O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 8.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Źródło: Miesiąc Aniołów czci Nieba i ziemi Królowej Najświętszej, Niepokalanej Dziewicy Maryi i Wszystkich Chórów Niebiańskiej napisał ks. Stanisław Ulanecki, Wyd. nowe uzupełnione Kraków 1898r.
ROZWAŻANIE. PIĘKNO ANIOŁÓW.
„Jesteś jako Anioł Boży” (I. Król. XXIX, 27).
1. Na ziemi spostrzegamy niektóre przedmioty, istoty piękne, nimi się zachwycamy, lubujemy. Piękna jest lilia, zdobniej przystrojona niźli sam Salomon w swej chwale; piękny pogodny dzień maja, piękne jest niebo w prześlicznej nocy wiosennej. Piękna jest oblubienica w dzień wesela; same Niebiosa przyrównywał Pan Jezus do gód małżeńskich. Piękny majestat królów, tak, iż Sam Kościół Święty przyrównany jest w Piśmie Bożym, do „Królowej przybranej w rozmaitość”. Z tym wszystkim, cała ta piękność jaką nam świat przedstawić może, jest krasą pod zmysły podpadającą, jest tylko powłoką zewnętrzną, a stąd bez porównania niższą i jakby żadną w porównaniu z pięknością ducha. O ile przeto duch przewyższa materię, o tyle piękność i śliczność Aniołów przewyższa wszelką krasę i śliczność ziemi.
Cieszę się, Panie Boże, żeś taką pięknością ducha udarował Anioły. O! niechże mi zbrzydnie świat i ziemia z całym swym złudnym, przemijającym pięknem; niech ma dusza, jako istota duchowa, ponad ziemią, w krainie czystych duchów szuka piękna i śliczności niespożytej.
2. Śliczna jest lilia, róża, ale jej kwiat prędko więdnie i opada; piękne są niektóre istoty, ale ta piękność gwałtownie przemija; sam błękit nieba pokrywa się chmurami, a wszystko stworzenie na ziemi starzeje się, zamiera. Ta zmienność bolesna, w pięknie i krasie Aniołów nie ma miejsca. Aniołowie co przeszli przez doświadczenie, już są ugruntowani w swym szczęściu; ich piękno jest trwałe, zawsze nowe, świeże, wszystkich stworzeń piękno przewyższające. Oni są przed Obliczem Pana Boga, skąd wszelka prawdziwa piękność odblask swój bierze. Pismo Boże opisując śliczność ludzi, przyrównywa ich do Aniołów, tak się odzywa Ester do króla, tak Achis do króla Dawida: „Cudnyś w oczach moich, jako Anioł Boży” (1 Ks. Król. 29, 9). A Jan Święty w Apokalipsie powiada: iż „gdy otworzon jest Kościół Przybytku w Niebie, widziałem Aniołów przyodzianych w jasne, czyste szaty, przepasanych około piersi złotymi pasy” (Ks. Ap. IV). Tenże Jan Święty przyrównuje Anioły do Oczów Bożych, bo jako oko najpiękniejszą jest ozdobą twarzy, tak Anioły są najpiękniejszą po Panu Bogu ozdobą Nieba; jaśnieją tam jakby kosztowne kamienie, korony, jakby prześliczne gwiazdy, jakby słońca, światłem i pięknem od Pana Boga wziętym przyodziani.
O Panie Boże! Piękności niestworzona, Odwieczna, od Ciebie zawsze i jedynie wszelkie piękno pochodzi… o! jeżeli tak piękni są Aniołowie, jakże nieskończenie piękniejszy jesteś nad Anioły; o Panie Boże daj, abym wielbiąc, podziwiając piękno Aniołów, coraz więcej zapalał się w mej duszy do miłowania, wielbienia Ciebie.
3. Piękność wewnętrzna Aniołów dwa ma szczególniej przymioty piękna i krasy: najpierw, iż są stworzeni od początku „w namaszczeniu, w pełności, w obfitości Ducha Świętego” (Ks. Oz. IV); żadna skaza winy i grzechu od początku nie miała w nich miejsca, tak jak w Duszy Najświętszej, Niepokalanej Dziewicy, Która jest ich Królową. Po wtóre, iż raz postawieni w Świętości, wytrwali czas doświadczenia bez winy i w następstwie żadna plama niedoskonałości nie skaziła, nie skazi ich piękna. Owszem, Miłość Boża nieustannie w nich gorejąc, dodaje im coraz nowego blasku, jasności, światła, tak dalece, iż słusznie Św. Ambroży nazywa ich kwieciem niebiańskim, ozdobą wszechświata, krasą wszelkiego stworzenia.
O Panie Boże! cieszę się z piękna Aniołów, którzy od początku w śliczności zostają; ja zaś nędza i proch ziemi, w grzechu jestem poczęty i grzech przeciwko mnie jest zawsze; gdy jednak zostawiłeś mi, Panie Boże, Sakramenty Święte, a zwłaszcza Chrzest, który gładzi grzech pierworodny i Pokutę, która obmywa winy uczynkowe; daj mi, Panie Boże, Łaskę i Pomoc, abym tak godnie przystępował do łaźni pokuty, tak w niej obmywał i uświęcał mą duszę, iżbym był godny wraz z pięknymi Aniołami chwalić Ciebie Boga jedyne i prawdziwe Piękno. Amen.
PRZYKŁAD.
Jeden Anioł, mówi Św. Dionizy, więcej ma w sobie piękności, niźli wszystkie inne stworzenia razem. Św. Brygida powiada: Gdyby człowiek ujrzał Anioła w całym blasku jego śliczności, umarłby ze szczęścia, jego serce zachwycone, przepełnione tym widokiem, znieść by go nie mogło. Św. Franciszka Rzymianka, z powodu osobliwszego nabożeństwa do Aniołów, udarowana Łaską częstego widzenia i obcowania z Nimi, zapewnia, iż pewnego razu widziała dwóch Aniołów w takiej śliczności niezwykłej, tak wielkim jaśniejących światłem, iż słońce w całym swym blasku, wydało się przy nich jako ciemny obłoczek.
Westchnienie do Aniołów.
Aniele Boży! tak piękny, iż Jan Święty przed Tobą na kolana pada (Objaw. XXII), uproś nam Łaskę, abyśmy Boga największe piękno całym miłowali sercem.
V. Wstawiajcie się za nami wszystkie Aniołów Chóry.
R. Aby Król Aniołów przyjął nas w Niebian grono.
Modlitwa kościelna.
V. Módlmy się. Boże, Który cudownym porządkiem różne posłannictwa między Anioły i ludzi rozdzielasz, racz sprawić łaskawie, aby ci, którzy nieustannie przed Oblicznością Twoją są obecni i służą Tobie na Niebiosach, nas także na ziemi nieustannie w swej straży i pieczy mieli. Przez Chrystusa Pana naszego.
R. Amen.
Litania do Anioła Stróża
Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, wysłuchaj nas! Chryste, usłysz nas!
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryo, Królowo Nieba; módl się za nami.
Święty Aniele, Stróżu mój;
Święty Aniele, Opiekunie mój we wszelkich niebezpieczeństwach;
Święty Aniele, moja obrono od wszelkich napaści;
Święty Aniele, mój najwierniejszy Oblubieńcze;
Święty Aniele, mój Nauczycielu;
Święty Aniele, mój Przewodniku;
Święty Aniele, Świadku wszystkich mych uczynków;
Święty Aniele mój Wspomożycielu we wszystkich trudnościach;
Święty Aniele, mój Orędowniku u Boga;
Święty Aniele, mój Obrońco;
Święty Aniele, miłujący czystość;
Święty Aniele, miłujący niewinność;
Święty Aniele, najposłuszniejszy Bogu;
Święty Aniele, Przewodniku mojej duszy;
Święty Aniele, Wzorze czystości;
Święty Aniele, Wzorze posłuszeństwa;
Święty Aniele, mój Doradco w chwilach wątpliwości;
Święty Aniele, mój Stróżu w żywocie doczesnym;
Święty Aniele, moja Tarczo w godzinie śmierci;
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!
V. Módlmy się: Boże! Któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył posłać Swoich Aniołów jako naszych Stróżów, spraw łaskawie, byśmy my pokornie proszący, mieli zawsze tę obronę i mogli cieszyć się ich wieczną kompanią. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, Który żyje i króluje z Tobą, w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 8
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego – dzień 8
Poznaj także żywot Św. Brygidy Szwedzkiej, Wdowy napisanego przez:
- O. Prokopa Kapucyna.
- X. Piotra Skargi T.J.
- X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
© salveregina.pl 2024