było ich służbą, ale pilnowali swojej służby do której zostali powołani, uzdolnieni.Rozpoznanie danego duchowego daru/darów jest bardzo, bardzo ważne. jeżeli się nie wie co się otrzymało to w ogóle się nie działa, albo bez przekonania lub może na oślep chwytając się zadań do których nie jest się uzdolnionych.

"my zaś pilnować będziemy modlitwy i służby Słowa." - Dzieje Apostolskie 6:4 BW -- Pilnowanie modlitwy czyli pilnowanie relacji, kontaktu, społeczności z OJCEM i PANEM Jezusem Chrystusem. To jest najważniejsze w życiu zbawionych ludzi. Na drugim miejscu dopiero są ludzie i służba. W trwaniu w społeczności z OJCEM i PANEM, w byciu w relacji, kontakcie z NIMI mamy życie duchowe, mamy życiodajne duchowe źródło z którego jest wszystko, w tym uzdolnienie do służby wobec zbawionych braci i sióstr oraz tych którzy nie są naszymi braćmi i siostrami czyli niezbawionych.

Pilnujmy społeczności z OJCEM i PANEM, pilnujmy modlitwy. Strzeżmy swojego serca. PAN Jezus w czasie kenozy gdy był człowiekiem również nawoływał swoich uczniów aby się modlili, aby trwali w modlitwie. Widzimy w Jego życiu iż sam trwał w modlitwie, pilnował modlitwie. Wielokrotnie widzimy Go jak się modlił - jak potrafił choćby całe noce się modlić, jak wzywał do modlitwy, jak nauczał o modlitwie. Przez swoją doskonałą społeczność z OJCEM miał wykonanie i służby.

• "Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część 79 LXXIX -- "bądźcie trzeźwi i czujni w modlitwie"" - https://mieczducha888.blogspot.com/2024/10/jak-nie-bac-sie-wojny-krachu-ciezkich.html

Najważniejsza jest społeczność, relacja z OJCEM i PANEM, a nie służba. jeżeli odwrócimy kolejność to będzie źle. Być może Efezjanie tak zrobili : "Do anioła zboru w Efezie napisz: To mówi Ten, który trzyma siedem gwiazd w prawicy swojej, który się przechadza pośród siedmiu złotych świeczników: (2) Znam uczynki twoje i trud, i wytrwałość twoją, i wiem, iż nie możesz ścierpieć złych, i iż doświadczyłeś tych, którzy podają się za apostołów, a nimi nie są, i stwierdziłeś, iż są kłamcami. (3) Masz też wytrwałość i cierpiałeś dla imienia mego, a nie ustałeś. (4) ale mam ci za złe, że porzuciłeś pierwszą twoją miłość. (5) Wspomnij więc, z jakiej wyżyny spadłeś i upamiętaj się, i spełniaj uczynki takie, jak pierwej; a o ile nie, to przyjdę do ciebie i ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeżeli się nie upamiętasz. (6) Na swoją obronę masz to, iż nienawidzisz uczynków nikolaitów, których i ja nienawidzę. (7) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów. Zwycięzcy dam spożywać z drzewa żywota, które jest w raju Bożym." - Objawienie apostoła Jana 2:1-7 BW

Najważniejsza jest społeczność, relacja z OJCEM i PANEM, a nie służba, ponieważ największe przykazanie mówi aby miłować OJCA i PANA Jezusa Chrystusa z całego swojego : serca, myśli, siły i duszy. Miłość do zbawionych i niezbawionych ma być z tyłu za miłością do OJCA i PANA. Bądźmy dobrymi sługami - niewolnikami Chrystusowymi, dobrymi szafarzami, ale przede wszystkim pilnujmy serca, trwajmy w miłości do OJCA i PANA - bądźmy w społeczności z NIMI miłując ICH z całego swojego : serca, myśli, siły i duszy a wtedy będziemy mieć też prawidłową podejście do służby, prawidłowe podejście do zbawionych by miłować ich jak umiłował nas PAN oraz do niezbawionych aby miłować ich jak samego siebie.

"Dążcie do miłości, starajcie się też usilnie o dary duchowe, a najbardziej o to, aby prorokować." - 1 List apostoła Pawła do Koryntian 14:1 BW - każdy ze zbawionych ma jakiś dar, ale to nie znaczy iż nie może dostać jeszcze jakiś inny dar. Paweł zachęca starać się usilnie o duchowe dary - o te które budują Kościół np. prorokowanie, ale najpierw mówi o dążeniu do miłości. Dary duchowe bez miłości prowadzą do bałwochwalstwa, pychy, wyniosłości, egoizmu, wyzyskiwania i innych grzesznych zachowań. 13 rozdział 1 Listu apostoła Pawła do Koryntian - "Hymn o miłości" mówi m.in. jaka jest miłość i jak ważna jest miłość w naszym chrześcijańskim życiu i służbie.

"I ja, bracia, nie mogłem do was mówić jak do ludzi duchowych, ale jak do cielesnych, jak do niemowląt w Chrystusie. (2) Karmiłem was mlekiem, a nie stałym pokarmem, bo jeszcze nie mogliście go przyjąć, a choćby teraz jeszcze nie możecie; (3) Gdyż jeszcze jesteście cieleśni. Skoro bowiem jest między wami zazdrość, kłótnie i podziały, to czyż nie jesteście cieleśni i nie postępujecie na sposób ludzki? (4) Skoro ktoś mówi: Ja jestem Pawła, a inny: Ja Apollosa, to czyż nie jesteście cieleśni? (5) Kim bowiem jest Paweł? Kim Apollos? Tylko sługami, przez których uwierzyliście, a to tak, jak każdemu dał Pan. (6) Ja siałem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost. (7) Tak więc ani ten, który sieje, ani ten, który podlewa, nic nie znaczą, tylko Bóg, który daje wzrost. (8) Ten zaś, który sieje, i ten, który podlewa, stanowią jedno, a każdy otrzyma swoją zapłatę stosownie do swojej pracy. (9) Jesteśmy bowiem współpracownikami Bożymi; wy jesteście Bożą rolą i Bożą budowlą." - 1 List apostoła Pawła do Koryntian 3:1-9 UBG

"Nie dajemy w niczym żadnego zgorszenia, aby służba nasza nie była zniesławiona, (4) ale we wszystkim okazujemy się sługami Bożymi w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w potrzebach, w utrapieniach, (5) w chłostach, w więzieniach, w niepokojach, w trudach, w czuwaniu, w postach, (6) w czystości, w poznaniu, w wielkoduszności, w uprzejmości, w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej, (7) w słowie prawdy, w mocy Bożej; przez oręż sprawiedliwości ku natarciu i obronie, (8) przez chwałę i hańbę, przez zniesławienie i przez dobrą sławę; jako zwodziciele, a jednak prawi, (9) jako nieznani, a jednak znani, jako umierający a oto żyjemy; jako karani, a jednak nie zabici, (10) jako zasmuceni, ale zawsze weseli, jako ubodzy, jednak wielu ubogacający, jako nic nie mający, a jednak wszystko posiadający.(11) Usta nasze otwarły się przed wami, Koryntianie, serce nasze szeroko się otwarło; (12) nie u nas jest wam ciasno, ale ciasnota jest w sercach waszych; (13) ponieważ zaś należy się odwzajemniać, przeto jak do dzieci mówię: Rozszerzcie i wy serca wasze! (14) Nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością? (15) Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym? (16) Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. (17) Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan,I nieczystego się nie dotykajcie; A ja przyjmę was (18) I będę wam Ojcem, a wy będziecie mi synami i córkami, mówi Pan Wszechmogący;" - 2 List apostoła Pawła do Koryntian 6 BW

"Bo wy, bracia, zostaliście powołani do wolności, tylko pod pozorem tej wolności nie pobłażajcie ciału, ale z miłości służcie jedni drugim." - List apostoła Pawła do Galacjan 5:13 UBG

"O wszystkim, co się ze mną dzieje, opowie wam Tychik, umiłowany brat, wierny sługa i współsługa w Panu. (8) Posłałem go do was właśnie po to, aby się dowiedział, co się u was dzieje i pocieszył wasze serca; (9) Wraz z Onezymem, wiernym i umiłowanym bratem, który pochodzi spośród was. Oni oznajmią wam wszystko, co się tutaj dzieje. (10) Pozdrawia was Arystarch, mój współwięzień, i Marek, siostrzeniec Barnaby (co do którego otrzymaliście polecenie: Przyjmijcie go, jeżeli do was przybędzie); (11) I Jezus, zwany Justusem, którzy są z obrzezania. Ci są moimi jedynymi współpracownikami dla królestwa Bożego, którzy stali się dla mnie pociechą. (12) Pozdrawia was Epafras, który pochodzi spośród was, sługa Chrystusa, zawsze o to walczący za was w modlitwach, abyście byli doskonali i zupełni we wszelkiej woli Boga. (13) Wydaję mu bowiem świadectwo, iż gorliwie troszczy się o was i o tych, którzy są w Laodycei i Hierapolis. (14) Pozdrawia was Łukasz, umiłowany lekarz, i Demas. (15) Pozdrówcie braci w Laodycei i Nimfasa oraz kościół, który jest w jego domu. (16) A gdy ten list zostanie u was przeczytany, dopilnujcie, aby przeczytano go także w kościele w Laodycei, a wy abyście przeczytali ten z Laodycei. (17) Powiedzcie też Archipowi: Uważaj, abyś wypełnił posługę, którą przyjąłeś w Panu." - List apostoła Pawła do Kolosan 4:7-17 UBG ............ Niestety później Demas odpadł, Paweł mówi iż umiłował antychrystusowy otaczający nas świat i jego rzeczy. Strzeżmy swoich serc, bo miłość do OJCA i PANA można utracić - raz zbawiony nie na zawsze zbawiony, więc pilnujmy swoich serc, pilnujmy miłości do OJCA i PANA abyśmy nie utracili zbawienia z łaski przez wiarę ................... "Judasz Iskariota - prawdziwy apostoł który stał się fałszywym apostołem. Judasz Iskariota - prawdziwie zbawiony człowiek który utracił swoje zbawienie." - https://mieczducha888.blogspot.com/2024/02/judasz-iskariota-prawdziwy-aposto-ktory.html

"Postaraj się przybyć do mnie szybko. (10) Demas bowiem mnie opuścił, umiłowawszy ten świat, i udał się do Tesaloniki, Krescens do Galacji, Tytus do Dalmacji; (11) Tylko Łukasz jest ze mną. Weź Marka i przyprowadź ze sobą, bo jest mi bardzo przydatny do służby. (12) Tychika zaś posłałem do Efezu. (13) Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, przynieś ze sobą, gdy przyjdziesz, a także księgi, zwłaszcza pergaminy." - 2 List apostoła Pawła do Tymoteusza 4:9-13 UBG

"Nie czytaj więcej tego bloga, nie czytaj więcej moich artykułów - [JEŚLI jesteś ..." - https://mieczducha888.blogspot.com/2023/04/nie-czytaj-wiecej-tego-bloga-nie-czytaj.html

"Cudowna prawda w ostatnim zdaniu Biblii Objawienie Jana 22:21 - Ewangelia Prawdziwej Łaski część 7" - https://mieczducha888.blogspot.com/2019/08/cudowna-prawda-w-ostatnim-zdaniu-biblii_31.html