Mieszkać (שָׁכַן szâḵan)

Ostatecznie Pan “wszego stworzenia” jest zawsze u siebie. Bowiem gdzie indziej miałby mieszkać, jeżeli nie u siebie? Zdajmy sobie sprawę z tego, iż nie Bóg u nas, ale my mieszkamy u Niego. Czy nie jest to tragedia i komedia zarazem, kiedy człowiek usiłuje wydziedziczyć Boga z Jego własności, czy też usunąć Go z Jego własnego mieszkania? W rzeczywistości, jak mówią młodzi, nie ma takiej opcji. Po wtóre. On nas samych, każdego człowieka, ukształtował na swoje mieszkanie. Umieścił w naszym sercu swój tron, przebywa w rajskiej krainie naszego sumienia. Więc ciesz się i raduj z tego, że Bóg mieszka u ciebie, a ty możesz mieszkać u Niego.

שָׁכַן [szâḵan]

Hebrajskie słowo כָּשָׁכַן [szâḵan] oznacza mieszkać, zamieszkiwać, przebywać. W Biblii odnosi się do zamieszkiwania ludzi, ale przede wszystkim do obecności Boga pośród swojego ludu (np. Wj 25,8). Słowo to pochodzi od rdzenia שׁכן [szkn] o znaczeniu osiedlać się, mieszkać, pozostawać. Greckim odpowiednikiem jest σκηνόω [skēnoō] – rozbijać namiot, zamieszkiwać, przebywać”.