Zanurz się w refleksjach na dzień 29 października, poświęconych Świętym Aniołom Stróżom. W tym rozmyślaniu analizujemy, jak aniołowie jako byty duchowe różnią się od ludzi, ale jednocześnie jak ich przewodnictwo i opieka mogą wzbogacić nasze życie duchowe. Odkryj, jak te refleksje mogą przynieść wewnętrzny pokój i umocnienie Wiary.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
DZIEŃ 30.
CZYTANIE DUCHOWNE.
Źródło: Miesiąc Aniołów czci Nieba i ziemi Królowej Najświętszej, Niepokalanej Dziewicy Maryi i Wszystkich Chórów Niebiańskiej napisał ks. Stanisław Ulanecki, Wyd. nowe uzupełnione Kraków 1898r.
ROZWAŻANIE. KRÓLOWA ANIOŁÓW.
Królowo Anielska, módl się za nami (Litania Loretańska).
1. Trzy są nazwy, tytuły Maryi, które stanowią potrójną, najozdobniejszą Jej Chwały, Jej wielkości koronę. Marya jest Matką, Dziewicą, Królową. Te trzy nazwy mogła nosić nie jedna z niewiast, ale w znaczeniu najszczytniejszym, najwznioślejszym odnoszą się jedynie, wyrażają Maryę. Marya jest Matką, ale Boga; jest Dziewicą, ale Dziewicą Niepokalaną, bez zmazy poczętą; jest królową, ale Królową nie tylko ludzi i ziemi, ale Królową Nieba, Wszystkich Świętych, wszystkich Aniołów. Cóż nad to może być świetniejszego, wznioślejszego?
Marya Matka Boża! jakiż Tytuł, jaka Godność, Wielkość! Rozum ludzki wiele marzył o wielkości, a szczyt marzeń doszedł do tego, iż do apoteozy podnosił, między bogi zaliczał swych bohaterów. Ponieważ jednak Pan Bóg jest Jeden, im przeto naznaczali miejsce niższe, zaliczali do pół-bogów. To, o czym marzył rozum ludzki, w Maryi urzeczywistnione widzimy. Marya nie jest wprawdzie Bogiem, w Jej naturze nie masz Bóstwa, ale jest Matką Jednorodzonego Syna Bożego, jest Matką prawdziwego Boga, więc tym samym jest wyniesiona tak wysoko w Chwale, w Godności, iż Jej nic dorównać nie może, iż w Wielkości i Majestacie nie masz nic nad Nią wyższego, prócz Pana Boga jedynie.
Marya jest Matką Boga, Matką Pięknej Miłości, bo Bóg jest Miłością Najpiękniejszą, Najświętszą; jest zatem Matką tego wszystkiego, co Bóg z Miłości uczynił, co z Miłości stworzył, co z Miłości odkupił, co do rzędu, grona Błogosławionych przeznaczył; co chciał, aby jedną miłujących się stanowiło rodzinę; jest zatem Matką Aniołów, Matką nas biednych ludzi. O! dla nas ludzi jeszcze i z tego względu jest Matką, iż nas zrodziła pod Krzyżem, iż przyjmujemy Ciało, Krew Jezusową z Jej Niepokalanego Ciała, z Jej Krwi wzięte, w nas przeto ta sama, co w Maryi Krew płynie.
O Maryo! więc my dzieci Twoje, Ty Matko nasza, ratuj nas, jako Matka Boża prowadź do Ojca Boga, jak o Pani Nieba domieść nas w Aniołów krainie.
2. Marya Dziewica Niepokalana, na wymówienie tych wyrazów, trzeba by mieć usta tak czyste, jak Anioły. Matka Boga, Który jest Świętością Najwyższą, Niepokalanym z Istoty Swej, Barankiem bez zmazy, wypadało koniecznie, aby była Dziewicą, a Dziewicą w całym znaczeniu tego wyrazu, więcej czystą, więcej wolną od wszelkiej skazy, niż ta pierwsza dziewica Ewa, która przed upadkiem wyszła z Rąk Boga nienaruszoną, przystało daleko bardziej, aby Marya była zawsze Niepokalaną. Dzięki Niebu, to dogmat dziś naszej Świętej Wiary. Po całej ziemi z uwielbieniem rozlega się to miano: Marya Dziewica Niepokalana. Przy takim pojęciu najwyższym Dziewictwa, wionie od Maryi prawdziwie woń Bóstwa. Nie tak, iżbyśmy Maryi Bóstwo jakieś przyznawali, ale jak powiada Bernard Święty, naczynie, w którym zostawał kosztowny wonny olejek, wonieje tym samym wdzięcznym zapachem; w Sercu Maryi, w Jej Łonie zamieszkało Bóstwo, Słowo Odwieczne, jakże więc woni przecudnej Bóstwa w Niej czuć nie mamy? Śpiewa Kościół Święty: Olej wylany o Maryo Imię Twoje. Cóż to znaczy, jeno iż Matka Boża wydała światu Bóstwo i cała ziemia zawoniała Dziewictwem uświęconym przez Bóstwo. Od owej chwili ziemia zaczęła wydawać prześliczny kwiat dziewictwa: cnoty, która z ludzi czyni Anioły, tworzy nowy Chór Niebian, czystych, niewinnych młodzianów, dziewic, idących tuż za Barankiem, nucących pieśń nową, której nikt nucić nie może, „jeno którzy się z niewiastami niepokalali, ci chodzą za Barankiem, gdziekolwiek idzie; są najprzyjemniejsze pierwiastki Bogu i Barankowi, w uściech ich choćby nie znalazło się nic skalanego, są bez zmazy przed Stolicą Bożą” (Ks. Ap. XIV).
O dziewic Anielska Dziewico, Przeczysta Maryo, dajże mi czystość, niepokalaność duszy i ciała, abym niezmazanymi usty mógł wychwalać, wyznawać Święte Imię Twoje znajdować się w czystych duchów gronie, w orszaku Aniołów, śpiewać wspólnie pieśń Barankowi.
3. Marya po Panu Jezusie była najpokorniejszą ze wszystkich stworzeń, Dusza Jej tak panowała nad ciałem, iż Ona nie tylko była posłuszną służebnicą na głos Pana Boga, na głos Anioła, na głos powinności; ale choćby posłuszną rozkazowi tych, co popis w Betlejem czynili, posłuszną aż do przyjęcia schronienia w najlichszej grocie, posłuszną aż do ofiarowania Syna Swego na śmierć krzyżową na Golgocie. Najwyższa pokora i posłuszeństwo wymagały koniecznie najwyższej nagrody, najzdobniejszej korony i taka potrójna korona jaśnieje i wieńczy skronie Maryi. W Niepokalanym ciele wykonywała Marya akty najbardziej heroicznych cnót miłości, dziewictwa, pokory, z ciałem przeto w Niebo wzięta, nad Anioły wywyższona, szatą słońca przyodziana, koroną gwiazd dwunastu uwieńczona, mając księżyc pod stopami Swymi, na Tronie najbliżej Jednorodzonego Syna Swego zasiada; jest całego Nieba ozdobą, Jego Królową.
Do Niej odnoszą się wyrazy: Wstań, pójdź, będziesz ukoronowaną (Pienia IV, 8). Szczyt tego królestwa, Jej korony stanowią Anioły: słusznie przeto Kościół Święty i wierni wznoszą swe głosy, wołają do tej Pani: Królowo Aniołów, módl się za nami. Potem idzie królestwo kupionych Krwią Baranka ludzi, przeniesionych już z Królestwa Chrystusowego, z Kościoła na ziemi do świątyni na górnym Syonie na Niebie i dlatego śpiewamy dalej: Królowo Patryarchów, Proroków, Apostołów, Męczenników, Wyznawców, Dziewic, Królowo Wszystkich Świętych! W tym wyrazie Świętych i my jesteśmy objęci, bo i my jesteśmy synami, braćmi świętych, wyglądamy, wyczekujemy Chwały, korony Świętych, abyśmy u stóp naszej Matki, Niepokalanej Dziewicy, u Stóp Królowej Aniołów, wraz z Aniołami, stawszy się jako Anioły, Ojcu na Niebiosach hymn Anielski nucili: Święty, Święty, Święty!
PRZYKŁAD.Od najdawniejszych czasów wznosili wierni głos swój do Maryi wołając: Królowo Anielska! Szczególniej jednak ta nazwa uświęcona, odpustem udarowana, powstała z następującej okoliczności. Święty Franciszek, Seraficzny sam ubogi i założyciel ubogiego, jałmużniczego Zakonu, otrzymał blisko rodzinnego miasta Asyża, maluczką, z kamienia wzniesioną kapliczkę, którą z powodu szczupłości miejsca zwykł nazywać maluczką cząsteczką, Porcjunkulą. Tu najczęściej, najrzewniej modły swe do Pana Jezusa, do Maryi zanosił. Roku 1221 w nocy, dnia 1 sierpnia, którego Kościół Święty obchodzi Św. Piotra w okowach, czyli pamiątkę wyprowadzenia go z więzienia przez Anioła, kiedy Św. Franciszek z Asyżu modlił się z większą pobożnością, donoszą mu, iż się ukazała w kapliczce niezwykła jasność, Najświętsza Dziewica, otoczona licznym orszakiem Aniołów. Pospiesza Święty na miejsce cudowne i oto słodki Jezus obok Maryi będący, pozwala Świętemu prosić o co zechce, a będzie wysłuchanym. Franciszek Święty nie prosi o żadne rzeczy doczesne, ale błaga, aby każdy nawiedzający szczupły ten przybytek, czci Królowej Aniołów poświęcony zyskał odpust zupełny co do winy i kary. Prośba Świętego wysłuchaną zostaje, Sam Pan Jezus odpust udziela, z rozkazem jednakże, aby Święty zyskał jego ogłoszenie przez Ojca Świętego. Honory III Papież na prośby Franciszka, siedmiu wyznacza biskupów, którzy uroczyście r. 1223 odpust takowy ogłosili. Następcy Honorego III, rozciągnęli ten odpust do wszystkich kościołów ojców Reguły Św. Franciszka z Asyżu. Tak więc i w Krakowie wierni tego odpustu dostępują. Kapliczka zaś Najświętszej Maryi Anielskiej, Porcjunkulą zwana, do dziś jeszcze stoi, otoczona jest wielką bazyliką, do dziś wierni licznie się tu zgromadzają, jak do domku Niepokalanej Dziewicy w Loreto. |
Westchnienie do Aniołów.Aniele Boży, coś odwalił kamień grobu Chrystusowego, usuń swą przyczyną wszelkie przeszkody, mogące nam tamować przystęp do Pana Jezusa, do Jego Matki Królowej Aniołów. V. Wstawiajcie się za nami wszystkie Aniołów Chóry. R. Aby Król Aniołów przyjął nas w Niebian grono. Modlitwa kościelna. V. Módlmy się. Boże, Który cudownym porządkiem różne posłannictwa między Anioły i ludzi rozdzielasz, racz sprawić łaskawie, aby ci, którzy nieustannie przed Oblicznością Twoją są obecni i służą Tobie na Niebiosach, nas także na ziemi nieustannie w swej straży i pieczy mieli. Przez Chrystusa Pana naszego. R. Amen. |
Litania do Anioła Stróża.
Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! Panie, zmiłuj się nad nami!
Chryste, wysłuchaj nas! Chryste, usłysz nas!
Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, Jedyny Boże,
Święta Maryo, Królowo Nieba; módl się za nami.
Święty Aniele, Stróżu mój;
Święty Aniele, Opiekunie mój we wszelkich niebezpieczeństwach;
Święty Aniele, moja obrono od wszelkich napaści;
Święty Aniele, mój najwierniejszy Oblubieńcze;
Święty Aniele, mój Nauczycielu;
Święty Aniele, mój Przewodniku;
Święty Aniele, Świadku wszystkich mych uczynków;
Święty Aniele mój Wspomożycielu we wszystkich trudnościach;
Święty Aniele, mój Orędowniku u Boga;
Święty Aniele, mój Obrońco;
Święty Aniele, miłujący czystość;
Święty Aniele, miłujący niewinność;
Święty Aniele, najposłuszniejszy Bogu;
Święty Aniele, Przewodniku mojej duszy;
Święty Aniele, Wzorze czystości;
Święty Aniele, Wzorze posłuszeństwa;
Święty Aniele, mój Doradco w chwilach wątpliwości;
Święty Aniele, mój Stróżu w żywocie doczesnym;
Święty Aniele, moja Tarczo w godzinie śmierci;
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!
V. Módlmy się: Boże! Któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył posłać Swoich Aniołów jako naszych Stróżów, spraw łaskawie, byśmy my pokornie proszący, mieli zawsze tę obronę i mogli cieszyć się ich wieczną kompanią. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, Który żyje i króluje z Tobą, w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.
R. Amen.
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 30
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 30
Poznaj także:
- Żywot Św. Alfonsa Rodrigueza napisanego przez X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
- Żywot Jozjasza, króla ludu Bożego napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.