
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa.
Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone są względem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony Papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzie indziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 29.
🔉ROZWAŻANIE. O znoszeniu wzgardy i prześladowania.
O dźwiganiu krzyża swojego – wyjątek z dzieła Droga uświątobliwienia przez Św. Alfonsa M. Liguori’ego, Biskupa i Doktora Kościoła, Kraków 1888r.
Wysłuchaj rozważania:
W Dniu Sądu szczegółowego, aby być uznanym za godnego Chwały Niebieskiej potrzeba będzie, aby się pokazało, iż życie nasze było podobnym do Życia Pana Jezusa. Słowo Przedwieczne zstąpiło na ziemię, aby nas przykładem swoim nauczyć cierpliwego znoszenia krzyżów, a szczególnie poniżenia i wzgardy. Ileż to zniewag, ile prześladowań doznał On w ciągu życia swego. Prorok Izajasz nazywa Go odrzutkiem rodu ludzkiego, pośmiewiskiem ludzkim i wzgardą pospólstwa (Ps. 22/21/, 7). Wzgardzonego i najpodlejszego z mężów (Ks. Iz. 53, 3). Jak Bóg Ojciec obszedł się z najdroższym Synem Swoim, podobnież się obchodzi i z tymi, których umiłował i za dzieci swoje przyjmuje. To też obelgi i zniewagi rozkoszą są dla Świętych.
Św. Wincenty a Paulo mówił: „Że wielkim to jest nieszczęściem nic nie cierpieć na tym świecie“, i uważał, iż osoba lub zgromadzenie nie doznające prześladowań, trudności, lub jakich innych utrapień, którym owszem wszyscy przyklaskują, są bliscy upadku. Św. Franciszek z Asyżu w dniu, w którym nic nie cierpiał od nikogo obawiał się, czy Pan Bóg o nim nie zapomniał.
Lecz powiesz mi może: „Ja nie daję żadnego powodu z mojej strony za cóż mam cierpieć to upokorzenie? Za co mnie prześladują niewinnie, czyż to nie jest przeciwne Woli Bożej?“ Słuchaj, jak na to odpowiada Sam Pan Jezus, Św. Piotrowi męczennikowi, gdy tenże skarży się przed Panem, iż go niesprawiedliwie uwięziono. „Panie! mówi on, cóż złego uczyniłem? Za co cierpieć muszę to więzienie?” „A cóż ja uczyniłem złego, odrzecze Pan Jezus, za co Mnie powieszono na Krzyżu?“ Widzisz więc, o ile Pan Jezus umarł na Krzyżu z Miłości dla ciebie, czyż nie słuszna, aby z miłości ku Niemu, przyjąć i znieść cierpliwie to umartwienie. Pan Bóg wprawdzie nie chce grzechu tych, którzy cię obrażają i prześladują niewinnie, chce jednak, aby cię spotkało to prześladowanie i ta przeciwność, i chce, aby je znieść dla Jego Miłości, i dla własnego dobra swego. „Choćbyśmy, mówi Św. Augustyn, nie popełnili tego, o co nas ludzie obwiniają, i za co prześladują, czyż nie mamy sobie do wyrzucenia mnóstwa innych win i przestępstw, za które najsłuszniej stokroć surowsza należy się nam kara”.
Wszyscy Święci, prześladowanie cierpieli na tym świecie. Św. Bazyli oskarżony był o herezję, przed Papieżem Św. Damazym; Św. Cyryl Aleksandryjski potępiony był jako heretyk, przez 40 biskupów zebranych na Soborze, i za karę usunięty od zarządu diecezji. Św. Atanazy uważany był za czarnoksiężnika. Św. Janowi Chryzostomowi zarzucano, iż prowadzi życie przeciwne dobrym obyczajom. Św. Romuald starzec stuletni, obwiniony był o ciężki grzech, za który miał być żywcem spalony. Św. Franciszka Salezego, posądzono o podejrzane stosunki z jedną kobietą światową. Trzy lata był pod ciężarem tego posądzenia, po których, podobało się Panu Bogu, w całym blasku okazać niewinność jego. Piszą w żywocie Św. Ludwiny, iż razu pewnego, kobieta jakaś nieznajoma weszła do jej izdebki, i zaczęła miotać na nią przekleństwa i zniewagi. Święta najmniejszej nie okazała niecierpliwości. Niewiasta ona uniesiona złością, pluła jej w twarz, ale święta stała jak posąg nieporuszona. Wtedy furia ona nie mogąc znieść tego, zaczęła krzyczeć jak szalona. Nie ma więc środka na uniknięcie prześladowań. Wszyscy mówi Św. Paweł Apostoł, którzy chcą pobożnie żyć w Chrystusie Jezusie, prześladowanie będą cierpieć (zob. Tym. 8, 12).
„Jeżeli więc, mówi Augustyn Święty, żadnego znosić nie chcesz prześladowania, znać nie chcesz iść za Chrystusem”. Któż był niewinniejszym od Najświętszego Zbawcy naszego, a jednak ludzie prześladowali Go, aż do haniebnej śmierci krzyżowej. Św. Paweł Apostoł chcąc nas zachęcić do cierpliwego znoszenia prześladowań, stawi nam przed oczy najniewinniejszą Mękę i Śmierć Zbawiciela na Krzyżu. „Uważajcie tego, który takowe przeciwieństwo od grzeszników podejmował przeciw sobie, abyście nie ustawali osłabiawszy na duszach waszych” (Żyd. 12, 3). Bądźmy pewni, iż Pan Bóg Sam nas wesprze i obroni, o ile cierpliwie i wesoło, dla miłości Jego prześladowanie zniesiemy; a jeżeli zechce przez całe życie trzymać nas pod ciężarem potwarzy i prześladowań, nagrodzi nam to hojnie i obficie Chwałą w Wieczności.
Modlitwa.
O mój Jezu! Ty Pan i Stwórca, ukochałeś mnie w cierpieniach Miłością bez granic, znosząc dla mnie wzgardy i prześladowania, a ja nędzne stworzenie, mamże nie cierpieć dla Ciebie. O! nie, mój Zbawco, najdroższy mój Panie! pragnę żyć i cierpieć wszystko, co Ci się zesłać na mnie podoba, jedynie dla Miłości Twojej. O Najświętsza Matko Jezusa i moja Matko, uproś mi tę Łaskę, aby serce moje choćby w największych cierpieniach nie przestawało kochać Jezusa nad wszystko! Amen.
Modlitwa przed krzyżem.
Bądź pozdrowiony, o Krzyżu Święty, chwalebne Znamię naszego Odkupienia, drzewo życia, na którym Zbawiciel świata śmiercią Swą przemógł śmierć rodzaju ludzkiego! W tym Świętym Krzyżu spoczywa Chwała nasza, radość, nadzieja i ucieczka. Tym pełnym Chwały znamieniem znaczę czoło moje, abym się nigdy Krzyża Chrystusowego nie wstydził; usta moje, aby Śmierć Twoją, o Jezu, wiecznie chwaliły; pierś moją, aby w niej nigdy nie wygasła pamięć Twych Cierpień i Twej Śmierci. Spraw, o Boski Zbawicielu, żebym w ten Znak uzbrojony, nie doznał żadnej krzywdy ani od widzialnych ani niewidzialnych wrogów, ale siłą Twego Krzyża szczęśliwie wszystkie pokusy przezwyciężał. A gdy się kiedy ten Znak na Niebie ukaże, spraw, o Jezu, ażeby Krzyż Twój nie był dla mnie postrachem, ale pociechą. Amen.
Litania o Krzyżu Świętym.
Kancyonał katolicki i razem książka modlitewna 1868
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
O Krzyżu Święty, Przyczyń Łask sprawiedliwym, a grzesznym spraw odpuszczenie.
Krzyżu, wynalazku prawdziwej mądrości,
Krzyżu, skarbie nieprzebranych Zasług Chrystusowych,
Krzyżu, dzieło zbawienne Ducha Świętego,
Krzyżu, nadziejo i zbawienie nasze,
Krzyżu, niewiernym pogorszenie,
Krzyżu, poganom pośmiewisko,
Krzyżu, Znaku Chrześcijan,
Krzyżu, podziwienie duchom niebieskim,
Krzyżu, rozpaczających drogo,
Krzyżu, pogromie szatanów,
Krzyżu, jedyna nadziejo grzesznych,
Krzyżu, drzewo życia,
Krzyżu, drzewo ozdobne,
Krzyżu, podstawo Kościoła Świętego,
Krzyżu, obrazie doskonałości chrześcijańskiej,
Krzyżu, zapłato Apostołów,
Krzyżu, męstwo Męczenników,
Krzyżu, chwało Wyznawców,
Krzyżu, nagrodo Panien,
Krzyżu, zaprzenie zakonników,
Krzyżu, pocieszenie wdów i sierót,
Krzyżu, lekarzu chorych,
Krzyżu, ucieczko nędznych i opuszczonych,
Krzyżu, znaku wybranych,
Krzyżu, euforii kapłanów,
Krzyżu, znaku i początku cudów,
Krzyżu, Monarcho kuli ziemskiej,
Jezu Chryste Ukrzyżowany, bądź nam miłościw, Przepuść nam, Panie!
Od wszego złego, Wybaw nas, Panie!
Od grzechu każdego,
Od potępienia wiekuistego,
Od powietrza, głodu, ognia i wojny,
Przez Krzyż Twój Święty,
Przez dźwiganie Krzyża Świętego,
Przez Śmierć na Krzyżu podjętą,
Przez złożenie Ciała Twego z Krzyża,
Przez Znalezienie Krzyża Twego,
Przez Podwyższenie Krzyża Twego,
Przez Tajemnice Krzyża Twego,
Przez pokazanie przed Sądem Krzyża Twego,
Przez Chwałę Krzyża Twego,
Przez wsławienie Krzyża Twego Świętego,
W Dzień Sądu Twego,
My grzeszni, Ciebie Boga prosimy, Wysłuchaj nas Panie!
Abyś nas do pokuty prawdziwej przyprowadzić raczył,
Abyś Kościół Twój Święty rządzić i zachować raczył,
Abyś nam grzechy odpuścić raczył,
Abyś Gniew Twój i wszelkie plagi nad nami wiszące przez większość Miłosierdzia i Zasługi Twoje folgować raczył,
Abyś nas nie zbierał z tego świata bez Spowiedzi Świętej,
Abyśmy Anielskim Chlebem posileni w Bogu zasnęli,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Módlmy się: Wszechmogący Wieczny Boże nasz, Któryś poświęcił drzewo krzyża, daj nam, prosimy Cię pokornie, abyśmy, którzy teraz cześć wyrządzamy Krzyżowi Twemu, zbawiennej Jego Chwały skutków uczestnikami stać się zasłużyli. Który żyjesz i królujesz Bóg Jeden na wieki wieków.
℟. Amen.
Zachęcamy do uczczenia Tajemnicy Krzyża Świętego poprzez inne modlitwy: Nabożeństwo ku czci Krzyża Świętego.