🔉PIĄTEK XVIII TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Pierwsze Słowo Pana Jezusa na Krzyżu.

salveregina.pl 2 dni temu

Zdjęcie: Przenajświętszego sakramentu ,zbawienie dusz,Maryja,dusze oziębłe,zbliżamy się do śmierci ,Jezus,okazje do grzechu,o nabożeństwie,grzech niewdzięczności,doskonałość,łaski bożej,zmartwychwstanie ciał,g

Rozmyślania na wszystkie dni całego roku

z pism Św. Alfonsa Marii Liguoriego

1935 r.

PRZETŁUMACZYŁ Z WŁOSKIEGO

O. W. SZOŁDRSKI C. SS. R.

TOM II.

KRÓTKIE AKTY MIŁOŚCI BOŻEJ

DO UŻYCIA W CZASIE ROZMYŚLANIA.

Jezu, mój Boże, kocham Cię nade wszystko, we wszystkim, z całego serca, bo na to tak bardzo zasługujesz.

Panie, żałuję, iż Cię obrażałem, Dobroci Nieskończona; nie pozwól, bym Cię miał jeszcze kiedy obrazić.

Jezu, miłości moja, spraw, abym Cię zawsze kochał, a potem czyń ze mną, co Ci się podoba.

Jezu mój, chcę żyć, gdzie Ci się podoba, i chcę cierpieć, jak Ci się podoba; chcę umrzeć, kiedy zechcesz.

Jezus niech będzie w mym sercu, a Marya w mym umyśle. Niech Jezus, Marya, Józef będą życiem moim.

W roztargnieniach mów:

Panie, dopomóż mi do wykonania dobrych postanowień i udziel mi siły, bym odtąd dobrze żyć rozpoczął, niczym bowiem jest to, co dotąd uczyniłem.

„Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią” — (Łuk. 23, 34).

PRZYGOTOWANIE. — Miłość Pana Jezusa jest niezmierna. Żydzi, skoro przybili Zbawcę do krzyża, znieważali Go, szydzili z Niego, bluźnili Mu. On zaś, ożywiony pragnieniem zbawienia wszystkich, zwrócił się do Ojca Przedwiecznego, modlił się za Swych prześladowców i starał się ich uniewinnić. — jeżeli przez grzech ponownie ukrzyżowaliśmy Pana Jezusa, nie traćmy otuchy; w Swej bowiem wówczas modlitwie On i o nas pamiętał. Koniecznym jest jednak, abyśmy naśladowali Jego Przykład — przebaczali swym wrogom i odpłacali im dobrem za złe.

I. — Wielkość Miłości Pana Jezusa jest nieskończona. Skoro żydzi przybili Zbawcę do krzyża, obsypali Go zniewagami, szyderstwami i bluźnierstwami, a On jak postąpił? Pan Jezus, jak mówi Św. Augustyn, nie tyle patrzył na zniewagi, jakich doznał od tego ludu, ile na Miłość, która Go skłoniła, by umarł za nas; otoczony przez znieważających Go nieprzyjaciół, zwraca się do Ojca Przedwiecznego, prosi dla nich o przebaczenie i stara się uniewinnić ich haniebną zbrodnię: „Ojcze, odpuść im, bo nie wiedzą, co czynią”.

Rzecz nadzwyczajna! Woła Św. Bernard, Pan Jezus prosi o przebaczenie dla Swych wrogów, a żydzi wołają: „Ukrzyżuj Go!“ — Dzięki Krwi Pana Jezusa, mówi Św. Cyprian, ten życie otrzymuje, kto ową krew przelewa. Pan Jezus, umierając, takim był ożywiony pragnieniem zbawienia wszystkich, iż uczynił uczestnikami Krwi Swojej tych, którzy Ją przelali, zadając Mu katusze. Żydzi, jak mówi Arnold Karnutański, robią co mogą, aby się potępić, Pan Jezus zaś dokłada wysiłków, aby ich zbawić.

Jego starania nie poszły na marne; większą bowiem miała u Boga Ojca Moc Miłości Jego Syna, niż zaślepienie tego niewdzięcznego ludu. Modlitwa umierającego Pana Jezusa, jak pisze Św. Hieronim, sprawiła, iż wielu żydów Wiarę przyjęło; według Św. Leona, owe tysiące żydów, którzy się nawrócili po kazaniu Św. Piotra Apostoła, były owocem modlitwy Pana Jezusa.

Lecz może kto powie: Czemu Pan Jezus prosił Ojca, aby przebaczył wrogom, skoro Sam mógł im odpuścić zniewagi, jakie Mu wyrządzili? Według Św. Bernarda, Pan Jezus dlatego to uczynił, bo chciał nas nauczyć modlić się za tych, którzy nas prześladują. Św. Augustyn tak o tym się wyraża: Chrześcijaninie, patrz na swego Boga rozpiętego na krzyżu; posłuchaj, jak modli się za Swych prześladowców, a potem, jeżeli możesz, przebacz bratu, który cię znieważył.

II. — Grzesznik, jak mówi Św. Paweł Apostoł, za każdym razem, gdy grzech ciężki popełnia, depcze Syna Bożego, poniewiera Jego Krew i Nią gardzi, a choćby odnawia Mękę i Śmierć Pana Jezusa: „Znowu krzyżujemy sami sobie Syna Bożego”. — W owej modlitwie za Swych prześladowców, dzięki Swej Wszechwiedzy, Pan Jezus zamieścił wszystkich grzeszników, a więc i nas również. Możemy więc zwrócić się do Pana Boga i mówić z całą ufnością: „Ojcze, odpuść”.

Modlitwa.

Ojcze Przedwieczny, usłysz Głos Swego Ukochanego Syna, Który Cię prosi, abyś nam przebaczył. Przebaczenie to, ze względu na nas jest aktem Miłosierdzia, gdyż nie zasługujemy na nie, ale jest ono aktem Sprawiedliwości ze względu na Pana Jezusa, Który z nadmiarem zadośćuczynił za nasze grzechy. Tyś jest zobowiązany dla Jego Zasług przebaczyć skruszonemu winowajcy i przyjąć do Swej Łaski tego, kto żałuje za zniewagi, jakie Ci wyrządził. Oto ja, mój Ojcze, żałuję za nie całym sercem; obym był raczej tysiąc razy umarł, niż Ciebie obraził!

Nie, mój Boże, nie chcę być tak zatwardziałym, jak żydzi; chcę odmienić życie; chcę na przyszłość na wynagrodzenie Ci za zniewagi, jakie Ci sprawiłem, kochać Cię tym żarliwiej. Przez Zasługi Pana Jezusa proszę Cię o siłę, bym spełnił swe postanowienie. A Ty, Matko moja, Maryo, wiesz, iż jestem nieszczęśliwym chorym, zgubiłem się z powodu swych grzechów; ale Syn Twój, aby mnie zbawić, zstąpił z Nieba na ziemię i obrał Cię za Matkę. Przez to stałaś się Królową Miłosierdzia i Ucieczką zrozpaczonych; Twym zadaniem jest uzdrawiać chorych i zbawiać tych, którzy wpadli w grzechy, ale żałują za nie. Uzdrów mnie więc Swym Orędownictwem. Amen. (*I., 668)

Zachęcamy do:

uczczenia Krzyża Świętego w miesiącu Wrześniu ku czci Jego poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Krzyża Świętego – dzień 27
uczczenia Bł. Bronisławy w miesiącu Wrześniu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo wrześniowe ku czci Bł. Bronisławy – dzień 27

Poznaj także żywot ŚŚ. Kosmy i Damiana, Męczenników napisanego przez: