Nauki katolickie na Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Nauki na święto Wniebowzięcia NMP.

Nauka I.

Źródło: Służba Boża 1883

Najświętsza Marya Panna, według podania powszechnie przyjętego, umarła w Jerozolimie w 23 roku po Wniebowstąpieniu Pańskim. Zaraz po tym Błogosławionym Zaśnięciu i złożeniu Jej w grobie, na Głos Boży Zmartwychwstała i razem już z Duszą i Ciałem wzięta została do Nieba, gdzie umieszczona na Prawicy Jezusa, wywyższona jest nad Chóry Anielskie i ogłoszona Królową wszystkich stworzeń. Przedmiotem przeto i celem uroczystości dzisiejszej jest uczczenie błogosławionej śmierci Najświętszej Bogarodzicy, Jej Zmartwychwstania i wzięcia do Nieba. Jako wyrażenie euforii Swej z tryumfalnego wnijścia do górnego Syonu Zmartwychwstałej Maryi, wierni przynoszą dziś do poświęcenia zioła i kwiaty, podobnie jak niegdyś rzesza ludu, z palmami w ręku, spotykała Jezusa, jako Króla tryumfalnie wjeżdżającego do Jerozolimy. A może w zaprowadzeniu tego zwyczaju miano wzgląd i na starożytne podanie, według którego, gdy Apostołowie trzeciego dnia po pogrzebie Bogarodzicy, otworzyli Jej grób, żeby raz jeszcze Ją oglądać, oto: na miejscu, gdzie spoczywało Jej Niepokalane i Święte Ciało, znaleźli rosnące wykwitłe lilie, te godła Jej Dziewiczej czystości i niewinności. Zamiar Kościoła w poświęcaniu tych ziół i kwiatów okazuje się z ducha modlitwy, niżej tu zamieszczonej. Przejęci najżywszym weselem z tak wielkiego szczęścia i Chwały Maryi, tej Królowej Niebieskiej i Matki naszej, z synowską ufnością w potrzebach duszy i ciała udawajmy się o Pomoc do Tej potężnej Pośredniczki naszej i jedynej Szafarki Łask Boskich, i składając Jej codziennie hołd czci pobożnej, mianowicie dzisiaj prośmy Ją o Łaskę szczęśliwej śmierci, i połączenia się z Nią w Chwale Niebieskiej.

***

Nauka II.

Źródło: Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

Kościół Święty obchodzi Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny na uczczenie Błogosławionego Zaśnięcia i przeniesienia się Jej z Duszą i Ciałem do Nieba w roku 48 po Chrystusie, jak podaje dziejopisarz Euzebiusz. Według tej rachuby, żyła Matka Jezusowa około 64 lata na ziemi. Uroczystość ta sięga IV wieku, kiedy Papież, Damazy Św. rządził Kościołem.

***

Źródło: Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868

Nauka III.

Bóg Ojciec od wieków w Niebie, w Dzień Wniebowstąpienia zasiadł Syn na Prawicy Ojcowskiej w Niebie, Dziś nam i Matkę Anieli wzięli do Nieba. – Bóg Ojciec w Niebie, Syn w Niebie, Matka w Niebie. — Synowie i córki tegoż Ojca! synowie i córki tejże Matki! bracia i siostry tegoż Syna! gdzież wy pobieżycie? czyli nie ku Ojcu, za Matką, czyli nie za Bratem do Nieba?

***

Nauka IV.

Źródło: Książka do nabożeństwa dla wszystkich katolików Dunin 1844

Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, największa i najdawniejsza w Kościele ze wszystkich uroczystości Najświętszej Panny, nazywa się także pospolicie „Matki Boskiej Zielnej”, od święcenia ziół, roślin i nowych owoców ziemi rozmaitych, które w tym dniu mianowicie Kościół Święty odbywa, przy których też procesja się obchodzi, na przypomnienie euforii i Tryumfu, z jakim Matka Zbawiciela do Przybytków Niebieskich, po zakończeniu w świętobliwości pielgrzymstwa ziemskiego, przez Syna Swego Boskiego powołana, od Niebieskich Mieszkańców przyjmowana, od Boga nad Wszystkie Chóry Anielskie wywyższona i Wieczną Chwałą ukoronowana została. Wiązki owe ziół poświęconych przypominać nam również mają, abyśmy rozważając niewymowną nagrodę i uwielbienie Najświętszej Matki Bożej, za Jej Przykładem w cierpliwości przysposabiali sobie teraz snopki dobrych uczynków ku odebraniu w czasie onego żniwa powszechnego na Sądzie Pana Boga, zapłaty wiekuistej. Wreszcie i owe tytuły kwiatów i olejków wonnych, jakimi Panna Przeczysta w Pieśniach nad pieśniami Swego Oblubieńca Boskiego pozdrawia, i nawzajem podobne odbiera, dla wyrażenia gorącej Swojej ku Bogu Miłości, były powodem Kościołowi Świętemu do uczczenia Jej największej uroczystości błogosławieniem ziół woniejących, już to z wdzięczności za Dobrodziejstwa Opatrzności w tym czasie żniw, już też na uproszenie od Boga, za Jej Przyczyną Wielowładną, z tych pierwiastków Opatrzności, Błogosławieństwa Pańskiego dla ciała i duszy wiernych.

Słowa Św. Bernarda o Wniebowzięciu Matki Boskiej.

Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. II 1897

Dzisiaj Przenajświętsza Dziewica wzniosła się do Nieba i uwieńczyła Swą Obecnością rozkosze Niebian. Któżby zdołał opisać, jak uroczyście obchodzono dzisiejsze pojawienie się Królowej świata w przestworach Niebieskich, z jak miłosnym utęsknieniem wyszły na Jej spotkanie Zastępy Niebieskie, jak uroczystym pieniem zawiodły i osadziły Ją na Tronie Niebieskim? Któż wystawi sobie słodki widok, zachwyt Oblicza, Boskie uściski, jakimi Ją powitał Syn i wyniósł ponad wszystkie stworzenia do czci i dostojeństwa, na jakie zasłużyła taka Matka, i do Chwały, jaką była godną takiego Syna? Któż opisze Wniebowzięcie Maryi? Jak na ziemi otrzymała Łaski wyższe od wszystkich innych, tak w Niebie dostąpiła niewymownej Chwały. jeżeli oko nigdy nie widziało, ani ucho nie słyszało, serce ludzkie nigdy nie odgadło, co Bóg zgotował tym, co miłują: któż wypowie, co zgotował dla Tej, co Go porodziła i więcej od wszystkich serc miłowała. Błogosławionaś, Maryo! Szcześliwaś, przyjąwszy Zbawiciela; stokroć szczęśliwsza, żeś przez Niego przyjętą została.

Afekt. Ach, czemuż dotychczas tak mało zwracałem uwagi na jedno, czego potrzeba? Nieszczęsne są owe godziny, które obracałem na rozrywki tego świata, próżności i czcze zachęty. Gdzież one się podziały? Cóż z nich będę miał kiedyś, jeżeli nie zmartwienie i zgryzoty! Cóż bym dał, gdybym mógł powetować szkody zmarnowanego życia! Ponieważ to jest niepodobieństwem, błagam Cię, Najdobrotliwszy Boże, racz mi dać Łaskę, abym resztę życia spędził na Twych Usługach i wszystkie swe zabiegi i starania skierował ku zbawieniu mej duszy.

© salveregina.pl 2024