3 godzin temu
W wieku 17 lat, pracując jako uczeń murarza, spadł z 56-stopowego rusztowania, w wyniku czego został całkowicie sparaliżowany.
Poznaj historię człowieka, który pomimo paraliżu, przyniósł nadzieję i wiarę wielu chorym.
Czas czytania 2 minuty.
Źródło: Diego López Marina | ACI Prensa | 03 lutego 2025 |Photo credit: dzięki uprzejmości Salezjanów Księdza Bosko
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Dziękujemy, iż czytasz ten artykuł. jeżeli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Salezjanie otrzymali wiadomość, iż Dykasteria ds. Kanonizacyjnych zatwierdziła diecezjalne dochodzenie w sprawie beatyfikacji Sługi Bożego Antonina Baglieriego, świeckiego, który cierpiał na czterokończynowe porażenie, a mimo cierpienia postanowił nieść Jezusa innym chorym osobom.
Komunikat watykański, podpisany przez kardynała Marcello Semeraro, prefekta dykasterii, został otrzymany przez postulatora generalnego ds. kanonizacyjnych Rodziny Salezjańskiej, księdza Pierluigiego Cameroniego, co potwierdziło ANS , biuro prasowe Zgromadzenia Salezjańskiego.
Według publikacji, walidacja została przeprowadzona po sprawdzeniu formalnych aspektów aktów proceduralnych i solidności dowodów, w tym ilości i jakości świadków oraz zebranych dokumentów. Śledztwo diecezjalne przeprowadzono w kurii diecezji Noto we Włoszech od 2 marca 2014 r. do 5 maja 2024 r.
Cameroni powiedział, iż postęp w sprawie beatyfikacji „jest wielkim osiągnięciem, owocem pracy wykonanej przez członków trybunału diecezjalnego i tych, którzy się do tego przyczynili, szczególnie komisji historycznej i wicepostulatora”.
Teraz następnym krokiem będzie zwrócenie się przez postulatora do Dykasterii ds. Kanonizacyjnych o wyznaczenie relatora, który pokieruje przygotowaniem „positio super virtutibus” („stanowiska o cnotach”).
Kim był Antonino „Nino” Baglieri?
Baglieri urodził się 1 maja 1951 r. w Modica we Włoszech. W wieku 17 lat, pracując jako uczeń murarza, spadł z 56-stopowego rusztowania, w wyniku czego został całkowicie sparaliżowany.
Według oficjalnej strony internetowej Salezjanów , jego matka Giuseppina, pokładając całą ufność w Bogu, postanowiła poświęcić resztę swojego życia opiece nad niepełnosprawnym synem. Tak rozpoczęła się trudna podróż Baglieriego, który przechodził z jednego szpitala do drugiego, nie znajdując żadnej poprawy.
Po powrocie do swojej wioski w 1970 r., przeżył dziesięć lat izolacji, bólu i rozpaczy, nie opuszczając domu.
Wieczorem 24 marca 1978 r., w Wielki Piątek, grupa z Katolickiej Odnowy Charyzmatycznej modliła się nad Nino, a w tym momencie poczuł on głęboką przemianę w sobie. Od tego czasu przyjął z wiarą krzyż, który niósł i zaczął formować się duchowo, czytając Biblię, zwłaszcza Ewangelie.
W tym czasie, pomagając dzieciom w odrabianiu prac domowych, nauczył się pisać ustami. Tak rozpoczął swoją misję ewangelizacyjną, rejestrując swoje wspomnienia i wysyłając listy do ludzi na całym świecie.
Jak podało Zgromadzenie Salezjańskie, rysował także spersonalizowane obrazki święte dla osób, które go odwiedzały, a także zapisywał numery telefonów, aby móc utrzymywać kontakt z chorymi. W ten sposób przekazywał im pogodę ducha, pocieszenie i nadzieję dzięki słów.
W maju 1982 r. Baglieri zaczął obchodzić rocznicę krzyża, który niósł po przypadkowym upadku i tego samego roku wstąpił do Rodziny Salezjańskiej jako współpracownik. 31 sierpnia 2004 r. złożył wieczyste śluby ewangelicznej rady w Wolontariuszach z Don Bosco.
2 marca 2007 r. o godz. 8 rano, po latach choroby, Baglieri zmarł. Zgodnie ze swoim życzeniem, ubrał się w strój sportowy i trampki, wyrażając w ten sposób swoje pragnienie „biegnięcia na spotkanie z Bogiem w jego ostatniej podróży”.
słowa kluczowe: Nino Baglieri, beatyfikacja, paraliż, wiara, nadzieja,
