— Grób w kościele Salwatora przy klasztorze sióstr Norbertanek na Zwierzyńcu w Krakowie.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 22.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Rozważania od 1-30 z: S. Augustyna, norbertanka, Miesiąc błogosławionej Bronisławy 1935r.
ROZWAŻANIE. Mistrzyni cnót znamienitych.
Jak piękna tkanina składa się z drobnych nitek złota i różnego koloru jedwabiu, które odpowiednio ułożone, tworzą wspaniałe ornamenty lub kwiaty, jak na piękny chór składa się wielka ilość melodyjnych głosów, zespolonych w jednym akordzie, tak doskonałość chrześcijańska, czyli świętość, zamyka w sobie zespół cnót, które stanowią cudowną harmonię życia niebiańskiego.
Do tej harmonii w głębi swej duszy i w stosunku do swego otoczenia zdążają dusze powołane przez Boga do chrześcijańskiej doskonałości; dążyć też powinien każdy Chrześcijanin. ale osiąga ją nieliczna garstka dusz: to Święci. Oni jedynie zdobywają ten ideał nie z tej przyczyny, iż Pan Bóg daje im więcej Łask, ale dlatego, iż starają się o te Łaski, cenią je sobie wysoko, współpracują z nimi i mają silną wolę zostania Świętymi. Dlatego też używają z całą gorliwością środków odpowiednich do tego celu z niezwyciężoną wytrwałością, która nie zraża się choćby największymi trudnościami ni ofiarami.
W litanii do Bł. Bronisławy odmawiamy wezwanie: „Bł. Bronisławo, Mistrzyni cnót znamienitych, módl się za nami!” Pragniemy w ten sposób uczcić Ją jako nauczycielkę cnót, z której życia możemy się przekonać o ich piękności — jako mistyczny ogród, pełen najwspanialszych kwiatów, napełniających rozkoszą Serce Boskiego Oblubieńca dusz — lub jako przecudny hymn, wyśpiewany życiem całym ku Chwale Najwyższego.
Królową cnót jest Miłość Boża. Ona im daje natchnienie i wartość i jak przewodniczka prowadzi do Pana Boga.
Światłem wśród ciemności tego życia jest wiara, która oświeca rozum i nadaje mu kierunek nadprzyrodzony.
Kotwicą jest ufność, iż Pan Bóg nam udzieli potrzebnych Łask i dopomoże do osiągnięcia celu.
Te trzy cnoty: wiary, nadziei, miłości, zwane cnotami teologicznymi lub Boskimi, posiadała w wysokim stopniu Bł. Bronisława, gdyż one są podstawą życia nadprzyrodzonego, nadają świętości cały rozmach i powodują pełny jej rozkwit we wszystkich cnotach. Potwierdza to każdy szczegół jej życia. Wiara zwracała Bł. Bronisławę ku Panu Bogu, ufność dodawała skrzydeł w dążeniu ku Niemu, miłość wreszcie paliła pragnieniem posiadania Go i zjednoczenia się z Nim na zawsze.
Z kolei następują cztery cnoty kardynalne, czyli zasadnicze, gdyż bez nich niepodobna posiąść innych cnót, a choćby uchronić się wielu grzechów. Pierwsza z nich to roztropność, która ukazuje nam mądre środki do celu; druga sprawiedliwość, nakazująca nam oddawać każdemu, co mu się należy; trzecia wstrzemięźliwość, która powstrzymuje nas w zbytnim pożądaniu rzeczy ziemskich; wreszcie męstwo, krzepiące nas niezwyciężoną siłą w pokonywaniu trudności.
Bł. Bronisława posługiwała się tymi cnotami w swym życiu z łatwością wprawnego artysty, dla którego wysiłek twórczy stał się już rozkoszą. Naturalnie, iż ten wzniosły stan duszy był owocem długiej i wytrwałej pracy. Bł. Bronisława osiągnęła świętość, bo dobre obrała środki w dążeniu do niej. Obrała dla siebie cierpienie, upokorzenie, gdyż sądziła, iż się Jej to sprawiedliwie należy; była umartwiona, bo umiłowała więcej dobra niebieskie niż ziemskie, wreszcie wśród doświadczeń życiowych nie tylko nie ugięła się w dążeniu do swego celu, ale miała na tyle mocy duszy, iż wspierała innych w nieszczęściu, a czerpała je w kornej modlitwie, w zjednoczeniu z Panem Bogiem.
Resztę innych cnót, które podziwiamy w życiu Bł. Bronisławy, jak wierność w Służbie Bożej, miłość Najświętszej Maryi Panny, wzgarda próżności światowych, duch modlitwy, nabożeństwo do Męki Pańskiej, miłość Krzyża, cierpliwość, ubóstwo, czystość, posłuszeństwo, pokora, cierpliwość, cichość, łagodność itp. możemy uważać jako różne odcienie najpiękniejszej z cnót: Miłości Bożej, która w pełni swego rozwoju i na bliźnich się rozlewa.
Bł. Bronisława starała się o te cnoty, pielęgnowała je starannie w swym sercu, by przypodobać się Panu Bogu i zasłużyć sobie na coraz większą Jego Miłość; dlatego też osiągnęła tak przepiękny ich rozwój, iż zachwyciła nimi Serce Boże i nasze serca do miłości i naśladowania zniewala.
Jeśli więc tak chciwie ubiegamy się o miłość stworzeń, która przeminie jak cień w blaskach wschodzącego słońca, jak gorliwie powinniśmy się starać o pozyskanie sobie Miłości Samego Pana Boga przez praktykę cnót! Ona trwać będzie na wieki!
Modlitwa o kanonizację.
Boże, Który wybrałeś Bł. Bronisławę, aby wdziękiem cnót swoich pociągała serca nasze ku Tobie i dlatego utrzymywałeś cudownie cześć dla niej przez sześć wieków w Kościele Twoim i okazałeś jak ona Ci jest miłą, wysłuchując łaskawie modlitwy, zanoszone przez jej przyczynę, prosimy Cię pokornie, racz wsławić nowymi cudami tę wierną Służebnicę Twoją, by zaliczona w grono Świętych, odbierała cześć od wszystkich wyznawców Chrystusowych, dla Chwały Imienia Twego Najświętszego. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Litania do Bł. Bronisławy.
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Ojcze z Nieba Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty Boże,
Święta Trójco Jedyny Boże,
Święta Marya, módl się za nami.
Święta Boża Rodzicielko,
Święta Panno nad pannami,
Błogosławiona Bronisławo,
Bł. Bronisławo, oblubienico Pana Jezusa,
Bł. Bronisławo, służebnico wierna Najświętszej Maryi Panny,
Bł. Bronisławo, siostro rodzona Św. Jacka,
Bł. Bronisławo, córko czcigodna Św. Norberta,
Bł. Bronisławo, Różo wonna w Zakonie norbertańskim,
Bł. Bronisławo, Chlubo i strażniczko zwierzynieckiego klasztoru,
Bł. Bronisławo, Profesko Zgromadzenia zwierzynieckiego,
Bł. Bronisławo, w młodym wieku na Służbę Bogu się oddająca,
Bł. Bronisławo, Pochodnio przed Tronem Boskim gorejąca,
Bł. Bronisławo, Serce Boskie rozweselająca,
Bł. Bronisławo, pogardzicielko światowej próżności,
Bł. Bronisławo, za nic poczytująca doczesne wielkości,
Bł. Bronisławo, z światem nic wspólnego nie mająca,
Bł. Bronisławo, pogromicielko szatana,
Bł. Bronisławo, straszliwa całemu piekłu,
Bł. Bronisławo, orlico w rozważaniu pobożnym ku Niebu się wzbijająca,
Bł. Bronisławo, miłośnico Ran Chrystusa,
Bł. Bronisławo, krzyże i umartwienia chętnie dla Boga znosząca,
Bł. Bronisławo, obrazie i wzorze cierpliwości,
Bł. Bronisławo, przykładzie wstrzemięźliwości życia,
Bł. Bronisławo, Miłośnico ubóstwa,
Bł. Bronisławo, Lilio czystości,
Bł. Bronisławo, zwierciadło ochotnego posłuszeństwa,
Bł. Bronisławo, wzorze najgłębszej pokory,
Bł. Bronisławo, Zwierciadło cnót znamienitych,
Bł. Bronisławo, mistrzynio świątobliwości,
Bł. Bronisławo, siostry swe przykładami umacniająca,
Bł. Bronisławo, Opiekunko do Ciebie się uciekających,
Bł. Bronisławo, uzdrowienie chorych,
Bł. Bronisławo, opiekunko sierot i dusz w czyśćcu zostających,
Bł. Bronisławo, w utrapieniach i w nieszczęściach osłodo,
Bł. Bronisławo, od morowego powietrza lud wierny zasłaniająca,
Bł. Bronisławo, Panieńskiej czystości najcelniejsza ozdobo,
Bł. Bronisławo, Przyjaciółko Ciebie szczerze miłujących,
Bł. Bronisławo, doznana obrono ludu krakowskiego,
Bł. Bronisławo, Patronko Królestwa Polskiego,
My grzeszni Pana Boga przez Ciebie prosimy: Przyczyń się za nami!
Przez świątobliwość życia Twego, uproś nam zamiłowanie życia świątobliwego, Wysłuchaj nas, Panno.
Przez głęboką pokorę Twoją, uproś nam wzgardę próżności światowych,
Przez obfitość Łask Bożych Tobie udzielonych uproś nam grzechów odpuszczenie i zbawienie duszy,
Przez obecność Boga przy śmierci Twojej uproś nam Obecność Boską w godzinie śmierci naszej,
Przez szczęśliwą śmierć Twoją uproś nam konanie dobre i śmierć w Łasce Bożej,
Bądź nam matką w życiu i przy zgonie, Ciebie prosimy,
Bądź nam obroną od nagłej i niespodziewanej śmierci, Ciebie prosimy.
Bądź nam tarczą i zasłoną w prześladowaniach, Ciebie prosimy,
Bądź dusz w Czyśćcu zostających ratunkiem, Ciebie prosimy,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. Módl się za nami Błogosławiona Bronisławo!
℟. Abyśmy się stali godnymi Obietnic Chrystusa Pana.
℣. Panie! wysłuchaj modlitwy nasze.
℟. A wołanie nasze niech do Ciebie przyjdzie.
℣. Módlmy się: Łaskawy i Wszechmogący Boże, wieczna słodyczy Ciebie kochających, dzielna tarczo nadzieję w Tobie pokładających, Korono panieńskiej czystości, proszę Cię, przez przyczynę i zasługi Błogosławionej Bronisławy służebnicy Twojej, nie gardź naszym pokornym błaganiem, a broń nas od niesławy wiecznej jaką nam nieprzyjaciel dusz ludzkich zgotować usiłuje. Przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
R. Amen.
© salveregina.pl 2024
