Pan jest łagodny i miłosierny,
nieskory do gniewu i bardzo łaskawy. (Ps 145,8)
חַנּ֣וּן וְרַח֣וּם יְהוָ֑ה אֶ֥רֶךְ אַ֝פַּ֗יִם וּגְדָל־חָֽסֶד׃
Miserator et misericors Dominus: patiens, et multum misericors.
οἰκτίρμων καὶ ἐλεήμων ὁ κύριος, μακρόθυμος καὶ πολυέλεος.
Miłość (חֶסֶד ḥeseḏ), to rzeczownik, który w hebrajskim biblijnym znaczy miłość, miłosierdzie, łaskawość, dobroć, solidarność, wdzięk i odnosi się do relacji nie tylko międzyludzkich, ale też do relacji Boga do człowieka. Rzeczownik ḥeseḏ wyraża hojną dyspozycyjność, czyli konkretne działanie. W tłumaczeniu חֶסֶד (ḥeseḏ) na język polski nie wystarczy samo słowo miłość, ale potrzebuje ono przymiotnika, aby wskazać o jaką miłość chodzi: חֶסֶד wskazuje na miłość hojną, wierną, solidarną i miłosierną. Grecki używa słowa ἀγάπη.
W wielu tekstach, w których przedmiotem jest hojna miłość Boga, termin ten podkreśla konkretny charakter miłości Boga. Bóg gotowy jest do działania na rzecz człowieka i w tym objawia się Jego hojna miłość. W dzisiejszym Psalmie responsoryjnym (Ps 145), psalmista mówi, iż „Pan jest łagodny i miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo łaskawy (וּגְדָל־חָֽסֶד ûgedol ḥāseḏ)” (w. 8).
W dzisiejszej Ewangelii (J 13,34-35), Pan Jezus zostawia swoim uczniom testament podczas Ostatniej Wieczerzy: „abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem” i „po tym wszyscy poznają, iż jesteście moimi uczniami. Ewangelista używa tutaj greckiego słowa ἀγάπη, aby wskazać o jaką miłość chodzi. Nie dotyczy ona uczuć, ale konkretnych działań, które są wyrazem miłości.
