Często w podróżach, w niebezpieczeństwach na rzekach, w niebezpieczeństwach od zbójców…(2 Kor 11,26)
ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν…
in itineribus saepe, periculis fluminum, periculis latronum…
Niebezpieczeństwo to po prostu brak bezpieczeństwa. Sytuacja trudna, zagrażająca zdrowiu lub życiu. Sytuacja, w której człowiek przeżywa strach, lęk, trwogę, w której robi wszystko by się uratować. Czasem, niebezpieczeństwo wywołane jest siłami przyrody, żywiołami przychodzi na człowieka nagle. Czasem, ludzie sami, poprzez swoją głupotę czy bezmyślność prowokują niebezpieczne sytuacje. Niekiedy, odpowiedzialni za niebezpieczne sytuacje są inni ludzie, którzy po prostu w danym momencie źle postępują i zagrażają innym.
Święty Paweł w Drugim Liście do Koryntian wymienia szereg niebezpieczeństw, które spotkały go w życiu, a które były niejako ceną za głoszenie Chrystusa. Jezus był stale przy nim, wspierał go w jego misji głoszenia Ewangelii, zakładania nowych wspólnot chrześcijańskich. Błogosławił mu a jednocześnie dopuszczał w życiu Apostoła Narodów sytuacje trudne, czasem wręcz dramatyczne, w których Paweł ocierał się o śmierć.
Droga ucznia Jezusa, jest piękna ale trudna – na wzór naszego Mistrza. My też codziennie bierzemy swój krzyż i za Nim idziemy. Zmagamy się z różnymi trudami i niebezpieczeństwami. Pamiętajmy, iż nawet, a może zwłaszcza wtedy, gdy tak trudno nam wierzyć w Jezusa, w świecie, środowisku, w którym żyjemy, ON jest naprawdę blisko nas, tak jak był przy Pawle, aż po jego ofiarę z życia za wiarę. Bo, kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony.
