Nowenna ku czci Św. Alfonsa Liguori’ego – dzień 1

Zdjęcie: Św. Alfons Liguori

(Nowenna rozpoczyna się od dnia 24 Lipca).

Źródło: Nowenna ku czci Św. Alfonsa Liguorego Biskupa, Doktora Kościoła i Założyciela Zakonu OO. Redemptorystów wraz z krótkim życiorysem ułożył O. Franciszek Świątek 1928r.

UWAGA O NOWENNIE DO ŚW. ALFONSA LIGUORI’EGO.

Sposób odprawienia Nowenny.

Z pośród licznych nabożeństw znane są ze swojej skuteczności Nowenny. Sposób odprawiania nowenny jest następujący: Przeczytaj z uwagą rozmyślanie przypadające na poszczególny dzień, byś się przejął ufnością w przyczynę Św. Alfonsa, oraz zachęcił się do naśladowania go w tej cnocie, co Świętym jest bardzo miłe. Po przeczytaniu rozmyślania odmów na cześć Św. Alfonsa 9 Zdrowaś i 9 razy Chwała Ojcu… itd. Oczyść sumienie gruntownie przez dobrą Spowiedź. Św. Alfons radzi – a to dla nadania większej skuteczności Nowennie, ćwiczyć się gorliwiej w cnotach podczas niej, spełniać dobre uczynki, zadać sobie jakieś umartwienie, szczególnie wewnętrzne, umartwiać swoją zbytnią ciekawość, rozproszenie, panować nad językiem, niecierpliwością itd. wszystko ku czci Świętego, do którego odprawia się Nowennę. o ile się Nowennę w ten sposób i w tym duchu odprawia, jest ona Bogu i Świętym bardzo miła i ściąga na nas obfite, nieraz nadzwyczajne Łaski; owszem, jak uczy doświadczenie, przez nią wypraszają sobie ludzie choćby cudowne uzdrowienia duszy i ciała.

WEZWANIE DUCHA ŚWIĘTEGO

Przyjdź Duchu Święty, napełnij serca Twych wiernych i zapal w nich ogień Miłości Twojej.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. I odnowisz oblicze ziemi.

V. Módlmy się. Boże, Któryś serca wiernych światłem Ducha Świętego oświecić raczył, daj nam w tym Duchu znać co dobre i pociechą Jego zawsze się weselić. Przez Chrystusa Pana naszego.

R. Amen.

I DZIEŃ NOWENNY (24 Lipca).

1. Wiara Św. Alfonsa.

Wiara jest to światło Boże, przyniesione z Nieba przez Syna Bożego Jezusa Chrystusa biednym dzieciom Adama, siedzącym po jego upadku w ciemnościach i cieniu śmierci, tj. w błędach bałwochwalstwa i grzechu. Początkiem wtedy i końcem Wiary jest Jezus Chrystus.

„Jam Droga, Prawda i Żywot” (…) „Ja jestem Światłością świata; kto idzie za mną, nie chodzi w ciemnościach, ale będzie miał światłość żywota” (Jan 8, 12).

Tę światłość żywota tj. Wiarę zapala Duch Święty w duszy na Chrzcie Świętym, Kościół Chrystusowy roznieca ją Swoją Nauką, a potęguje ją lub gasi sam człowiek życiem według Wiary lub przeciw Wierze. Ta Wiara przyświeca nam w ziemskiej pielgrzymce życia, dopóki, jak mówi Św. Paweł, nie zaświta dzień wieczności. Jak lampa w pokoju, a słońce na ziemi, oświeca wszystkie przedmioty i ukazuje nam ich kształt, barwę, cel — pożytek lub szkodliwość — tak Wiara, to jest Boska Nauka Jezusa Chrystusa, rzuca światło na całe nasze życie, wszystkie przedmioty, jakie nas otaczają, wskazuje drogę do wieczności i na samą wieczność i na życie pozagrobowe rzuca jasne promienie. Wiara o wszystkim nas poucza, wszystkie rzeczy tego świata ukazuje nam pod kątem wieczności i od strony Boga. — Wszystko jest z Boga, — a więc wszystko winno być na pierwszym miejscu w Bogu i dla Boga. Inaczej wszystko jest ułudą i marnością.

Stąd Wiara jest podwaliną życia chrześcijańskiego, usprawiedliwienia i wszelkiej świętości, bo „sprawiedliwy mój, mówi Pismo Boże, z wiary żyje” (Rzym. 1, 17).

Św. Alfons, który z Opatrzności Bożej miał być w czasie zobojętnienia dla Wiary, jakim był wiek XVIII. — światłem świata i solą ziemi, otrzymał Boga nadzwyczajny Dar Wiary.

To ziarno Boże pielęgnowała z wielką troskliwością w duszy Alfonsa jego świątobliwa matka. Wykiełkowało ono, rozwinęło się i wydało stokrotny owoc. Sam Św. Alfons przyczynił się do tego swoją niewinnością życia, swymi cnotami i gruntowną nauką.

Jakże silną i żywą była jego Wiara. Jakże głęboko się przejął Prawdami Boskiej Nauki Jezusa, z jaką dziecięcą prostotą je objął, a z konsekwencją i świętym uporem wprowadzał w każdy szczegół i w każdy przejaw swego długiego życia!

„Z jednej strony — mawiał — musimy ustawicznie dziękować Bogu za drogocenny Dar Wiary, który nas czyni dziećmi Kościoła Świętego; z drugiej strony, musimy z pokorą i prostotą dziecka poddać swój rozum pod Prawdy Wiary”. — „Jestem gotów, zapewniał — tysiąc razy oddać życie moje za Wiarę Świętą”.

Codziennie przy wieczornych modlitwach dziękował gorąco Bogu „że mu pozwolił urodzić się Chrześcijaninem i iż mu dał Pana Jezusa za Zbawiciela, a Najświętszą Maryę Pannę za Matkę”.

2. Św. Alfons żył duchem Wiary.

Św. Alfons przede wszystkim starał się w życiu swoim kierować się jedynie Wiarą i wyższymi pobudkami, starał się wszystko czynić jedynie dla Boga! Wszystko co się nie czyni dla Boga — mawiał — jest stracone”. Cenił tylko to, co miało wartość w Oczach Boga, resztę uważał z Apostołem za gnój. — To też opuścił świat i świetną karierę jaka się przed nim otwierała — pochodził przecież ze znakomitego rodu, był utalentowanym, zamożnym, — porzuca te wszystkie mamiące, a świetne nadzieje świata, by jako ubogi zakonnik iść za ubogim Chrystusem i poświęcić się pracy nad zbawieniem opuszczonych wieśniaków. Jakiż to wielki akt Wiary!

Szydzono z niego, śmiano się, iż to dziwak, głupiec, marzyciel — wielcy tego świata nim wzgardzili — własny jego ojciec począł się go wstydzić, on, oświecony Światłem Bożym, nie cofnął się z drogi obranej, — wiarą krzepił w cierpieniach ducha z Apostołem: „Scio eui credidi”, wiem komu uwierzyłem… Chrystusowi. Jakiż to wielki czyn Wiary!

Żywa wiara przypomina Alfonsowi Obecność Boga, „w Którym żyjemy, ruszamy się i jesteśmy” (Dz. Ap. 17, 28). To też Boga prawie nigdy nie traci z oka. Z uszanowania dla Obecności Bożej, chodzi zawsze z odkrytą głową. Zapytała razu pewnego pobożna dusza Św. Franciszka Salezego: „Ojcze, powiedz mi, czy ci się zdarzyło kiedy przez dłuższy czas o Bogu zapomnieć? „Święty zamyślił się poważnie, następnie odrzekł: „Dłużej jak kwadrans nie”. To samo mógł o sobie powiedzieć Św. Alfons. Na jego stole, przy którym pracował, stał wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego, niżej Obraz jego ukochanej Matki Maryi. Święty często przerywał pracę i wzbudzał gorące akty: „Ty wiesz, mój Boże, iż Cię kocham i iż dla Ciebie jednego pracuję”. Co kwadrans na głos bijącego zegara pozdrawiał Najświętszą Dziewicę odmówieniem Zdrowaś Marya.

3. Alfons we wszystkich przejawach i okolicznościach życia kierował się Zasadami Wiary.

Oto niektóre z nich: Na cóż się zda pozyskać cały świat, a duszę stracić? — Każda rzecz się kończy, Wieczność nie kończy się nigdy. — Porzuć wszystko, ale nie porzucaj Boga. — Na co się przydadzą bogactwa i za szczyty w godzinie śmierci…

Nic nie może wystarczyć temu, komu Bóg nie wystarcza. Boga, Boga i nic więcej.

Otaczający go świat, każda rzecz, na którą padało jego oko, były duchownym szczeblem, po którym wznosił swe myśli i serce do Boga: W pięknym dziełku „Prawdziwość Wiary” takie daje praktyczne rady dla dusz, dążących do ściślejszego zjednoczenia z Bogiem:

Jeżeli znajdziesz się w swoim łóżku lub pokoju, pomnij, iż Jezus Chrystus kiedyś tam cię sądzić będzie.

Jeżeli spotkasz się z pogrzebem, myśl, iż to samo i ciebie czeka.

Gdy spojrzysz na zegar, przypomnij sobie, iż twoje życie też tak gwałtownie uchodzi i z każdą minutą do śmierci się
zbliżasz.

Gdy ujrzysz pogodne niebo, gwiazdami usłane, wspomnij sobie, iż kiedy w Niebie Boga posiądziesz, o ile Go tu kochać będziesz.

Gdy ujrzysz piłę, siekierę, młot lub hebel, wspomnij, iż w młodości Jezus pracował jako rzemieślnik.

Sprawiedliwy mój z Wiary żyje. Święty Alfons żył wprawdzie na ziemi, ale myśl jego i serce zatopione były w Bogu. Obcowanie nasze jest w Niebiesiech, mógł o sobie powtórzyć za Św. Pawłem.

Jeżeli Św. Alfons tak się przejmował Obecnością Bożą w zwyczajnych zajęciach, to cóż dopiero mówić, gdy się znajdował w Domu Bożym i święte spełniał czynności. Każdą czynność świętą, choćby to był tylko Znak Krzyża, wykonywał z uwagą i przejęciem. Gdy przy Ołtarzu sprawował Najświętszą Ofiarę, lub nawiedzał Najświętszy Sakrament, zdawało się obecnym, iż widzą Anioła lub Serafina. A zważ, iż w ten sposób żył do lat 90. Kilkadziesiąt lat co dzień jedno i to samo. Jakże wielka była jego wiara, o ile mimo to nie popadł w rutynę i bezmyślny mechanizm. Jakże często, niestety, inaczej się dzieje z wielu duszami w Służbie Bożej i Służbie Ołtarza. Z początku pełni przejęcia i namaszczenia, nowość ich bawi i pociąga, podnieca…

Po czym następuje znużenie, spełni się najświętsze czynności z przyzwyczajenia, oschle, bez ducha.

Słaba wiara, niezbyt głęboko zapuściła korzenie, oto przyczyna, iż życie duchowne mizernie wegetuje i nie przynosi owocu.

Zastanów się nad sobą, jaką masz wiarę? Czy ona wywiera rzeczywisty i potężny wpływ na twe myśli, słowa, uczynki, jednym słowem na twoje życie? A w życiu albo wiara, albo zmysły mają głos rozstrzygający.

Proś gorąco Boga za przyczyną Św. Alfonsa o wielką i żywą Wiarę.

O Boski i ukochany Zbawco mój, Jezu, Który tak bardzo zalecałeś Swym uczniom cnotę Wiary: „Miejcie Wiarę Bożą”, Który od wszystkich, przystępujących do Ciebie i proszących o Łaski, wymagałeś Wiary, a odrzucającym Wiarę, zagroziłeś potępieniem wiecznym, błagam Cię przez przyczynę Najświętszej Maryi Panny i Świętego Alfonsa o Łaskę żywej Wiary, głębokiej jak Twoja Mądrość, a prostej, jak serce dziecka. Twoja, o Jezu, Nauka niech oświeca mój umysł, zapala moje serce, kieruje krokami i czynami moimi na drodze życia. O Najświętsza Dziewico, Błogosławiona przez Swoją wielką Wiarę, uproś mi przez przyczynę Św. Alfonsa, mojego orędownika, dar wielkiej, mocnej i żywej Wiary. Amen.

Odmów na cześć Św. Alfonsa: 9 Zdrowaś Marya i 9 Chwała Ojcu.

Każdego dnia Nowenny należy odmówić poniższą modlitwę i Litanię.

Modlitwa do Św. Alfonsa o uproszenie Łask do zbawienia potrzebnych.

1. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam żywą wiarę we wszystkie Prawdy, których nas Święty Kościół Rzymski naucza, oraz światło z Nieba, abyśmy poznali marność wszystkich rzeczy tego świata i złość naszych grzechów.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

2. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam mocną nadzieję, iż przez zasługi Pana Jezusa, przez wstawienie się Najświętszej Panny i przez przyczynę Twoją otrzymamy od Boga odpuszczenie grzechów, ostateczną wytrwałość i Niebo.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

3. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam gorącą miłość dla Boga, byśmy oderwani od wszelkiego stworzenia, mogli Jego jedynie miłować i na Chwałę Jego zupełnie się oddać.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

4. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę doskonałego poddania się Woli Bożej, abyśmy przyjmowali z poddaniem cierpienia, pogardę, prześladowania, krzywdy na majątku i na sławie, stracie krewnych i wreszcie śmierć samą.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

5. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam szczery żal za grzechy, abyśmy nigdy nie przestawali opłakiwać obrazy Panu Bogu wyrządzonej.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

6. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam prawdziwą miłość bliźniego, która by nas nakłoniła do czynienia dobrze tym nawet, którzy nas obrażają.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

7. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam anielską cnotę czystości i pomoc, abyśmy się opierali pokusom nieczystym i wzywali w nich Najświętszych Imion Jezusa i Maryi.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

8. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam Łaskę wielkiego nabożeństwa do Męki Pańskiej, do Przenajświętszego Sakramentu i do naszej Matki, Najświętszej Maryi Panny.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

9. Najgorliwszy Doktorze Kościoła, Św. Alfonsie, uproś nam przede wszystkim Łaskę ostatecznej wytrwałości i dar modlenia się o wytrwałość szczególnie w chwili pokusy i w godzinę śmierć naszej.

Chwała Ojcu i Synowi… itd.

Litania do Św. Alfonsa Liguorego

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty Boże,

Święta Trójco Jedyny Boże,

Święta Marya, bez zmazy grzechowej poczęta, módl się za nami.

Święty Alfonsie-Mario,

Święty Alfonsie-Mario, od dzieciństwa święty i niewinny,

Święty Alfonsie-Mario, przez cale życie od grzechu śmiertelnego zachowany,

Święty Alfonsie-Mario, wierny Boskiemu powołaniu,

Święty Alfonsie-Mario, ubóstwem świętym wzbogacony,

Święty Alfonsie-Mario, w przeciwnościach najcierpliwszy,

Święty Alfonsie-Mario, w prześladowaniu cichy i pokornego serca,

Święty Alfonsie-Mario, zbawienia i uświęcenia dusz spragniony,

Święty Alfonsie-Mario, dzielny szermierzu, z heretykami walczący,

Święty Alfonsie-Mario, obrońco Dogmatu Niepokalanego Poczęcia

Święty Alfonsie-Mario, nieomylności papieskiej wysławicielu,

Święty Alfonsie-Mario, ubogim i zaniedbanym Słowo Boże głoszący,

Święty Alfonsie-Mario, pocieszycielu utrapionych,

Święty Alfonsie-Mario, nawracający grzeszników,

Święty Alfonsie-Mario, przewodniku dusz doskonałości pragnących,

Święty Alfonsie-Mario, dla wszystkich stający się wszystkim,

Święty Alfonsie-Mario, Stolicy Świętej we wszystkim poddany,

Święty Alfonsie-Mario, światło kapłanów i biskupów,

Święty Alfonsie-Mario, zwierciadło żywe cnót wszelkich,

Święty Alfonsie-Mario, baczny pasterzu swej owczarni,

Święty Alfonsie-Mario, uciskami Kościoła Bożego stroskany,

Święty Alfonsie-Mario, w Dzieciątku Jezus zamiłowany,

Święty Alfonsie-Mario, Ofiarę bezkrwawą sprawując, miłością pałający,

Święty Alfonsie-Mario, w Najświętszym Sakramencie rozmiłowany,

Święty Alfonsie-Mario, w rozpamiętywaniu Męki Pańskiej najpilniejszy,

Święty Alfonsie-Mario, najwierniejszy synu Najświętszej Panny,

Święty Alfonsie-Mario, objawieniami Maryi Panny uszczęśliwiony,

Święty Alfonsie-Mario, Serafinie miłości,

Święty Alfonsie-Mario, Patryarcho misjonarzy,

Święty Alfonsie-Mario, Proroku Darem cudów obdarzony,

Święty Alfonsie-Mario, w pracy apostolskiej najżarliwszy,

Święty Alfonsie-Mario, w pokucie i umartwieniach prawdziwy męczenniku,

Święty Alfonsie-Mario, Wyznawco, dziełami swoimi wsławiony,

Święty Alfonsie-Mario, dziewiczą czystość ciała i duszy zachowujący,

Święty Alfonsie-Mario, Założycielu Zakonu Najświętszego Odkupiciela,

Święty Alfonsie-Mario, Kościoła powszechnego Doktorze,

Święty Alfonsie-Mario, Orędowniku nasz w Niebie,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!

Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!

Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!

Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…

Antyfona. O Doktorze najlepszy, światłości Kościoła Świętego, Błogosławiony Alfonsie-Mario, Prawa Pańskiego miłośniku, błagaj za nami Syna Bożego!

V. Módl się za nami Święty Alfonsie-Mario.

R. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.

V. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.

R. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.

V. Módlmy się: Boże, Któryś przez Błogosławionego Alfonsa-Marię, Wyznawcę Twego i Biskupa, pałającego żarliwością o zbawienie dusz, Twój Kościół nowym potomstwem obdarzył, prosimy Cię, abyśmy upomnieniami jego zbawiennymi pouczeni i przykładami pokrzepieni, do Ciebie szczęśliwie dojść mogli. Przez Chrystusa Pana naszego.

R. Amen.

© salveregina.pl 2024