Nauki katolickie na Święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny.

salveregina.pl 1 tydzień temu

Zdjęcie: Narodzenie Maryi

Nauka I.

Źródło: Służba Boża 1883

Chwila przyjścia na świat Błogosławionej nad wszystkie stworzenia Maryi Panny, jakby jutrzenki zapowiadającej rychły wschód słońca, przyniosła euforia całemu światu; albowiem niedługo potem z Niej się narodził pożądany od narodów Zbawiciel, który wszystkich siedzących w cieniach śmierci i grzechu rozweselił, oświecając ich promieniami Swej Łaski i Prawdy.

Marya Panna była Córką Świętych Joachima i Anny; w Poczęciu Swym była Niepokalana, i w ciągu całego Życia nie popełniła żadnego grzechu. Ona pierwsza z niewiast dała z Siebie najdoskonalszy wzór świątobliwości, i najczystsza miłość Pana Boga i bliźnich były dla Niej jedyną pobudką wszystkich Jej czynów. Przeto obchodząc dziś pamiątkę Jej Narodzenia, mamy dziękować Panu Bogu, iż udarował Ją pełnością Łask, i przyozdobił wszystkimi Cnotami, tak iż zasłużyła być Matką Odkupiciela, i razem ze czcią uwielbiając Maryę, powinniśmy pobudzać się do Jej naśladowania.

***

Nauka II.

Źródło: Korona Niepokalanej Maryi Dziewicy z dwunastu gwiazd 1935

Już od piątego wieku obchodzi Kościół Święty tę Uroczystość. Dziecię Marya, wyposażona hojnie Łaskami od Pana Boga, przyszła na świat bez grzechu pierworodnego. Jej ubogie, ale pracowite Życie, jaśniało rozlicznymi Cnotami, a przede wszystkim: silną i niewzruszoną wiarą, głęboką pokorą, Niepokalaną czystością i zupełnym poddaniem się Woli Najwyższego.

Nauka na święto Narodzenia Najśw. Maryi Panny.

Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. II 1897

Jakie jest znaczenie tego święta?

Jest to szczęśliwy i radosny dzień, w którym błogosławiona Dziewica i Matka Boża przyszła na świat, a Kościół śpiewa: „Urodzenie Twoje, Dziewicza Bogarodzico, było zwiastunem euforii dla całego świata; z Ciebie bowiem weszło Słońce Sprawiedliwości, Chrystus, Bóg nasz, Który z nas zdjął klątwę, a przyniósł Błogosławieństwo, zniweczył śmierć, a wiekuisty żywot nam zjednał“.

Jak rozradowało cały świat Narodzenie Panny Maryi?

Narodzenie Panny Maryi było przyczyną radości:

1. Pobożnych Jej Rodziców Joachima i Anny, którzy będąc bezpotomni, doznali niewymownej pociechy, gdy im się to Dziecię narodziło.

2. Tej samej euforii doznali wszyscy pobożni, tęskniący do zbawienia. Marya była Zwiastunką tego zbawienia, jak jutrzenka jest zapowiedzią wschodu słońca.

3. Ucieszyli się i Aniołowie, którzy w Maryi uznali Swoją Królową, jako też Królową tych, którzy mają zapełnić ich szeregi i zająć miejsca upadłych aniołów.

4. Narodzenie Maryi pokrzepiło pociechą serca Patryarchów i Proroków, którzy w przed piekłu tęskliwie wyczekiwali przybycia Zbawiciela, Który się miał począć w Żywocie Najświętszej Panny.

Co czynić należy w dniu dzisiejszym?

Najpierw radujmy się wszyscy. W dniu dzisiejszym bowiem ujrzała światło dzienne Ta, Która zrodziła Zbawiciela, Która (jak mówi brewiarz) „zdjęła ze świata klątwę, przyniosła mu Błogosławieństwo, zgładziła śmierć i zjednała nam żywot wieczny“. Dziś narodziła się Ta, Którą zowiemy Matką Miłosierdzia, Przyczyna naszej radości, Pociecha strapionych, Uzdrowieniem chorych, Ucieczką grzeszników, Królowa Nieba i ziemi. Jakżeż Jej nie mamy miłować, czcić, wielbić? Wznówmy przeto wierną służbę i nabożeństwo do Niej. Dziś się narodziła Ta, Którą Bóg Ojciec obok Syna Swego postawił jako przykład i pierwowzór cnót wszelakich. Starajmy się przeto oddać hołd należny i zjednać sobie Jej Łaskę i Opiekę naśladowaniem tychże cnót. Święty Jan z Damaszku porównuje Ją z księgą, w której spisane są wszelkie cnoty, którymi Marya jaśniała i w których my ćwiczyć się mamy, jako to: wiara, nadzieja, miłość do bliźniego i Pana Boga, pokora, cierpliwość i inne. Wiarę Jej wysławiała Św. Elżbieta, mówiąc: Błogosławionaś Ty, Która wierzyłaś! Nadzieję, pokorę, miłość, cierpliwość itd. okazała Marya w rozlicznych prześladowaniach, cierpieniach, jakie wraz z Synem spotykały Ją w Betlejemie, w Egipcie, w ziemi Judzkiej, a mianowicie w Jerozolimie przy bolesnej i sromotnej Śmierci Jezusa. Miłość Swą okazała przy sposobności odwiedzin Swej ciotki Elżbiety, w Kanie Galilejskiej, a mianowicie w dobrowolnej Ofierze Swego Syna na zbawienie ludzi. — Rozczytuj się przeto, miły czytelniku, w tej księdze i zapisz sobie w sercu te słowa i uwagi: jeżeli Pan Jezus dopuścił, aby własna Jego Matka, nieskalana grzechem, tyle wycierpiała, jakże możesz żądać, abyś ty lub kto inny wolnym był od cierpień? Czy może żądasz, aby Pan Bóg ci za tańszą cenę dał Królestwo Niebieskie, niż Matce własnego Syna? Rozważ to sobie dobrze i naucz się od Maryi znosić cierpliwie wszelkie strapienia, jakie na ciebie Pan Bóg zesłać raczy.

Idź do oryginalnego materiału