PIĄTEK IX TYGODNIA PO ZESŁANIU DUCHA ŚWIĘTEGO. Rozmyślanie. Miłość braterska. O. GABRIEL OD ŚW. MARII MAGDALENY

salveregina.pl 2 miesięcy temu
Zdjęcie: Współżycie z Bogiem


Źródło: O. Gabriel od Św. Marii Magdaleny, Współżycie z Bogiem. Rozmyślania o życiu wewnętrznym na wszystkie dni roku, tłum.: o. Leonard od Męki Pańskiej, Wyd. OO. Karmelitów Bosych, Kraków 1960r.

Rozmyślanie.

MIŁOŚĆ BRATERSKA.

OBECNOŚĆ BOŻA. — O Panie, pozwól mi wniknąć w głębokie znaczenie przykazania miłości braterskiej.

Rozważanie.

1. Pan Jezus ukazał nam jako podstawę całego prawa nie tylko Przykazanie miłości Pana Boga, „największe i pierwsze Przykazanie”, ale także Przykazanie miłości bliźniego, nazywając je wyraźnie „podobnym” pierwszemu (Mat. 22, 38 i 39). Że Przykazanie miłości Pana Boga jest podstawą całego życia chrześcijańskiego, łatwo zrozumieć, ale nie tak łatwo zrozumieć, iż takim jest również Przykazanie miłości braterskiej. A jednak Pan Jezus połączył ściśle te dwa Przykazania, aby dać nam zrozumieć, iż pierwsze nie może istnieć bez drugiego i na odwrót. Nie powiedział On, iż wszystko się opiera na pierwszym Przykazaniu, tj. na miłości Pana Boga, ale „na tych dwóch Przykazaniach” (miłości Pana Boga i bliźniego) oparty jest cały Zakon oraz Prorocy (tamże, 40). Ale dlaczego stawiać miłość bliźniego tak blisko miłości Pana Boga, dlaczego czynić z niej jedyną podstawę całego Chrześcijaństwa? Albowiem cnota miłości braterskiej nie jest miłością stworzenia, w nim samym i dla niego samego, ale jest miłością stworzenia propter Deum, czyli ze względu na Pana Boga, ze względu na jego łączność z Panem Bogiem. Innymi słowy, musimy dobrze zrozumieć, iż mamy miłować Pana Boga nie tylko w Nim Samym, ale także w Jego stworzeniach rozumnych, które On raczył stworzyć na Obraz i Podobieństwo Swoje. Jak ojciec pragnie być kochany i szanowany, nie tylko w swojej osobie, ale także w swoich dzieciach, tak Pan Bóg pragnie być miłowany nie tylko w Sobie Samym, ale także w Swoich stworzeniach, a pragnie do tego stopnia, iż uważa jako spełnione dla Siebie to wszystko, co się uczyni jakiemukolwiek człowiekowi. „Zaprawdę powiadam wam — powiedział Pan Jezus — cokolwiek uczyniliście najmniejszemu spośród tych braci Moich, Mnieście uczynili” (Mat. 25, 40). Miłość braterska ma tak wielkie znaczenie, albowiem jest rozszerzeniem miłości ku Panu Bogu, obejmującym wszystkich ludzi ze względu na Pana Boga, ich Stworzyciela i Ojca. Dlatego właśnie przykazanie miłości bliźniego jest nieodłączne od Przykazania miłości Pana Boga.

2. Pan Bóg tak zważa, aby był miłowany w bliźnim, iż stawia tę miłość jako istotny warunek naszego zbawienia wiecznego. Kiedy Pan Jezus mówi nam o Sądzie Ostatecznym, nie podaje żadnego innego powodu usprawiedliwienia dobrych i potępienia odrzuconych, jak uczynki miłosierdzia względem bliźniego, spełnione lub zaniedbane. „Przyjdźcie, błogosławieni Ojca Mego. Weźcie w posiadanie Królestwo zgotowane wam od stworzenia świata”. Ale dlaczego? „Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić…” (Mat. 25, 34-35). Byłem głodny w biednych, spragniony w waszym bliźnim. jeżeli wielką pociechą jest myśl, iż Pan Bóg ocenia i nagradza uczynki miłości spełnione względem bliźniego jak uczynione Jemu Samemu, to podobnie strach pomyśleć, iż zaniedbania miłości względem bliźniego, uważa On i karze jako popełnione również względem Niego. Choć Pan Jezus jest uosobieniem Dobroci i Nieskończonego Miłosierdzia Ojca Niebieskiego, nie waha się wydać Wyroku potępienia wiecznego na tych, którzy nie miłowali, nie spieszyli z pomocą, nie pocieszali bliźniego. A dlaczego? „Zaprawdę powiadam wam: czego nie uczyniliście jednemu z najmniejszych spośród Moich braci, tegoście i Mnie nie uczynili” (Mt 25, 45). Pan Bóg wymaga konkretnego dowodu naszej miłości względem Niego w sposobie naszego zachowania się względem bliźniego. Nie możemy się łudzić, iż kochamy Pana Boga, o ile nie kochamy podobnych nam ludzi, którzy również jak my, są żywym obrazem Ojca Niebieskiego. I cóż znaczy, iż niekiedy ten obraz jest zniekształcony przez wady, grzechy, a choćby i występki? Pozostaje zawsze obrazem Pana Boga, obrazem, jaki miłość każe nam rozpoznać, czcić i kochać w każdym człowieku i to w takim położeniu, w jakim mógłby się on znajdować. Nie możemy się zadowolić jakąś miłością idealistyczną Pana Boga, ale przeciwnie, powinniśmy Go kochać realnie, konkretnie w naszym obcowaniu z bliźnim: ono będzie najpewniejszym dowodem naszej miłości ku Panu Bogu.

Rozmowa.

„O Miłości, jesteś tak wielka, jak Sam Bóg mój, albowiem Bóg jest Miłością. Ty wznosisz się wysoko aż do Tronu Trójcy Przenajświętszej i wstępujesz do Serca Słowa Wcielonego, tam spoczywasz i zasilasz się. Podobnie dusza która Cię posiada, stara się żywić samym tylko Bogiem i odpoczywać w Nim. A gdy się posiliła i odpoczęła, zstępuje na ziemię, albowiem Ty, o Miłości, rozciągasz się jeszcze na bliźnich, kochając ich nie tylko jako stworzenia, ale jako istoty stworzone przez Boga na Obraz i Podobieństwo Jego. Nie zatrzymujesz się na miłości ciała, które jest powłoką, ale przenikasz do wnętrza dusz i nade wszystko je miłujesz. Nie zatrzymujesz się na Darach Bożych, ale wznosisz się do ich Dawcy i wszystkie miłujesz jedynie w Nim”.

„O Miłości, jesteś tak wzniosła, iż jednoczysz nas z Bogiem! Ty wszystko możesz i w Kościele na podobieństwo Trójcy Przenajświętszej tworzysz niejako Trójcę. Albowiem, jak Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem, Duch Święty jest Bogiem i Wszyscy Trzej są zjednoczeni i stanowią jedno, tak przez twoją moc, o miłości, przychodzi nam to zjednoczenie. Ty bowiem jednoczysz duszę z Bogiem, jednego bliźniego z drugim i w ten sposób w Kościele, niewidzialnie, tworzysz niejako Trójcę”.

„Kto Cię posiada, o Miłości, karmi się Samym Bogiem, do tego stopnia, iż staje się Mu podobnym przez Łaskę i uczestnictwo”.

„Udziel mi, Boże mój, miłości tak doskonałej, abym umiała zgadzać się wspomagać, pocieszać mego bliźniego, we wszystkich Jego potrzebach, dolegliwościach i trudach i roztropnie współczuć błędom drugich” (zob. Św. M. Magdalena de Pazzi). Amen.

Zachęcamy do:

  1. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa w miesiącu Lipcu ku Jej czci poświęconym: Nabożeństwo lipcowe do Najdroższej Krwi Pana Jezusa – dzień 26
  2. uczczenia Najdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa poprzez nabożeństwo: Nabożeństwo ku czci Przenajdroższej Krwi Pana naszego Jezusa Chrystusa
  3. uczczenia Świętej Patronki dnia dzisiejszego, Św. Anny: Nabożeństwo ku czci Św. Anny, Matki Najświętszej Panny Maryi.

© salveregina.pl 2024

Idź do oryginalnego materiału