1 tydzień temu
Monte Sant’Angelo w Gargano od ponad 1500 lat jest miejscem wyjątkowego kultu objawień św. Michała Archanioła. Od pierwszego objawienia w V wieku, przez cudownie wygrane bitwy po uratowanie wiernych przed zarazą w 1656 r., grota pozostaje miejscem, w którym wierni wypraszają szczególne łaski.
Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl
Źródło: michalici | wrzesień 2025 |Photo credit: Wikipedia By Bernard Gagnon
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
1. Epizod zagubionego byka i pierwsze objawienie (ok. V w.)
Bogacz z Gargano, któremu uciekł byk, odnalazł go przed grotą na górze. Rozgniewany, strzelił do niego z łuku, ale strzała odbiła się i ugodziła jego samego. Zaniepokojony udał się do biskupa Maiorano. Po modlitwach i poście biskupowi ukazał się Archanioł Michał, ogłaszając, iż grota jest Jemu poświęcona i będzie miejscem przebaczenia grzechów. To pierwsze objawienie nie tylko zapoczątkowało kult Michała w miejscu dotąd pogańskim, ale ukazało, iż Boża opatrzność kieruje historią ludzi i iż Bóg sam wybiera miejsca, w których objawia swoje miłosierdzie. Grota stała się symbolem duchowego bezpieczeństwa i pojednania, gdzie człowiek może zwrócić się do Boga w pokucie i modlitwie.
2. Bitwa i drugie objawienie (492 r.)
W obliczu starcia z Grekami biskup Maiorano ponownie doświadczył obecności Michała Archanioła, który obiecał pomoc i nakazał rozpocząć walkę o czwartej godzinie dnia. Bitwie towarzyszyły trzęsienia ziemi i błyskawice, a zwycięstwo Grimoalda przypisano opiece Archanioła. Wydarzenie z 8 maja umocniło kult Michała wśród Longobardów i stało się początkiem jego święta. To objawienie pokazuje, iż Boża opieka nie ogranicza się tylko do duchowej sfery człowieka, ale może manifestować się w dziejach narodów, wskazując, iż zwycięstwo w walce i w życiu jest możliwe dzięki posłuszeństwu i zaufaniu Bogu.
3. Poświęcenie i trzecie objawienie (493 r.)
Po zwycięstwie Sipontczycy wahali się, jak postąpić z grotą. Św. Michał ukazał się biskupowi, mówiąc, iż sam konsekrował to miejsce. W procesji do groty biskupów i lud chroniły orły, które zleciały się nad ich głowy. W grocie odkryto ołtarz i ślad stopy Archanioła. To objawienie ukazuje, iż świętość miejsca jest potwierdzona przez samego Boga i Jego posłańca, a obecność orłów symbolizuje ochronę, pokój i błogosławieństwo. Grota staje się miejscem spotkania nieba z ziemią, gdzie wierni doświadczają cudownej bliskości Boga i Jego opieki.
4. Czwarte objawienie i cud w czasie zarazy (1656 r.)
Podczas epidemii dżumy arcybiskup Alfonso Puccinelli błagał Michała o pomoc. Po trzech dniach modlitw i postu św. Michał ukazał się w blasku światła, nakazując pobłogosławić kamienie z groty, oznaczyć je krzyżem i literami „MA”, a następnie rozdać wiernym. Każdy, kto je posiadał, miał zostać chroniony przed zarazą. Tak też się stało. To wydarzenie ma ogromne znaczenie duchowe – pokazuje, iż Bóg słyszy wołania człowieka w cierpieniu i iż Jego ochrona jest rzeczywista w codziennym życiu. Kamienie stały się sakramentalium, symbolem Bożej opieki i zachętą do modlitwy, a wzniesiony na pamiątkę pomnik z napisem „Księciu Aniołów, Zwycięzcy zarazy, patronowi i opiekunowi” przypomina, iż św. Michał jest nieustannym orędownikiem wiernych w ich potrzebach.
słowa kluczowe: Kościół katolicki; św. Michał Archanioł; Gargano
