Nowenna przed Świętem Niepokalanego Serca Maryi – dzień 8

„Ten Syn też, mówi Święty Ambroży, chcąc odkupić świat, od Matki Swej działanie Swe zaczął”. A potem: toć to Serce biło tak długo i tak blisko Serca Pana Jezusa. On tak długo pod Sercem tym przemieszkiwał… Czyż to mogło pozostać bez wielkiego skutku na Serce Matki? Wreszcie, jak mówi Święty Alfons Maria Liguori (Uwiel. Mar. o pok.): Marya Najświętsza była najpierwszą i najdoskonalszą z uczennic i uczniów Chrystusa Pana, i od Niego wszelkiej się nauczyła Cnoty. Ją też Chrystus Pan nie tak jak Apostołów przez lat tylko trzy, ale przez lat trzydzieści wspólnego z Nią mieszkania i pożycia, Słowem, Przykładem i doświadczeniem Jej niezrównanej Cnoty uczył Ją sposobił na to, aby kiedy Apostołom zniknie sprzed oczu żywy wzór świętości, jakim im był Sam za Życia, pozostawił im najpodobniejszy Jego Wizerunek w Sercu i Życiu Boskiej Matki… Toż Chrystus Pan Ją nauczył nie tylko tego, co powiedział do Apostołów: „Uczcie się ode Mnie, żem jest cichy i pokornego Serca” (Mat. XI, 29), ale wszystkich innych Cnót Serca Swego wyuczył Ją doskonale. Z góry stąd powiedzieć możemy, choćbyśmy o Sercu Maryi Panny i Jego Cnotach i Przymiotach żadnej nie mieli skądinąd wiadomości: Serce to było najpewniej Sercu Pana Jezusa arcypodobne. Ale i to, co o Życiu i uczuciach Maryi Najświętszej skądinąd jest nam wiadome, całkowicie to potwierdza. Stąd pięknie pisze O. Gallifet w Memoriale Świętej Stolicy przedstawionym; „Obróć swe oczy tylko najpierw na Pana Jezusa, a zobaczysz, iż to Człowiek z pomiędzy ludzi wszystkich najpokorniejszy, najłagodniejszy, najcierpliwszy, najposłuszniejszy, najczystszy, najniewinniejszy, najmiłosierniejszy, miłości najpełniejszy, najświętszy. A po wtóre, przypatrz się Maryi, a wnet spostrzeżesz, iż Ona znów resztę ludzi (oprócz Pana Jezusa) przechodzi i przewyższa o wiele pokorą, łagodnością, cierpliwością, posłuszeństwem, czystością, niewinnością, miłosierdziem, miłością, świętością”.

A cóż, jeżeli te dwa Serca Pana Jezusa i Maryi Panny tak do Siebie wielce podobne, tak zjednoczone i do siebie lgnące, czyż nie podobna będzie także Ich Moc i Miłosierdzie, i Dobroć dla nas? Czyż i w sercach naszych nie ma być takaż chęć uciekania się w potrzebach naszych do Serc Matki i Syna, Nadzieja uzyskania Pomocy podobna i jedna?”

MODLITWA.

Do Nóg Twoich z pokorą upadając, o Niebios Królowo, Przeczysta Rodzicielko Boga i najmiłosierniejsza Matko nasza, wznoszę ku Tobie uwielbienia i modlitwę moją na cześć Najsłodszego Serca Twego, które po Sercu Jezusowym kochać i wielbić najbardziej pragnę. Matko Najsłodsza, przyjmij łaskawie to dziewięciodniowe nabożeństwo moje na pamiątkę tych niezmiennych radości, jakie przepełniały Twe Serce, gdy pod Nim przez dziewięć miesięcy biło Boskie Serce Wcielonego Słowa. Przyjmij cześć, jaką Twemu Sercu składam; przyjmij prośby, jakie do Niego zanoszę; przyjmij moje pragnienie wynagrodzenia temu Przebłogosławionemu Sercu tych zniewag i niewdzięczności, jakimi takie mnóstwo dzieci Twoich boleśnie Je rani i chciej Sama rozpalić serce moje ogniem miłości i najżywszej pobożności, aby Ci przyjemną była ta modlitwa moja, którą łączę z uwielbieniem, jakie w Kościele Bożym od najwierniejszych sług Twoich odbierasz i ofiaruję Ci, Matko moja najukochańsza, aby Sercu Twojemu miłą uczynić przysługę, aby podziękować Trójcy Przenajświętszej za Łaski na Ciebie zlane, aby Cię przeprosić za niedbalstwo w służeniu Tobie, aby otrzymać pomnożenie w sercu moim miłości Jezusa i Twojej; aby zjednać dla siebie i dla tych, których kocham, coraz obfitsze Błogosławieństwa Twoje, oraz Łaskę, której szczególnie teraz potrzebuję… O Najdroższa Matko moja, dla Miłości Jezusa, wysłuchaj łaskawie modlitwę moją i Sama ją ofiaruj Trójcy Przenajświętszej na wieczną Chwałę Bożą.

I. Wielbię i przez Najświętsze Serce Jezusa pozdrawiam Cię, Słodkie Serce Maryi, a ciesząc się z niezmiernych bogactw Łaski, którymi Bóg tak hojnie udarował Ciebie, błagam, racz świętymi cnotami napełnić serce moje i spraw, aby Pan z Łaską Swoją zawsze w nim przebywał.

Zdrowaś Marya. 3 razy: Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem.

II. Wielbię i przez Najświętsze Serce Jezusa pozdrawiam Cię, Słodkie Serce Maryi, zwierciadło czystości; Ty, któreś jest całe niewinnością promieniejące i któreś po Sercu Jezusa jest Najczystsze i Najświętsze ze wszystkich serc, racz, błagam Cię, ze wszelkiej zmazy serce moje oczyścić i uczynić je miłym w oczach Bożych.

Zdrowaś Marya. 3 razy: Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem.

III. Wielbię i przez Najświętsze Serce Jezusa pozdrawiam Cię, Słodkie Serce Maryi, Serce najgłębszej pokory, dla której Bóg tak wysoko Ciebie wyniósł. Wyjednaj mi, błagam Cię, serce pokorne, abym naśladując Ciebie w tej cnocie, będącej podstawą chrześcijańskiej doskonałości, mógł osiągnąć w Niebie nagrodę sercom pokornym przyobiecaną.

Zdrowaś Marya. 3 razy: Słodkie Serce Maryi, bądź moim zbawieniem.

O Niepokalane Serce Matki Najświętszej, całe Miłością Bożą płonące i będące najwierniejszym Obrazem Serca Jezusowego, Ty któreś strzałą miłością i boleści zranione było, spraw, niech serce moje tymiż uczuciami przejęte, tonie nieustannie w serdecznym żalu za grzechy, którymi ja nędzny Dobroć Bożą obraziłem.

Chwała Ojcu.

Najmilsze Serce Maryi, któreś pomiędzy sercami wszystkich stworzeń jest Najświętsze i Miłością ku Sercu Jezusowemu najbardziej gorejące, a dla nas nędznych grzeszników najmiłosierniejsze, nie odrzucaj pokornych próśb moich i uproś u Serca Jezusowego wszystkie Łaski, których pragnę i potrzebuję, a mianowicie tę Łaskę N. O Matko Miłosierdzia, jedno Twoje Słowo, jedno westchnienie Twojego Niepokalanego Serca do Serca Boskiego Twego Syna za mną przesłane, może mnie pocieszyć. Nie odmawiajże mi tego słowa – tego westchnienia, a Najsłodsze Serce Jezusa dla Synowskiej Miłości, jaką miało i zawsze ku Tobie mieć będzie, niezawodnie Cię wysłucha. Amen.

Należy na zakończenie każdego dnia Nowenny odmówić Litanię podaną na końcu zgodnie z podanymi przy Litanii objaśnieniami.

Synowie ludzcy tysiącznych zażywają ostrożności, aby przed swymi matkami ukryli wypadki, które by je mogły zasmucić, a Bóg przepowiada Swej Matce jeszcze na lat trzydzieści przed smutnym zdarzeniem, jak ciężkie ponosić ma cierpienia, chce, aby wiedziała o zmartwieniach, które Ją czekają, aby każdego dnia po trosze kosztowała boleści i piła po kropli z kielicha goryczy. Co za męczarnia, która trwa przez lat trzydzieści pierwej, nim nastąpi. W rzeczy samej, cóż mogła myśleć ta czuła Matka za każdym razem, gdy spoglądała na Swego ukochanego Jezusa na śmierć przeznaczonego? O jakże obfite Łzy wylewać musiała, gdy Go widziała dorastającego, jako przedmiot mający iść na Ofiarę, gdy uważała Jego delikatne Ręce, które gwoźdźmi miały być przebite! Tę Twarz najśliczniejszą, Która miała być zeszpeconą!

O Dobra Matko! jakże słusznie nazwano Cię Matko Boleści! Jakże piękną dajesz nam naukę, abyśmy cierpliwie znosili ten rodzaj ucisków, które powierzchownie wydają się małymi, ale wewnątrz strasznym są duszy udręczeniem! A tymi są cierpienia duszy rzeczywiste, czy mniemane, jako to: żal przeszłości, albo bojaźń następności, smutek po stracie rodziców, krewnych, przyjaciół, dobrego mienia lub sławy.

Zaledwie Symeon skończył swoje przepowiedzenie, zaraz po nim następuje skutek: bezbożny król szuka Nowonarodzonego na zabicie, a Józef i Marya odbierają rozkaz z Nieba, aby dla ocalenia Dziecięcia uciekali do Egiptu. Tak ta kochana Matka musi opuszczać Swych krewnych, dom rodzony, ojczyznę, a udać się do kraju obcego, nieznajomego i nader dalekiego. Każdemu jest to wiadomo ile w drodze cierpieć muszą ubodzy, a Marya była ubogą, jaka przykrość dla Matki z Dziecięciem u piersi, we dnie i w nocy podróż odbywać, a Marya niosła Jezusa, Którego Swym Panieńskim mlekiem karmiła. O czegoż Ona nie ucierpiała w Egipcie przez siedem lat Swojego tam pobytu! ale o ile Matka Boga była wystawiona na nieprzeliczone przykrości, czyż przystało, abyśmy się żalili i narzekali, z którymi Opatrzność nie z taką obchodzi się surowością? o ile Ona wszystko, co ma najdroższego, opuszcza bez szemrania i narzekania, czyliż mielibyśmy prawo użalać się gdy jakich strat doznajemy, gdy rozmaite niepomyślne zdarzenia sprzeciwiają się naszym upodobaniom, odrywają nas od naszych nawyknień i miłych nam przedmiotów?

Lecz nowego rodzaju następuje zmartwienie, Marya mając we zwyczaju co rok uczęszczać do kościoła, wzięła raz z Sobą Swojego Syna, gdy już miał lat dwanaście; a oddawszy cześć Bogu, wracała do Nazaret, ale o Boleści! przybywając do domu, spostrzega, iż Jezusa w towarzystwie rodzinnym nie ma, więc idzie Go szukać, ale Go znaleźć nie może. Ile stąd niespokojności, ile różnych krzyżujących się myśli, gdzieby się podział? Wraca do Jeruzalem, pyta o Niego po drodze, znajduje Go na koniec w kościele między Doktorami, gdzie rozprawia z przedziwną Mądrością, która wszystkich umysły zdumiewała. Synu Mój! – rzekła do Niego, dlaczego żeś tak uczynił? Otośmy Cię od trzech dni szukali, a znaleźć nie mogąc wielką mieliśmy stąd boleść i udręczenie. Piękna to nauka dla dusz pobożnych, równie jak dla grzeszników. o ile cię spotkało nieszczęście, żeś przez grzech stracił(a) Jezusa, szukaj Go prędko i z bojaźnią, abyś Go nie stracił(a) na zawsze, skwapliwie chwytaj się światła i poruszenia Jego Łaski, wracaj do Jeruzalem, gdzieś Go zostawiłeś(aś), znajdziesz Go w kościele gotowego do przyjęcia ciebie i pójścia za tobą; to jest: oddal się z miejsca, od osób, od przedmiotów, które cię oderwały od Niego, powróć do dawnych zwyczajów pobożności, modlitwy, czuwania, a znajdziesz Zbawiciela. Pierwszy krok, który ci uczynić potrzeba, jest to żałować, żeś Go utracił(a). Zdarza się także częstokroć, iż Bóg duszom choćby najgorętszym umyka Swą czułą Obecność. Wówczas poczytują się one za opuszczone zupełnie, przenikając się trwogą, iż Go własnymi niewiernościami na zawsze już straciły. – O jakże wielkie udręczenie! ale na szczęście, pospolicie bywa niedługotrwałe, ponieważ niedługo pokazuje im się Jezus, byleby Go tylko ze skwapliwością i wytrwaniem szukały, wraca do nich z nowymi i słodszymi pociechami. Bóg ze mną surowo się obchodzi, mówisz, i zdaje się ze wstrętem na mnie spoglądać, szukam Go z usilnością, a On zdaje się ode mnie uciekać. ale rozważ, czyliż się łaskawiej obchodził z Matką Swoją, nie tylko gdy miał lat dwanaście, jak już widziałeś(aś), ale w czasie późniejszym na godach w Kanie Galilejskiej, gdy odpowiedział: „Cóż jest wspólnego między Tobą Mną, Niewiasto!” Czyliż Ona dla tego przestaje Go kochać, Jego naśladować i całą w Nim Swoją pokładać nadzieję? Czyliż nie trzeba, abyś i ty przez też same przechodził(a) utrapienia, o ile chcesz przyjść do Chwały i szczęścia Maryi?

Lecz o ile cię to wszystko nie skłania jeszcze, abyś krzyż miłował(a), nie każdy krzyż w powszechności, ale ten, który jest na cię w szczególności włożony, a którego chciał(a)byś się pozbyć lub na inny jakikolwiek zamienić, zastanów się nad tym, co się działo w Sercu Maryi, gdy widziała, iż Jej Syn od wszystkich urzędów w Jerozolimie był na śmierć skazany, od ludu wyśmiany i na Męki prowadzony! Gdy Go na drodze kalwaryjskiej w opłakanym stanie spotkała! Gdy słyszała jak gwoźdźmi Ręce i Nogi Jego przebijano? I gdy zemdlona od boleści, czekała chwili ostatniej, w której odda Bogu Ducha Swojego! O Wielki Boże! nie było Woli Twojej, aby matka Izaaka była obecną, gdy Abraham podnosił narzędzie na jego zabicie, a nawet, aby wiedziała o mającej się spełnić ofierze, którąś nakazał; a chciałeś, aby Marya patrzała na Ofiarę prawdziwego Izaaka.

O Matko z pomiędzy wszystkich matek najboleśniejsza! Syn Twój w Twojej Obecności umiera! O ile Łez wylać musiałaś! Któż Cię w tym stanie będzie mógł pocieszyć? ale pocieszaj się; Błogosławiona Śmierć Jezusa, ma piekło zwyciężyć, a Niebo ludziom otworzyć i zbawić grzeszników, z których ja jestem największy(a). Nie odwracaj, o moja Matko, Twych Oczu od mojej nędzy. O Matko Miłosierdzia! przez Śmierć mojego Odkupiciela i przez Twoje Boleści spodziewam się odpuszczenia grzechów i wiecznego mej duszy zbawienia.

O Maryo bez grzechu poczęta, módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy, a uproś mi cierpliwość.

Należy na zakończenie każdego dnia Nowenny odmówić Litanię podaną na końcu zgodnie z podanymi przy Litanii objaśnieniami.