Nauka o czci Przenajświętszego Imienia Maryi.
Źródło: Służba Boża 1883
Święto Imienia Maryi w całym kościele zaczęto obchodzić z zalecenia Papieża Innocentego XI, w 1683r., na pamiątkę oswobodzenia chrześcijaństwa spod jarzma muzułmanów, w skutek odniesionego nad nimi zwycięstwa pod Wiedniem, przez króla Jana III Sobieskiego, który przed wyprawą polecał się szczególniejszej Opiece Maryi, i potem powodzenie tej wojny Jej zawdzięczał.
Jeżeli zawsze, to mianowicie przy rozpamiętywaniu Imienia Maryi powinniśmy składać dzięki Panu Bogu za te Łaski, które zlał na ród ludzki przez Jej Przyczynę, i z synowską czcią wymawiając Jej Imię i Cnoty naśladując, błagać Ją o wystawienie się za nami do Pana Boga teraz i w godzinę śmierci.
Źródło: Książka do oświecenia i zbudowania duszy chrzescijańsko katolickiej cz. II 1897
Po nabożeństwie do Ukrzyżowanego Zbawiciela najważniejszym i najzbawienniejszym jest nabożeństwa do Przenajświętszej Maryi Panny. Wszyscy Święci Pańscy odprawiali je w ten lub ów sposób, i wzywają wszystkich wiernych, aby tego nabożeństwa nie zaniedbywali.
Niepodobna przypuścić (mówi Bernard Święty), aby prawdziwy i wytrwały w nabożeństwie czciciel Maryi nie miał dostąpić zbawienia; gdyż Pannie Świętej nie brak ani siły, ani Woli wspomożenia Swych wielbicieli. Nie brak Jej siły, jako Matce Syna Bożego; nie brak Jej Woli jako Matce Miłosierdzia. Kościół zowie Maryą Gwiazdą morza, przyświecającą wszystkim, co żeglują po niebezpiecznym oceanie żywota, strzegącą ich od rozbicia, a o ile już ponieśli szkodę, wiodąca ich przez pokutę do brzegu ocalenia.
Dlatego też mówi Św. Bernard w drugiej pochwale Maryi: „Ona jest ową jasną, promienną gwiazdą, wschodzącą ponad przestworem morza, świetniejącą zasługami, przyświecającą przykładem. Śmiertelniku! kimkolwiek jesteś, wszakże widzisz, jak na morzu tego żywota chwieje się łódź twoja miotana wichrami; miej przeto oczy utkwione w tę świetną Gwiazdę, jeżeli nie chcesz, aby cię burza pogrążyła w otchłani. Gdy wieje wiatr pokus i uderza o skały strapień, wejrzyj na te Gwiazdę, przyzywaj Maryi! Miotany falami pychy, potwarzy, lub żądzy zaszczytów, wejrzyj na tę Gwiazdę, przyzywaj Maryi! Przeniknięty na wskroś grozą grzechów, wyrzutami sumienia, strachem Sądu, stojąc nad przepaścią smutku i rozpaczy, wznieś myśl do Maryi! W niebezpieczeństwach, w obawie i niedoli, w wątpliwościach, pomyśl o Maryi, przyzywaj Maryi! Niechaj Jej Imię nie schodzi z twych ust, z twej pamięci. Abyś nie postradał nadziei Jej świętej za tobą przyczyny, nie zbaczaj z drogi, jaka Ona chodziła. Idąc Jej śladem, nie zbłąkasz się; błagając Ją o wstawienie się, nie popadniesz w rozpacz; gdy Ona cię wesprze, nie upadniesz; gdy Ona cię bronić będzie, niczego się lękać nie będziesz; gdy Ona cię prowadzić będzie, nie uczujesz znużenia; gdy Ona dla ciebie będzie łaskawa, przybijesz do przystani zbawienia i uznasz prawdę słów Ewangelisty: „A Imię Dziewicy było Marya“ tj. Gwiazda morska.
© salveregina.pl 2024
