(Nowenna rozpoczyna się od dnia 24 Lipca).
Źródło: Nowenna ku czci Św. Alfonsa Liguorego Biskupa, Doktora Kościoła i Założyciela Zakonu OO. Redemptorystów wraz z krótkim życiorysem ułożył O. Franciszek Świątek 1928r.
UWAGA O NOWENNIE DO ŚW. ALFONSA LIGUORI’EGO.
Sposób odprawienia Nowenny.
Z pośród licznych nabożeństw znane są ze swojej skuteczności Nowenny. Sposób odprawiania nowenny jest następujący: Przeczytaj z uwagą rozmyślanie przypadające na poszczególny dzień, byś się przejął ufnością w przyczynę Św. Alfonsa, oraz zachęcił się do naśladowania go w tej cnocie, co Świętym jest bardzo miłe. Po przeczytaniu rozmyślania odmów na cześć Św. Alfonsa 9 Zdrowaś i 9 razy Chwała Ojcu… itd. Oczyść sumienie gruntownie przez dobrą Spowiedź. Św. Alfons radzi – a to dla nadania większej skuteczności Nowennie, ćwiczyć się gorliwiej w cnotach podczas niej, spełniać dobre uczynki, zadać sobie jakieś umartwienie, szczególnie wewnętrzne, umartwiać swoją zbytnią ciekawość, rozproszenie, panować nad językiem, niecierpliwością itd. wszystko ku czci Świętego, do którego odprawia się Nowennę. o ile się Nowennę w ten sposób i w tym duchu odprawia, jest ona Bogu i Świętym bardzo miła i ściąga na nas obfite, nieraz nadzwyczajne Łaski; owszem, jak uczy doświadczenie, przez nią wypraszają sobie ludzie choćby cudowne uzdrowienia duszy i ciała.
WEZWANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Miłości Twojej.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. I odnowisz oblicze ziemi.
V. Módlmy się. Boże, Któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego oświecić raczył, daj nam w tym Duchu znać co dobre i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
III DZIEŃ NOWENNY (26 Lipca).
Seraf Miłości Bożej.
1. Św. Alfons uważał doskonałą Miłość Bożą za najcenniejszą perłę, dlatego jak ów kupiec ewangeliczny, oddał wszystko, co miał, by ją nabyć. Często mówił do Boga: Panie, jedni pragną bogactw, inni zaszczytów, a inni rozkoszy, co do mnie, to niczego nie szukam, nie pragnę i o nic Cię nie proszę, tylko o Dar Miłości Twojej.
Wiedząc dobrze, iż grzech śmiertelny niszczy zupełnie, a powszedni osłabia Miłość Bożą, Alfons znienawidził wszelki grzech, lękał się choćby jego cienia i wypowiedział mu nieubłaganą walkę.
„Wolałbym umrzeć, mawiał, niż świadomie powiedzieć kłamstwo”. Najmniejsze grzechy i niedoskonałości gładził ostrą pokutą. Sumienie miał bardzo delikatne, prawie skrupulatne. Spowiadał się dwa razy na tydzień, kruszył się i upokarzał ustawicznie przed Bogiem, był prawdziwym męczennikiem z powodu obaw i skrupułów, czy Boga jakim grzechem nie obraził, – ale te niepokoje nie odbierały mu euforii i swobody ducha, bo pochodziły z czystej Miłości Bożej. On się po prostu bał ustawicznie, by Umiłowanemu Swemu najmniejszej przykrości nie sprawić.
Miłość Św. Alfonsa nie była czczym marzeniem i miękkim uczuciem. On ukochał Boga całą potęgą swej ognistej duszy, dlatego, iż jest, jako Dobro Najwyższe, wszelkiej miłości godzien, a więc dla Niego Samego. Przeto dążył ustawicznie do przypodobania się Bogu i najściślejszego zjednoczenia swej woli z Najświętszą Wolą Bożą. To powinno być przedmiotem, mawiał, wszystkich naszych modlitw, Komunii, pragnień i postanowień. I istotnie, we wszystkich jego modlitwach przebija się jeden i ten sam motyw:
„Boże mój, żałuję, żem Ciebie obraził, miłuję Cię z całego serca i pragnę Cię zawsze miłować. Daj mi siłę, bym spełnił Wolę Twoją, a zresztą rozporządzaj mną, jak Ci się podoba”.
„O Wolo Boża, jakże mi jesteś drogą! Z tobą złączony pragnę żyć i umierać!”
Następujące oświadczenie jakie własnoręcznie sobie wypisał — dowodzi, iż Św. Alfons wzbił się na wyżyny Miłości Bożej, do których mało kto dochodzi.
1) Ile razy powiem: „Deo gratias”, albo: „Panie, bądź Wola Twoja”, chcę przez to przyjąć, coś Ty, Boże, dla mnie w czasie i w wieczności rozporządził.
2) Nie chcę żadnych innych urzędów, innych zdolności, innego pomieszkania innego odzienia, innego pokarmu, innego zdrowia, tylko tego, co się Tobie, o Boże, podoba. o ile chcesz, by moje przedsięwzięcia się nie powiodły, o ile chcesz pokrzyżować moje plany… chcę tego wszystkiego, co Ty chcesz.
3) Chcesz, by mną pogardzano, by mnie nie lubiano, by innych przekładano nade mnie i by mnie choćby Ci oczerniali i źle się ze mną obchodzili, którzy mi są najdrożsi, tego właśnie i ja również pragnę.
4) Również, co się tyczy mojego postępu duchowego, chcę tego, co Ty chcesz.
Pragnę Cię za życia kochać ze wszystkich moich sił, i iść do Nieba, aby Cię tam miłować jak Serafini; jednakże i w tym poddaję się całkowicie Twojej Woli. o ile chcesz, bym tylko jeden stopień miłości, Łaski i Chwały Niebieskiej posiadł, nie pragnę niczego więcej, bo Ty tak chcesz. Spełnienie Twojej Woli więcej sobie cenię, niż wszystkie dobra, jakie mógłbym osiągnąć. W ogóle rozporządzaj, Boże, mną i wszystkim co do mnie należy, jak ci się podoba, bez względu na moją wolę, bo ja niczego nie chcę, tylko tego, co Ty chcesz. Możesz się ze mną obchodzić łagodnie lub surowo, w sposób, który się moim przyrodzonym skłonnościom podoba lub nie, wszystko to przyjmuję, bo to od Ciebie pochodzi.
2. Ileż krzyżów, prześladowań, upokorzeń, boleści, ciężkich i długich chorób spadło na tego męża Bożego w jego długim życiu, a on, choć zdawał się nieraz być nimi przywalonym, pochłoniętym, jednak z Jezusem konającym w Ogrójcu miał jedno w sercu i na ustach: „Panie, bądź Wola Twoja!” lub „Gloria Patri…”.
„Muszę dalej dźwigać krzyż mojej choroby” — pisał. Już od 14 dni leżę w łóżku i nie mogę wcale Mszy Świętej odprawiać (a to mu było najboleśniejsze) — nie widzę żadnej poprawy, mój żołądek nie może już nic przyjąć, jestem jednak zadowolony, ponieważ Bóg tak chce”.
Krótko przed swoją śmiercią z rzewnym wylaniem miłości tak mówił do Boga: „Jestem głuchy, mój Boże, i chętnie na to się zgadzam, bo taka jest Wola Twoja. Czuję się bliskim śmierci, ale nie chcę niczego, tylko spełnienia Woli Twojej.”
Święty Alfons pragnął jednego: Miłować Boga. „Przypodobać się Bogu, choć by przyszło umrzeć”, powtarzał. I stał się Serafinem Miłości Bożej. Na modlitwie jego serce gorzało Miłością Bożą. Miłość Boża unosiła go w zachwytach ponad tą ziemię. O czym tak mówi Kościół Święty w Oficjum na jego święto: Gdy się modlił u Stóp Jezusa, Utajonego w Najświętszym Sakramencie, albo gdy Mszę Świętą odprawiał z powodu nadmiaru miłości albo się rozpływał w Seraficznych płomieniach, albo ogarniały go dziwne wzruszenia, albo wpadał w zachwyty.
Zapalony Miłością Bożą, pragnął nią zapalić serca wszystkich ludzi. Kocham Jezusa Chrystusa, wołał, — a więc pragnę mu oddać najpierw moją duszę, a potem niezliczoną liczbę innych!” I rzeczywiście, jak świadczą współcześni, jego słowa, gdy mówił z ambony potocznej rozmowie o Miłości Bożej, były jakby strzały ogniste, którymi zapalał słuchaczy.
Przez co i w jaki sposób nasz Święty doszedł do tego stopnia Miłości Bożej? Najpierw przez ustawiczną modlitwę. „Proście a otrzymacie”, powiedział Pan Jezus. Alfons, oparty na tej Boskiej Obietnicy, prosił o miłość i otrzymał ten Dar nad dary.
„Miłować Pana Jezusa — pisał do swoich Synów duchownych (29. 8. 1774) — oto największe dzieło, jakiego możemy dokonać na tej ziemi, a jest to dzieło i dar, którego nie możemy mieć sami z siebie. On zaś gotów jest udzielić go temu, kto prosi; zatem o ile go nam brak, przypisać to należy naszemu niedbalstwu. Ażeby zaś móc bardzo miłować Pana Jezusa, trzeba go o to bardzo prosić!”
Do gorącej i ustawicznej modlitwy o Dar Miłości Bożej łączył Św. Alfons nieustanne ćwiczenie się w niej.
W jednym ze swoich dzieł zadaje sobie mąż Boży pytanie, jak dojść do Miłości Bożej i odpowiada: „kochając”. Jak sztukę pisania, malarstwa nabywa się, pisząc, malując, tak Boską sztukę Miłości Bożej nabywa się kochając Boga. „Starajmy się, pisze do swoich synów duchownych, postępować z dnia na dzień w miłości ku Panu Jezusowi, wyszukiwać sposobności do przypodobania się Jemu, czyniąc jakie umartwienie, albo jaki inny akt, który Mu euforia sprawia” (list 29. 8. 1774).
Wraz ze Św. Alfonsem prośmy gorąco Boga o Dar czystej Jego Miłości: „O Nieskończone Dobro, kocham Cię. O mój Boże, Ciebie jedynie chcę kochać, udziel mi Daru Twej Świętej Miłości. Mój Boże, chcę Cię zawsze kochać i Ty mnie zawsze kochaj. O Boże duszy mojej, spodziewam się, iż się na wieki miłować będziemy”. O Najświętsza Dziewico, Matko pięknej miłości, naucz mnie kochać Boga całą potęgą duszy mojej. Św. Alfonsie, Patronie mój, — Serafinie Miłości, uproś mi tę miłość u Jezusa i Maryi. Amen.
Odmów na cześć Św. Alfonsa: 9 Zdrowaś Marya i 9 Chwała Ojcu.
Każdego dnia Nowenny należy odmówić poniższą modlitwę i Litanię.
Modlitwa do Św. Alfonsa o uproszenie Łask do zbawienia potrzebnych.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam żywą wiarę we wszystkie Prawdy, których nas Święty Kościół Rzymski naucza, oraz światło z Nieba, abyśmy poznali marność wszystkich rzeczy tego świata i złość naszych grzechów.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam mocną nadzieję, iż przez zasługi Pana Jezusa, przez wstawienie się Najświętszej Panny i przez przyczynę Twoją otrzymamy od Boga odpuszczenie grzechów, ostateczną wytrwałość i Niebo.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam gorącą miłość dla Boga, byśmy oderwani od wszelkiego stworzenia, mogli Jego jedynie miłować i na Chwałę Jego zupełnie się oddać.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę doskonałego poddania się Woli Bożej, abyśmy przyjmowali z poddaniem cierpienia, pogardę, prześladowania, krzywdy na majątku i na sławie, stracie krewnych i wreszcie śmierć samą.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam szczery żal za grzechy, abyśmy nigdy nie przestawali opłakiwać obrazy Panu Bogu wyrządzonej.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam prawdziwą miłość bliźniego, która by nas nakłoniła do czynienia dobrze tym nawet, którzy nas obrażają.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam anielską cnotę czystości i pomoc, abyśmy się opierali pokusom nieczystym i wzywali w nich Najświętszych Imion Jezusa i Maryi.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę wielkiego nabożeństwa do Męki Pańskiej, do Przenajświętszego Sakramentu i do naszej Matki, Najświętszej Maryi Panny.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
- Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam przede wszystkim Łaskę ostatecznej wytrwałości i dar modlenia się o wytrwałość szczególnie w chwili pokusy i w godzinę śmierć naszej.
Chwała Ojcu i Synowi… itd.
Litania do Św. Alfonsa Liguorego
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, bez zmazy grzechowej poczęta, módl się za nami.
Święty Alfonsie-Mario,
Święty Alfonsie-Mario, od dzieciństwa święty i niewinny,
Święty Alfonsie-Mario, przez cale życie od grzechu śmiertelnego zachowany,
Święty Alfonsie-Mario, wierny Boskiemu powołaniu,
Święty Alfonsie-Mario, ubóstwem świętym wzbogacony,
Święty Alfonsie-Mario, w przeciwnościach najcierpliwszy,
Święty Alfonsie-Mario, w prześladowaniu cichy i pokornego serca,
Święty Alfonsie-Mario, zbawienia i uświęcenia dusz spragniony,
Święty Alfonsie-Mario, dzielny szermierzu, z heretykami walczący,
Święty Alfonsie-Mario, obrońco Dogmatu Niepokalanego Poczęcia
Święty Alfonsie-Mario, nieomylności papieskiej wysławicielu,
Święty Alfonsie-Mario, ubogim i zaniedbanym Słowo Boże głoszący,
Święty Alfonsie-Mario, pocieszycielu utrapionych,
Święty Alfonsie-Mario, nawracający grzeszników,
Święty Alfonsie-Mario, przewodniku dusz doskonałości pragnących,
Święty Alfonsie-Mario, dla wszystkich stający się wszystkim,
Święty Alfonsie-Mario, Stolicy Świętej we wszystkim poddany,
Święty Alfonsie-Mario, światło kapłanów i biskupów,
Święty Alfonsie-Mario, zwierciadło żywe cnót wszelkich,
Święty Alfonsie-Mario, baczny pasterzu swej owczarni,
Święty Alfonsie-Mario, uciskami Kościoła Bożego stroskany,
Święty Alfonsie-Mario, w Dzieciątku Jezus zamiłowany,
Święty Alfonsie-Mario, Ofiarę bezkrwawą sprawując, miłością pałający,
Święty Alfonsie-Mario, w Najświętszym Sakramencie rozmiłowany,
Święty Alfonsie-Mario, w rozpamiętywaniu Męki Pańskiej najpilniejszy,
Święty Alfonsie-Mario, najwierniejszy synu Najświętszej Panny,
Święty Alfonsie-Mario, objawieniami Maryi Panny uszczęśliwiony,
Święty Alfonsie-Mario, Serafinie miłości,
Święty Alfonsie-Mario, Patryarcho misjonarzy,
Święty Alfonsie-Mario, Proroku Darem cudów obdarzony,
Święty Alfonsie-Mario, w pracy apostolskiej najżarliwszy,
Święty Alfonsie-Mario, w pokucie i umartwieniach prawdziwy męczenniku,
Święty Alfonsie-Mario, Wyznawco, dziełami swoimi wsławiony,
Święty Alfonsie-Mario, dziewiczą czystość ciała i duszy zachowujący,
Święty Alfonsie-Mario, Założycielu Zakonu Najświętszego Odkupiciela,
Święty Alfonsie-Mario, Kościoła powszechnego Doktorze,
Święty Alfonsie-Mario, Orędowniku nasz w Niebie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
Antyfona. O Doktorze najlepszy, światłości Kościoła Świętego, Błogosławiony Alfonsie-Mario, Prawa Pańskiego miłośniku, błagaj za nami Syna Bożego!
V. Módl się za nami Święty Alfonsie-Mario.
R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
V. Módlmy się: Boże, Któryś przez Błogosławionego Alfonsa-Marię, Wyznawcę Twego i Biskupa, pałającego żarliwością o zbawienie dusz, Twój Kościół nowym potomstwem obdarzył, prosimy Cię, abyśmy upomnieniami jego zbawiennymi pouczeni i przykładami pokrzepieni, do Ciebie szczęśliwie dojść mogli. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024
