Paweł Hertz: Zapomniany poeta dwudziestolecia

Dwudziestolecie międzywojenne w Polsce było czasem rozkwitu literatury. Poeci, którzy tworzyli w tamtym okresie próbowali nazywać emocje i doświadczenia ludzi żyjących w czasie poprzedzającym nadejście kolejnej wojny. Wśród twórców takich jak Pawlikowska-Jasnorzewska, Tuwim, Leśmian czy Staff pisał także Paweł Hertz.

Paweł Hertz był poetą, prozaikiem, eseistą i tłumaczem. Urodził się 1918 w Warszawie. Od najmłodszych lat związany był z literaturą, w wieku 16 lat pisał dla tygodnika „Wiadomości Litrerackie”. Podczas pracy w periodyku poznał się z Jarosławem Iwaszkiewiczem, z którym przed wojną podróżował. Pomimo rozwoju w prasie, poeta nie był tak znany, jak inni artyści tworzący w tym czasie, o czym opowiedział nam prof. Ireneusz Piekarski z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II:

Hertz bardziej niż z poezji, znany jest z bycia edytorem i tłumaczem:

Poezja w ostatnich latach jest rozpowszechniana w popkulturze. Przykładem tego są piosenki Sanah, która stworzyła utwory bazujące na tekstach m.in. Szymborskiej, Słowackiego, Poświatowskiej. Czy utwory Pawła Hertza mają szansę na ukazanie się w takiej formie?:

Twórczość Pawła Hertza, choć nie zawsze doceniana na tle innych poetów dwudziestolecia, stanowi istotny element literatury. Jego działalność edytorska i translatorska przyczyniła się do zachowania wielu dzieł z tamtego okresu i rozwoju kultury polskiej.