Oto teraz czas upragniony…

Tegoroczny Wielki Post, jako wspólnota seminaryjna, rozpoczęliśmy od być może jednego
z najważniejszych momentów całego tego okresu, to jest od rekolekcji wielkopostnych. W tym roku przeżywaliśmy je w Tuchowie od środy popielcowej 5 marca do niedzieli 9 marca. Rekolekcje te odbywaliśmy wraz ze wspólnotą tuchowskich „gospodarzy”, czyli z braćmi postulantami. Prowadził je dla nas ojciec Witold Hetnar CSsR, wieloletni formator, w tej chwili posługujący w Radiu Maryja i telewizji Trwam. Rekolekcje były dla nas wspaniałym czasem skupienia, gdzie głównymi zawiasami naszych dni, oprócz konferencji oczywiście, była Eucharystia oraz adoracja Najświętszego Sakramentu. Ojciec Witold w swoich konferencjach skupiał się między innymi na tym, iż Bóg zawsze działa – działa „TERAZ”, czyli w każdym momencie i dniu naszego życia. Przeprowadzając nas przez postacie św. Pawła i Mojżesza wskazał, iż droga powołania nigdy nie jest łatwa i każdy ma jakiś oścień, który w życiu mu przeszkadza.
Podzielił się również świadectwem swojego powołania.

W ramach rekolekcji uczestniczyliśmy również w „czuwaniu o powołania”, gdzie w wypełnionej po brzegi bazylice Tuchowskiej prosiliśmy o łaskę nowych i świętych powołań kapłańskich i zakonnych. Usłyszeliśmy również świadectwo siostry Marii, służebniczki dębickiej. Podczas adoracji Najświętszego Sakramentu prosiliśmy Boga, by posłał robotników na swoje żniwo. Adorację prowadziły siostry służebniczki dębickie oraz, prowadzona przez nie, schola młodzieżowa.

Same rekolekcje zakończyliśmy na niedzielnej sumie, podczas której czterech naszych braci kleryków z rąk Wikariusza Ojca Prowincjała, o. Mariusza Mazurkiewicza CSsR, przyjęło posługi: bracia Patryk Czajkowski, Szymon Niziołek i Karol Rzeźnik przyjęli posługę lektoratu, br. Krystian Grabowski – akolitatu.
Było to wielką euforią dla naszej wspólnoty seminaryjnej.

Dzień ten również przeżyliśmy jako tradycyjny zjazd wspólnot formacyjnych (tj. seminarium, nowicjatu
i postulatu) przy okazji zbliżającego się święta św. Klemensa Hofbauera, redemptorysty. Odbył się on
na Lubaszowej: rozpoczął się od modlitwy Gorzkimi Żalami, by później ucieszyć się spotkaniem
i rozmową przy wspólnym stole.

Czas rekolekcji był dla nas na pewno okresem zadumy i nawrócenia, i z pewnością bardzo dobrym wejściem w czas Wielkiego Postu. Mamy jako wspólnota nowych lektorów i akolitę. Pomodliliśmy się w wyjątkowy sposób o powołania. A na koniec, spędziliśmy radosny czas w „szerszej” wspólnocie. Można zatem uznać ten czas za niezwykle owocny i udany, za który chcemy też dziękować Bogu.

Stanisław Stańczyk CSsR, rok V