Uczynisz przybytek z dziesięciu tkanin: uczynisz go z kręconego bisioru, z fioletowej i czerwonej purpury, z karmazynu – z cherubami wykonanymi przez biegłego tkacza. (Wyj 26,1)
וְאֶת־הַמִּשְׁכָּ֥ן תַּעֲשֶׂ֖ה עֶ֣שֶׂר יְרִיעֹ֑ת שֵׁ֣שׁ מָשְׁזָ֗ר וּתְכֵ֤לֶת וְאַרְגָּמָן֙ וְתֹלַ֣עַת שָׁנִ֔י כְּרֻבִ֛ים מַעֲשֵׂ֥ה חֹשֵׁ֖ב תַּעֲשֶׂ֥ה אֹתָֽם׃
Καὶ τὴν σκηνὴν ποιήσεις δέκα αὐλαίας ἐκ βύσσου κεκλωσμένης καὶ ὑακίνθου καὶ πορφύρας καὶ κοκκίνου κεκλωσμένου· χερουβιμ ἐργασίᾳ ὑφάντου ποιήσεις αὐτάς.
tabernaculum vero ita fiet decem cortinas de bysso retorta et hyacintho ac purpura coccoque bis tincto variatas opere plumario facies
Mieszkanie (מִשְׁכָּן miškān), w języku hebrajskim jest to rzeczownik złożony z przedrostka „m” i rdzenia škn, który znaczy mieszkać. Wskazuje on na miejsce, gdzie przebiega czynność wyrażona przez rdzeń škn, czyli miejsce zamieszkania, siedzibę, przybytek. W Wj 25-40, oznacza przybytek, mieszkanie Boga w swoim narodzie, wędrującym przez pustynię. Zaskakującym jest tłumaczenie przez LXX מִשְׁכָּן (miškān) greckim słowem σκηνή, oznaczający namiot, ponieważ w tekstach występuje także inny termin hebrajski אֹהֶל (ʼōhel), który LXX tłumaczy tym samym słowem σκηνή (skēnē), pomijając zupełnie różnice jakie zachodzą pomiędzy dwoma terminami hebrajskimi.
W dzisiejszej Ewangelii według św. Jana (J 14,23-29), Pan Jezus mówi: jeśli ktoś mnie miłuje, będzie zachowywał moje słowo. I mój Ojciec go umiłuje, i przyjdziemy do niego, i u niego zamieszkamy. Należy zauważyć, iż na początku rozdz. 14, Jezus ujawnia uczniom, iż w domu Jego Ojca jest wiele mieszkań i On idzie przygotować nam mieszkanie. Kiedy powróci, zabierze nas, żebyśmy byli z Nim. Tymczasem to On zamieszka poprzez miłość w sercu tego, który go miłuje i przez to zachowuje Jego słowo. Mieszkanie Boga nie jest rzeczywistością statyczną, ale dynamiczną. Mieszkać gdzieś znaczy żyć tam i działać. Moc jest nam dana przez Tego, który w nas mieszka i działa.
Greckie słowo