Piękno (תִּפְאָרָה ṯip̱’ârâ)

Przed Nim kroczą majestat i piękno, a potęga i blask w Jego przybytku. (Ps 96,6)

הוֹד־וְהָדָ֥ר לְפָנָ֑יו עֹ֥ז וְ֝תִפְאֶ֗רֶת בְּמִקְדָּשֹֽׁו׃

ἐξομολόγησις καὶ ὡραιότης ἐνώπιον αὐτοῦ, ἁγιωσύνη καὶ μεγαλοπρέπεια ἐν τῷ ἁγιάσματι αὐτοῦ.

gloria et decor ante vultum eius fortitudo et exultatio in sanctuario eius

Kanony piękna, mimo, iż ulegają modyfikacjom, zawsze mają swój początek w dziełach Bożych. Piękno świata, piękno ciała, piękno materialne i duchowe nie istnieją bez piękna Boga, którego nie można ująć w kategoriach estetycznych. One jedynie zwiastują Jego nadejście. Oby nasze oczy nie utraciły swojej przenikliwości, gdy patrzymy na majstat gór, na ziarno piasku. Niech nas prowadzi ku wspaniałemu majestatowi Boga miłość, piękno przyjaźni, światło gwiazd i śpiew słowika.