Ośmiu potencjalnych następców papieża Franciszka – czy są wśród nich heretycy?

„Choć wiemy, iż Duch Święty wspomaga nas w zarządzaniu Kościołem, to nie unieważnia On wolnej woli ludzi. Jest możliwe, iż kardynałowie wybiorą kogoś, kto nie stoi prawdziwie na straży wiary katolickiej, a gdyby człowiek, który publicznie opowiedział się za herezją, miał zostać wybrany, nie byłby on prawdziwym papieżem. Jak uczył św. Robert Bellarmin i inni, heretyk nie może być głową Kościoła, ponieważ nie jest jego członkiem” – napisał bp Joseph Strickland w krótkim wstępie do listy ośmiu potencjalnych następców zmarłego papieża Franciszka, jaką zamieścił portal „Life Site News”

Bp Strickland wzywa też do czujności „w strzeżeniu wiary, która została nam przekazana”, gdyż „Kościół znajduje się w okresie wielkiej próby”. Zachęca jednocześnie do modlitwy za wstawiennictwem zarówno Matki Bożej, jak i św. Piotra i innych świętych „nie tylko, by konklawe wybrało godnego następcę św. Piotra – ale także o jasność i mądrość w rozpoznaniu, czy wybrany człowiek jest naprawdę papieżem”. Amerykański biskup przypomina, iż Chrystus „nigdy nie porzuci swojego Kościoła”.

Jak czytamy na portalu „Life Site News”, papiestwo zostało ustanowione przez Pana Jezusa i ma realizować określone cele zgodnie z wolą Bożą. Stąd nie można traktować zbliżającego się wyboru nowego papieża tak, jakby chodziło o lidera politycznego i spór między „liberałami” a „konserwatystami”. Choć to kardynałowie dokonują wyboru, to jednak „zawsze nasz Pan, Jezus Chrystus, (...) przekazuje jurysdykcję wybranemu kandydatowi” i nie uzyskuje on jej od wybierających go hierarchów.

Artykuł z „Life Site News” przypomina, iż papieżem może zostać „tylko przedstawiciel płci męskiej, który ma zdolność rozumowania i jest członkiem Kościoła katolickiego”, co z kolei oznacza, iż „jest (i) ochrzczony, (ii) publicznie wyznaje wiarę katolicką i (iii) jest poddany prawowitej hierarchii”. W innym przypadku nie spełnia warunków jako kandydat, a choćby jeżeli zostanie wybrany przez kardynałów, to Chrystus nie przyznaje mu papieskiej jurysdykcji.

Portal podaje krótkie charakterystyki ośmiu kandydatów, którzy są typowani jako potencjalni następcy papieża Franciszka, zastrzegając jednocześnie, iż nie oznacza to, iż spełniają oni warunki lub ich nie spełniają, by zasiąść na tronie św. Piotra. Czytając jednak opisy kandydatów można mieć wątpliwości, czy faktycznie realizują oni te kryteria, a jak czytamy w artykule, gdyby nie spełnili oni „nawet jednego z warunków wymaganych przez Boże prawo (...) wybór będzie wątpliwy, a wątpliwy papież nie jest papieżem”. Ci faworyci to następujący kardynałowie: Jean-Marc Aveline, Stephen Brislin, Kurt Koch, Marc Ouellet, Pietro Parolin, Luis Antonio Gokim Tagle, José Tolentino de Mendonça i Matteo Zuppi.

1) Jako pierwszego kandydata na papieża portal podaje kard. Jean-Marca Aveline’a, arcybiskupa Marsylii, zaznaczając, iż według doniesień papież Franciszek chciał, by to on właśnie został jego następcą. Kard. Aveline podpisał w imieniu Konferencji Biskupów Francji oświadczenie popierające kontrowersyjny dokument Fiducia supplicans. Należy on też do zwolenników procesu „synodalności”. Wygłaszał kontrowersyjne poglądy na temat innych religii i dialogu międzyreligijnego. „Life Site News” przytacza np. taką jego wypowiedź: „Kościół katolicki po pierwsze uznaje możliwość pozytywnej roli innych religii jako rzeczywistości społeczno-kulturowych w ogólnej ekonomii zbawienia. To wyklucza stanowisko ekskluzywistyczne, która na podstawie wąskiego eklezjocentryzmu odmawiałoby religiom niechrześcijańskim wszelkiej zbawczej lub objawieniowej wartości, polegając na zatwardziałej, a zatem zniekształconej interpretacji starożytnego patrystycznego powiedzenia: Poza Kościołem nie ma zbawienia”.

2) Według portalu kard. Stephen Brislin, arcybiskup Johannesburga w Republice Południowej Afryki, w przeszłości zajmował stanowisko bardziej ortodoksyjne, np. potępiając aborcję i eutanazję, a w czasach papieża Franciszka stał się bardziej liberalny, m.in. przyjmując adhortację Amoris laetitia i uznając, iż „Fiducia supplicans da się pogodzić z nauczaniem Kościoła”, chwalił też kard. Fernandeza jako „osobę, która ma bardzo szeroką wizję”.

3) Kard. Kurt Koch, prefekt Dykasterii ds. Popierania Jedności Chrześcijan, to według „Life Site News” „człowiek, który przeciwstawia się fundamentalnym doktrynom Kościoła. Jego dykasteria stworzyła radykalny plan zniszczenia Kościoła katolickiego i zastąpienia go nowym Kościołem synodalnym”. Artykuł wskazuje też, iż zdaniem kard. Kocha nie ma potrzeby działalności misyjnej wśród Żydów oraz, iż swoje koncepcje usprawiedliwia on odwoływaniem się do Soboru Watykańskiego II.

4) Kard. Marc Ouellet, emerytowany arcybiskup Quebecu, był uważany za konserwatystę, ale stał się „zdecydowanym zwolennikiem radykalnej agendy Franciszka”, w tym jego Amoris laetitia i krytykiem kardynałów, którzy podpisali dubia. To kard. Ouellet pozwolił m.in. na wystawienie pogańskiej figurki Pachamamy w kościele Santa Maria w Transpontina w Rzymie. Uważa się, iż to także ten kardynał należał do odpowiedzialnych za dokument Traditionis custodes ograniczający sprawowanie tradycyjnej liturgii łacińskiej.

5) Kard. Pietro Parolin, watykański sekretarz stanu, należy do hierarchów ostro krytykowanych przez kard. Josepha Zena za tajne porozumienie chińsko-watykańskie. Jak stwierdził: „Pokłada on ufność w dyplomacji, a nie w naszej wierze”. Kard. Parolin był też zdecydowanym zwolennikiem agendy papieża Franciszka i procesu synodalności, odrzucał m.in. karę śmierci, podważał naukę Kościoła o antykoncepcji i chwalił deklarację o ludzkim braterstwie z Abu Zabi. Według autorów „Life Site News” „ma naturalistyczną wizję religii, co daje możliwość, iż powinien być on uważany za publicznego apostatę”.