O północy Paweł i Sylas modlili się, śpiewając hymny Bogu. (Dz 16:25a)
Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σιλᾶς προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν θεόν
Media autem nocte, Paulus et Silas orantes laudabant Deum.
Paweł i Sylas zostali odarci z szat, pobici i wtrąceni do więzienia… W tym trudnym dla nich momencie nie przeklinają Boga, ani innych ludzi, nie oskarżają, nie osądzają, nie skupiają się jedynie na swoim bólu… Ale chwalą Boga, modlą się, śpiewają hymny.
To Słowo rodzi we mnie pytanie o moją postawę w trudnych, po ludzku beznadziejnych momentach… Czy wierzę wtedy, iż jestem w rękach kochającego Boga, który JEST obecny w tym, co dzieje się w moim życiu?
