Źródło: Nabożeństwo do Świętych Apostołów Piotra i Pawła 1930r.
DZIEŃ SIÓDMY (26 Czerwca).
Modlitwa Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
I. Rozważ przede wszystkim, jak potrzebnym jest dla wszystkich człowieka ćwiczenie się w modlitwie. Uznawali tę potrzebę Święci Apostołowie. Według świadectwa Św. Łukasza, Piotr Święty wyznaczył dla opatrywania biednych siedmiu diakonów głównie dla tej przyczyny, ażeby miał więcej swobody i czasu dla odprawiania modlitw z innymi (zob. Dz. Ap. 6, 4). Święty Paweł taką wagę kładł w ćwiczeniu się w modlitwie, iż pisząc do Tymoteusza, powiedział, iż bez niego nie podobna się obejść, chcąc prowadzić życie godne Chrystusa, czyste i obyczajne (zob. 1 Tym. 2, 1-3). jeżeli wtedy tym Apostołom, obdarzonym Łaską Boga, potrzebną była modlitwa, cóż dopiero mówić o człowieku słabym, niedoskonałym, a może nadto i grzesznym? Św. Jan Chryzostom mówi, iż modlitwa potrzebną jest, jak potrzebnym pokarm dla ciała, woda rybom, wilgoć ziołom i drzewom (zob. O modlitwie ks. 2). Pamiętaj zawsze i w każdej godzinie, iż potrzeby twoje są wielkie, a najskuteczniejszym środkiem w nich jest modlitwa. Ona jest bowiem bronią na pogromienie nieprzyjaciół naszych, jest drogą, po której spływają Łaski na nas, jest wreszcie kluczem, który Niebo nam otwiera.
3 Ojcze nasz… 3 Zdrowaś Marya… i Chwała Ojcu… można odmawiać po każdym punkcie.
II. Pamiętaj, iż modlitwa, według Nauki Chrystusa Pana, powinna być ustawiczna. I tak też w istocie odprawiali modlitwę Święci Apostołowie. Łukasz mówi o Św. Piotrze, iż nigdy żadnej sprawy nie poczynał bez uprzedniej modlitwy. Modlił się w kościele i w domach świeckich, prywatnie i publicznie, rano i wieczór. Paweł Św. pisze w listach Swoich, iż modlić się trzeba zawsze, bez przerwy, we dnie i w nocy, jak to sam czynił, o czym również tenże Św. Łukasz zaświadcza. Jakże piękną jest ta nauka, tylko iż u nas nie należycie zrozumiana, a bardziej jeszcze nie skuteczna! Trudzimy się cały dzień dla spraw światowych, a gdy przyjdzie nam przez krótki czas modlić się, ociągamy się, chociaż to dla sprawy zbawienia wiecznego konieczne. A jednak do tego, żeby się zawsze modlić, nie trzeba długiego i nieprzerwanego czasu, dość bowiem, podnosić często myśl do Boga, dość naznaczyć każdego dnia pewien czas dla skupienia rozproszonych myśli, dość w każdej sprawie mieć przed oczyma przytomnego Boga. Łatwo to przyjdzie wykonać temu, kto szczerze zechce.
III. Pamiętaj, iż modlitwa powinna być pilna i gorąca, ażeby była skuteczną, jaka była św. Apostołów. Modlili się oni z takim przejęciem się, iż Św. Piotr zasłużył na owo sławne widzenie w Joppie, które otworzyło mu drogę do nawrócenia pogan (zob. Dz. Ap. 10). Św. Paweł zaś zasłużył na widzenie, nie dające się wypowiedzieć językiem ludzkim. Cóż dziwnego, iż modlitwy ich były tak skuteczne, i iż przez modlitwę takie cuda czynili, jak w wielu miejscach pisze Św. Łukasz. Jedna modlitwa, dobrze odprawiona, nigdy nie jest bez pożytku; a Chrystus nie upominałby nas tak usilnie do modlitwy, gdyby nie miał woli dać nam to, o co prosimy. Możesz być większa pociecha dla żebraka, jak znaleźć monarchę, który by mu dawał wszystko to, o co prosi? My to jesteśmy żebracy, a Bóg Monarchą naszym, który obiecuje nas obdarzać wszelką Łaską, bylebyśmy tylko prosili z całej duszy i gorącem sercem. Niechaj tylko modlitwy nasze nie będą rozerwane, niech nie będą oziębłe, a skutek odniosą, chociażby nie w chwili, w której je zasyłamy, bo Bóg ześle nam Łaskę, gdy ona z większym dla nas będzie pożytkiem. A gdybyśmy choćby nie otrzymali tej łaski, o którą prosimy, będziemy mieli przynajmniej zasługę za to, żeśmy się modlili.
MODLITWA.
Poznajemy ze wstydem, o Święci Apostołowie, iż pierwszym źródłem naszych grzechów był brak modlitwy. Atoli wy, którzyście przykładem Swoim nauczali nas tak gorliwego ćwiczenia, pobudźcie nas bardziej, nie tylko do odprawiania modlitwy, ale do odprawiania jej z pożytkiem. Wzmocnijcie słabość naszą, ażeby modlitwy nasze były ustawiczne
i wytrwałe, i wzbudźcie w nas ów zapał gorący, jaki potrzebny jest do składania Panu ofiary najdoskonalszej w Religii i do nakłonienia Boga, żeby nam zesłał Łaski Swoje potrzebne nie tylko do duchowego, ale i do doczesnego pożytku naszego. Amen.
ANTYFONA.
Tyś jest Pasterzem owiec, Księciem Apostołów, Tobie oddane są klucze Królestwa Niebieskiego.
Tyś jest naczyniem wybranym, Święty Pawle Apostole, opowiadaczem prawdy po całym świecie.
V. Postanowisz je książęty nad wszystką ziemią.
R. Pamiętni będą Imienia Twego, Panie.
V. Módlmy się. Boże, Którego Prawica Błogosławionego Piotra chodzącego po wałach morskich, by nie był pogrążon, podniosła, a współapostoła jego Pawła po trzykroć tonącego, z głębokości morskich wybawiła, wysłuchaj nas litościwie, abyśmy za Obu zasługami wiecznej chwały dostąpili. Który żyjesz i królujesz po wszystkie wieki wieków.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024
