🔉Miesiąc Październik poświęcony ku czci Świętych Aniołów Stróżów – DZIEŃ 29

salveregina.pl 3 tygodni temu

Zdjęcie: Guardian-Angel

Zanurz się w refleksjach na dzień 29 października, poświęconych Świętym Aniołom Stróżom. W tym rozmyślaniu analizujemy, jak aniołowie jako byty duchowe różnią się od ludzi, ale jednocześnie jak ich przewodnictwo i opieka mogą wzbogacić nasze życie duchowe. Odkryj, jak te refleksje mogą przynieść wewnętrzny pokój i umocnienie Wiary.

O nabożeństwie miesięcznym.

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.

Czytaj więcej

Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczv Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj., gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała św. Teresa, a ja mu obiecuję niebo“.

Czytaj więcej

Odpusty:

1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia św. za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.

V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.

R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. A cała ziemia będzie odnowiona.

V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.

R. Amen.

DZIEŃ 29.

CZYTANIE DUCHOWNE.

Źródło: Miesiąc Aniołów czci Nieba i ziemi Królowej Najświętszej, Niepokalanej Dziewicy Maryi i Wszystkich Chórów Niebiańskiej napisał ks. Stanisław Ulanecki, Wyd. nowe uzupełnione Kraków 1898r.

ROZWAŻANIE. PORÓWNANIE ANIOŁÓW I LUDZI.

„Uczyniłeś go mało co mniejszym od Anioła” — Ps. (8/7).

1. W porządku natury aniołowie przewyższają ludzi. Wielka jest godność człowieka, dziwi się jej Psalmista i mówi: „Cóż to jest człowiek, iż o nim pamiętasz, wywyższasz; chwałą i czcią ukoronowałeś go, postanowiłeś nad dziełami rąk Twoich”; mimo to naznacza pierwszeństwo Aniołom, gdy dodaje: „Uczyniłeś go mało co mniejszym od Aniołów”. jeżeli zaś Pan Bóg posyła Aniołów, czyni ich stróżami ludzi, to nie na to, aby byli sługami człowieka, ale raczej jego wodzami, mistrzami, opiekunami; tak jak książęta władcy strzegą podwładne ludy, nie są przecież ich sługami.

Człowiek stworzony jest na Podobieństwo Boże, Anioł zaś, jak się wyraża Prorok Ezechiel, najcelniejszą cząstką, pieczęcią tego Podobieństwa, pełen mądrości, doskonałej piękności (Ks. Ez. XXVIII. 12). Anioł stworzony w Niebie, człowiek na ziemi; Anioł ma już Chwałę, my dopiero wiarę, nadzieję chwały; Anioł cieszy się używaniem, posiadaniem szczęścia, my na takowe wyczekujemy, o nie walczymy, dobijamy się.

Błogosław duszo moja Panu, iż uczynił tyle istot wyższych w doskonałości, w szczęściu nad ciebie; ciesz się z ich wesela i błogosławieństwa i jako doskonalszym, zacniejszym nieś, składaj powinny szacunek, cześć, uwielbienie.

2. Chociaż Aniołowie są wyższymi, doskonalszymi nad ludzi, pod niektórymi jednak względami ludzie im są równi. Tenże Sam Pan Bóg jest naszym i Aniołów Stwórcą. Słusznie możemy odezwać się z Prorokiem Malachiaszem: „Czyż nie Jeden Ojciec wszystkich nas, czyż nie Jeden Bóg stworzył nas” (Ks. Mal. II. 10), czyż nie jeden cel stworzenia nas? Tej samej co oni dziś mają, my jutro spodziewamy się Chwały, tegoż samego dziedzictwa, tegoż Samego Pana Boga, toż samo Oblicze Boże oglądać, Nim się cieszyć będziemy. Powiada zatem Apostoł Piotr Święty: „Odrodzeni jesteśmy ku Dziedzictwu nieskazitelnemu, niepokalanemu, niezwiędłemu, na Niebiosach nam zachowanemu; ku Dziedzictwu oglądania Boga, na Którego patrzeć pragną i Aniołowie” (I Piotr 1, 12). Sam Zbawca nas upewnia, iż ludzie będą jako Aniołowie Boży w Niebie (zob. Mat. XII. 30). Tenże Sam Pan Jezus jest Miłością dla wszystkich, pokojem dla Aniołów i ludzi, On Głową wszelkiego stworzenia, On przedmiotem naszego błogosławieństwa!

Pod tyloma względami jesteśmy podobnymi Aniołom, oni są starszą naszą bracią, zbliżajmy się zatem do nich z ufnością, wznośmy się, obcujmy z nimi duchem, naśladujmy ich, pracujmy usilnie na Niebo, abyśmy rzeczywiście przyszli do posiadania Boga wraz z nimi. O Aniołowie, o Wszyscy Niebiańscy Duchowie, strzeżcie, prowadźcie nas, abyśmy doszli do wspólnej nam, Świętej Góry Syonu!

3. Zadziwmy się wreszcie: chociaż Aniołowie tak są doskonałymi, tak szczęśliwymi, my jednak pod pewnymi względami, choćby samych Aniołów przechodzimy w Łasce odebranej od Pana Boga. A najpierw Słowo Boże, Syn Odwieczny Ojca, Jemu w Bóstwie we wszystkim równy, nie Aniołów, ale ludzką naturę zaszczycił Wcieleniem Swoim. „Nie istotę Aniołów przyjmuje na Siebie, powiada Apostoł Paweł Święty, ale synów Abrahama” (Żyd. II. 16), i dlatego też braćmi swymi nazywać nas raczył. Po wtóre, sama słabość ludzka sprawia, iż wedle wyrazów Św. Pawła Apostoła: „w niej się cnota nasza doskonali” (II Kor. 12). Człowiek co ma teraz cierpiętliwe, śmiertelne ciało, może cierpieć dla Pana Boga, może być męczennikiem, może umrzeć z miłości ku Panu Bogu. Czystość w Aniołach jest ich przymiotem przyrodzonym, a człowiek, choćby w skażonym ciele, może przedstawić czystość anielską, co Hieronim Święty poczytuje za wyższość nad Anioła, mówiąc: „Aniołowie bez ciała żyją, a dziewice w ciele żywot anielski wiodą”.

Żaden wreszcie z Wojska Anielskiego, nie dostąpił nigdy tego, czego człowiek dostępuje, gdy Ciało, Krew i Bóstwo Pana i Stwórcy swego do duszy, do serca przyjmuje. Zespolenie, ubóstwienie nasze, podniesienie nad Anioły tak jest wielkie, jak wielce Człowieczeństwo uwielbione Pana Jezusa przewyższa Anioły. Przez Najświętszy Sakrament, my stajemy się jedno z Panem Jezusem, to jedno, o którym wspomina Pan Jezus w Swej uroczystej, w przeddzień śmierci modlitwie do Ojca: „Ojcze! Ja za nie poświęcam Samego Siebie, aby i oni byli poświęceni w Prawdzie, aby jako Ty Ojcze we Mnie, a Ja w Tobie, tak i oni w Nas jedno byli” (Jan XVII).

O Panie i Boże, niech na wieki uwielbione będzie Miłosierdzie Twoje, iż chociaż uczyniłeś człowieka mało co mniejszym od Anioła, przecież dając mu nędzne i śmiertelne ciało, w które sam przyoblec się raczyłeś, ukoronowałeś go tak wielką chwałą, iż go postawiłeś nad wszystkie Dzieła Rąk Twoich (Ps. 8), nad same choćby Anioły. Ach, Panie Jezu, cóż to jest człowiek, iż go tak wywyższasz, iż mu zostawiasz Serce Twoje? — Poznaj człowiecze godność twą, wyższą nad Anioły i nie spadaj niżej nad nierozumne zwierzęta. O! Aniołowie Nieba, brońcie mnie, niech ten, co jest karmiony Chlebem Anielskim, Ciałem, Krwią Zbawcy uświęcony, nie będzie łupem szatana, przedmiotem potępienia.

PRZYKŁAD.

Św. Franciszek Salezy wielce szanował wyświęconych kapłanów, jednoczył się z nimi w modlitwach, udawał się do ich Aniołów Stróżów i błagał, aby rozciągali osobliwszą straż nad nimi, nad trzódką im powierzoną. Mawiał, iż i Aniołowie mają w szacunku Kapłanów, i na dowód przytaczał zdarzenie, którego naocznym był świadkiem. W r. 1603 w Suchedni wyświęcił był Św. Franciszek na kapłana pewnego bardzo pobożnego Sługę Bożego. Ten kapłan wychodząc z świątyni, zatrzymał się nieco, jakby chciał dać pierwszeństwo wyjścia jakiej znakomitej osobie. W dali za tym kapłanem postępował Św. Franciszek, ale go ten kapłan nie widział. Po wyjściu z kościoła, Św. Franciszek przywołuje owego kapłana i pyta, co było powodem jego wahania się, zatrzymywania przy drzwiach kościelnych? Zagadniony kapłan zmieszał się nieco, nie mogąc taić, w całej szczerości odpowiada: Bóg udzielił mi Łaskę, iż czasami widzialnym sposobem spostrzegam Anioła Stróża. Wpierw nim zostałem kapłanem, szedł przede mną, torował mi drogę; dziś widziałem, i ze względu na mój charakter mnie pierwszeństwo zostawiał, mówiąc wewnątrz do mej duszy, iż jest mym sługą i tych, co godnie noszą charakter kapłański (Vie de St. Francois de Sales, tom I., str. 449).

Westchnienie do Aniołów.

Aniele Boży, którego Korneliusz w domu swym widział stojącego i mówiącego: poślij, przyzwij Szymona, którego zowią Piotrem (Dz. Ap. XI., 13), wyproś nam Łaskę, abyśmy godnie przez ręce kapłanów Sakramenty Święte przyjmowali i zbawienie zyskali.

V. Wstawiajcie się za nami wszystkie Aniołów Chóry.

R. Aby Król Aniołów przyjął nas w Niebian grono.

Modlitwa kościelna.

V. Módlmy się. Boże, Który cudownym porządkiem różne posłannictwa między Anioły i ludzi rozdzielasz, racz sprawić łaskawie, aby ci, którzy nieustannie przed Oblicznością Twoją są obecni i służą Tobie na Niebiosach, nas także na ziemi nieustannie w swej straży i pieczy mieli. Przez Chrystusa Pana naszego.

R. Amen.

Litania do Anioła Stróża.

Panie, zmiłuj się nad nami! Chryste, zmiłuj się nad nami! Panie, zmiłuj się nad nami!

Chryste, wysłuchaj nas! Chryste, usłysz nas!

Ojcze z Nieba, Boże, zmiłuj się nad nami!

Synu, Odkupicielu świata, Boże,

Duchu Święty, Boże,

Święta Trójco, Jedyny Boże,

Święta Maryo, Królowo Nieba; módl się za nami.

Święty Aniele, Stróżu mój;

Święty Aniele, Opiekunie mój we wszelkich niebezpieczeństwach;

Święty Aniele, moja obrono od wszelkich napaści;

Święty Aniele, mój najwierniejszy Oblubieńcze;

Święty Aniele, mój Nauczycielu;

Święty Aniele, mój Przewodniku;

Święty Aniele, Świadku wszystkich mych uczynków;

Święty Aniele mój Wspomożycielu we wszystkich trudnościach;

Święty Aniele, mój Orędowniku u Boga;

Święty Aniele, mój Obrońco;

Święty Aniele, miłujący czystość;

Święty Aniele, miłujący niewinność;

Święty Aniele, najposłuszniejszy Bogu;

Święty Aniele, Przewodniku mojej duszy;

Święty Aniele, Wzorze czystości;

Święty Aniele, Wzorze posłuszeństwa;

Święty Aniele, mój Doradco w chwilach wątpliwości;

Święty Aniele, mój Stróżu w żywocie doczesnym;

Święty Aniele, moja Tarczo w godzinie śmierci;

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie!

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie!

Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami!

V. Módlmy się: Boże! Któryś w niewysłowionej Opatrzności raczył posłać Swoich Aniołów jako naszych Stróżów, spraw łaskawie, byśmy my pokornie proszący, mieli zawsze tę obronę i mogli cieszyć się ich wieczną kompanią. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, Który żyje i króluje z Tobą, w Jedności Ducha Świętego, Bóg na wieki wieków.

R. Amen.

Zachęcamy do:

uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w miesiącu Październiku ku Jej czci poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 29
Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 29

Poznaj także żywot Ezechiasza, króla ludu Bożego napisanego przez X. Piotra Skargę T.J.

PDF

Idź do oryginalnego materiału