Nauka o przygotowaniu się do świąt Zesłania Ducha Świętego z modlitwą.

Nauka o przygotowaniu się do świąt Zesłania Ducha Świętego.

Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. I 1897

„Wierzę w Ducha Świętego“ (8-my Artykuł Wiary.)

Już w niedziele po Wniebowstąpieniu zwraca Kościół Święty (jak to okazuje Ewangelia VI Niedzieli po Wielkanocy) uwagę wiernych na uroczyste święto Zesłania Ducha Świętego — Zielone światki ustanowione są na to:

1. aby nam przypomnieć Zesłanie Ducha Świętego na Apostołów i pierwszych Chrześcijan.

2. Aby nas pobudzić do wdzięczności za tak wielką Łaskę Bożą.

3. Aby nas uczynić godnymi przybycia, Łask i Darów tegoż Ducha Świętego.

Według zasad nauki chrześcijańskiej bez Ducha Świętego nie możemy ani pomyśleć, ani uczynić nic dobrego, a tein mniej żyć po chrześcijańsku.

Sami ze siebie jesteśmy nieudolnymi. „Dostateczność nasza z Boga jest“ (II Kor. 3, 5.) Dlatego też nie możemy się obyć bez ustawicznej pomocy Ducha Świętego. Duch Boży jest wprawdzie „ze względu miłości“ gotów wstąpić w nas i pomóc nam; ale nasza powinnością jest przysposobić się godnie na Jego przybycie, jak to uczynili uczniowie Chrystusowi po Wniebowzięciu: „Wszyscy trwali jednomyślnie na modlitwie z niewiastami i z Maryą, Matką Jezusową“ (Dzieje Apostolskie 1, 14).

Stąd wynika:

1. że w tych dniach trzeba się wystrzegać więcej, niż kiedykolwiek, wszelkich roztargnień i rozrywek, a czasu użyć na skupienie ducha.
2. Pościć w Wigilia uroczystości i starać się przez zaparcie owładnąć ciało i jego pożądliwości. „Duchem chodźcie, a pożądliwości ciała nie wypełnijcie, albowiem ciało pożąda przeciwko duchowi“ (Gal 5, 16-17).
3. Oczyściwszy sumienie w spowiedzi pełnej żalu i skruchy pogodzić się z bliźnim, z którym żyjemy w nieprzyjaźni, Duch bowiem Święty, Duch czystości i pokoju, przemieszkuje tylko w sercach czystych i miłujących pokój (Ps. 75, 3).
4. Dawać jałmużny według możności. Pismo Święte powiada, iż Korneliusz setnik przez jałmużnę i modlitwy stał się godnym Łaski Ducha Św. (Dzieje Ap. 10.)
5. Trzeba w sobie wzbudzić pragnienie przyjęcia Ducha świętego i okazać je wobec Boga serdecznymi westchnieniami, do czego posłużyć może poniżej podany hymn kościelny: Przybądź Duchu Stworzycielu.
6. 1. 100 dni odpustu za każdą rażą, kto tę pieśń odmowi z nabożeństwem i skruchą. 2. 300 dni odpustu, kto ją odmawiać będzie w pierwszy dzień Zielonych Świątek i podczas oktawy i w myśl zaleconą przez Papieża. 3. Zupełny odpust raz w miesiąc w dowolnie obranym dniu dla tych, którzy te pieśń odmówią raz na dzień, albo częściej. Warunkami są: spowiedź, komunia i modlitwa w myśl Papieża. (Pius VI. 26 Maja 1796).
7. Odpustu siedmiodniowego dostępuje, kto z nabożeństwem i skruchą mówi: „Chwała Ojcu, Synowi i Duchowi Świętemu“ w tej myśli, aby wybłagać siedem darów Ducha św. w celu rozkrzewienia wiary i kto modlić się będzie w myśl Papieża. (Pius IX. 12 Marca 1857.)

Kościół Święty przygotowywał dawniejszymi czasy wiernych na uroczystość Zesłania Ducha Świętego w ten sposób, iż w sobotę przedświętną (tak jak w Wielka Sobotę) udzielał Sakramentów Chrztu i Bierzmowania.

Dzisiaj świeci się wodę do Chrztu w ten sposób, jak się to dzieje w Wielką Sobotę, po czym następuje Msza Święta. Sobota przedświąteczną jest nakazanym dniem postnym. W wielu miejscach udzielają biskupi podczas Zielonych Światek Sakramentu Bierzmowania.

Affekty przygotowania się na przyjście Ducha Świętego.

Cały złoty ołtarz 1829

1. Staw się sercem w kąciku albo przy drzwiach domu tego, w którym zamknięci byli Uczniowie Pańscy z Najświętszą Boga-Rodzicielką Panną, oczekując przyjścia Ducha Świętego. Albo, staw się sercem raz przy nogach Najświętszej Panny, drugi raz przy nogach Apostolskich, i z Nimi się zajmuj, obcuj.
2. Nie potrafię Duchu Święty pragnąć Cię, pragnieniem Najświętszej Maryi Panny i Apostołów Twoich.
3. Użycz mi, Panie, Łaski, abym się przygotował(a) do Ciebie.
4. W złośliwą duszę nie wnijdzie Duch Mądrości, całym sercem moim pragnę, być duszą dobrotliwą, i życzę Ci, Panie mój, wszystkiej Twojej chwały, wszystkich Twoich doskonałości, a życzę Ci aż na wieki.
5. Duch Święty, Duch jest duchownych do siebie dyspozycji i przygotowania: brzydzę się wtedy, Panie mój, całą zmyślnością moją; wszystkimi skłonnościami ciała mojego.
6. Ile razy, Panie mój, odetchnę, tyle razy do Ciebie westchnąć pragnę.
7. Pragnę, Panie, Ducha Twojego, tak szerokiego, abym choć wielki(a) grzesznik(ca), wszystek świat do Ciebie nawrócić mógł (mogła), tak wysokiego, abym zadowolił(a) Serce Twoje Boskie; tak głębokiego, abym zasłużył(a), zastąpił(a) wszystkie piekielne bluźnienia przeciw Tobie; tak długiego, aby miłość moja względem Ciebie trwała, aż na wieki.
8. Pragnę Cię przyjąć, Panie w Najświętszym Sakramencie, i przyjmuję ustami wszystkich sług Twoich, aby jako Duch Święty, Tobie przysposobił Ciało we wnętrznościach Najświętszej Panny, tak, abyś Ty przysposobił duszę moją do przyjęcia Ducha Świętego.
9. Przez Podniesienie Najświętszego Sakramentu, pragnę, Panie, aby się uświęciło powietrze, przez które po ludzku mówiąc: zstąpił Duch Święty na Apostołów, zstępować na wiernych Twoich będzie.
10. Upadaj często do nóg Apostołów Pańskich, do Nóg Boga-Rodzicielki Panny, proś Ich, aby się za tobą przyczynili, żebyś i ty był(a) napełniony(a) Duchem Pańskim.
11. Postanów sobie, co krok, co odetchnienie, kiedy niekiedy powtarzać myślą te słowa: Przyjdź Duchu Święty! Amen.