🔉Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego – dzień 1

salveregina.pl 5 dni temu

Zdjęcie: Różaniec

Źródło: Czytania różańcowe dla ludu napisał Ks. Wawrzyniec Puchalski, Rzeszów 1885r.

O nabożeństwie miesięcznym

Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819

Nauka.

Czytaj więcej

Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych. Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miesiącu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.

Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.

Uwaga o odpustach.

Źródło: Głos duszy 1881;

Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.

Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.

Odpusty: 1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.

2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.

3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.)

Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.

WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.

V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.

R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.

V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.

R. A cała ziemia będzie odnowiona.

V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.

R. Amen.

DZIEŃ 1.

CZYTANIE DUCHOWNE.

ROZWAŻANIE. O początku, rozmyślaniach, pożytkach i odpustach Różańca Świętego.

O początku Różańca Świętego.

Różaniec Święty nie jest dziełem ludzkim, to dzieło Najświętszej Maryi Panny. Stare podanie poucza nas o tym, zapewniają nas o tym i Najwyżsi Pasterze Kościoła. Papież Pius V. powiada wyraźnie, iż Najświętsza Panna objawiła sama Dominikowi Świętemu nabożeństwo różańcowe. Różaniec więc pochodzi z Nieba. Marya Sama zaprowadziła i rozpowszechniła to nabożeństwo przez Dominika Świętego.

Działo się to blisko 800 lat temu. Wtedy właśnie powstała we Francji sekta heretycka, co bluźniła rozmaicie Tajemnicom naszej Świętej Wiary, a tych heretyków nazywano Albigensami. Odszczepieńcy ci uwłaczali czci i Najświętszej Panny i Samego Pana Jezusa i robili w sercach Chrześcijan spustoszenie wielkie. Bolał nad tym Św. Dominik i wzywał pomocy Maryi na wytępienie tych nauk szkodliwych. I prośbę Jego wysłuchała Marya i nauczyła go, jak ma nawracać zbłąkanych, a wątpiących we Wierze jak ma utwierdzać.

Gdy wszyscy wysłuchali całą o Różańcu naukę i wielce się w nim rozmiłowali. I z każdym dniem mnożyła się liczba braci i sióstr różańcowych, ku wielkiej euforii Św. Dominika: I wnet nabożeństwo to tak się rozszerzyło, iż nie tylko prostaczkowie, ale i uczeni i wielcy tego świata, zdobili się koronką Różańca Świętego. A jak rósł Różaniec, tak malała sekta błędnowierców, aż i zaginęła zupełnie. Taki jest początek Różańca Świętego. Nie z ziemi, ale z Nieba pochodzi Różaniec. Najświętsza Panna jest fundatorką i mistrzynią modlitwy różańcowej. Nie zapominaj o tym, abyś tym więcej czcił Różaniec Święty.

Bliższa wiadomość o Różańcu.

Modlitwa ta składa się z trzech części, a każda część z pięciu tajemnic, a każda Tajemnica z 1 Ojcze nasz i 10 Zdrowaś. A tak w całym Różańcu jest 15 Tajemnic, a 15 Ojcze nasz, a 150 Zdrowaś. — A Tajemnice te to są Tajemnice naszej Wiary Świętej. To Tajemnice Życia, Śmierci i Chwały Pana Jezusa i Najświętszej Panny. I tak w pierwszej radosnej części Różańca przychodzą te Tajemnice: Zwiastowanie Najświętszej Pannie, Nawiedzenie Elżbiety, Narodzenie Pana Jezusa, Ofiarowanie, Znalezienie Go w kościele. Druga część bolesna zawiera znowu te Tajemnice: Krwawy pot Jezusa w Ogrójcu, Biczowanie Pana Jezusa, Cierniem koronowanie, Dźwiganie krzyża, Ukrzyżowanie. A trzecia część chwalebna składa się z tych Tajemnic: Zmartwychwstanie Pana Jezusa, Wniebowstąpienie, Zesłanie Ducha Świętego, Wniebowzięcie Najświętszej Panny, Koronowanie Najświętszej Panny. Jak to sam uważasz; Tajemnice te podają nam w krótkości najważniejsze zdarzenia z Życia Jezusa i z Życia Maryi, a jeszcze stawiają nam przed oczy i Chwałę Jezusa i Matki Jego tam w Niebie.

Abyś jednak miał dobre o nim pojęcie, trzeba ci wiedzieć jeszcze, iż w Różańcu są pewne odmiany. I tak — jeden Różaniec nazywa się Arcybractwem różańcowym, a drugi wiecznym Różańcem albo Strażą Honorową, a trzeci Różańcem żywym, a w każdym z nich i obowiązki są też odmienne. I kto należy do Arcybractwa różańcowego powinien odmówić raz w tygodniu wszystkie trzy części Różańca, rozdzielając je sobie na trzy dni. Kto zaś wieczny przyjął Różaniec, ma też odmówić w roku przez jedną obraną godzinę wszystkie trzy części, bez przerwy, a można i więcej godzin w roku sobie obrać. A kto się wpisał do żywego Różańca, odmawia codziennie jeden dziesiątek. Wiedz jednak o tym i to sobie pamiętaj, iż nie masz grzechu, o ile nie odmówisz Różańca, tracisz wszelako Łaski i odpusty przywiązane do Różańca, skoro go nie odmawiasz.

Jeszcze to, czy też odmawiając Różaniec potrzeba koniecznie koronkę różańcową mieć w ręce. Koniecznym to nie jest, lepiej jednak z koronką w ręce mówić różaniec, bo i do tego są przywiązane pewne odpusty. Ale Różaniec ten powinien być poświęcony i to przez kapłana, w którego kościele bractwo różańcowe zaprowadzone jest uroczyście, bo do poświęconej koronki różańcowej przywiązane są niektóre odpusty. Wiedz wszelako o tym, iż Różaniec poświęcony odstąpiony drugiemu odpusty utraca. Dlatego też niech każdy ma swój Różaniec poświęcony jedynie dla siebie. Dobrze też jest koronkę różańcową nosić na sobie, bo wtedy dostępujesz raz na dzień sto dni odpustu. Można go jednak mieć i w izbie swojej byle na miejscu widocznym, np. nad łóżkiem.

Abyś mógł dostąpić odpustów nadanych modlitwie różańcowej, rozmyślaj o Tajemnicach różańcowych, choćby i najkrócej.

O rozmyślaniu Tajemnic różańcowych.

Należy rozważać w sercu te tajemnice, z których się składał Różaniec: To znaczy rozbierać je w duszy, w myśli swojej — zastanawiać się nad jedną z tajemnic, i przypominać sobie tę i prawdę wiary, jaka się w niej zawiera i tę cnotę, jaką poleca. A rzecz to ważna, bo tak i w wierze się utwierdzam i zachęcam do cnoty. A każda tajemnica różańcowa zawiera w sobie jakąś prawdę wiary i jakąś cnotę podaje do naśladowania.

Pożytki nabożeństwa Najświętszej Maryi Panny, pożytki Różańca są wielkie i liczne. Różaniec upomina grzesznika – nawróć się rychło do Boga. Różaniec sprawiedliwemu pokazuje niebo, jako nagrodę jego cnót i zasług, aby i tak wytrwał w sprawiedliwości. Różaniec z oziębłości dźwiga oziębłego, bo go poncza, jak wielką dusza jego u Boga, skoro Syn Boży i Człowiekiem się stał i tyle cierpiał dla dusz zbawienia. Różaniec dla konającego przyjacielem najlepszym, bo go umacnia przeciw pokusom, ulgą mu przynosi w cierpieniach i zapewnia mu opiekę Maryi. O, jakże to dobrze i żyć i umierać z Różańcem. Słusznie przeto mówi Bł. Alan: Którzy czczą Maryą Różańcem, odbierają od Boga Łaskę osobliwszą w potrzebach swoich. A tak opieką szczególniejszą otacza Marya tych w godzinie śmierci, którzy Jej cześć oddają i Jej pomocy wzywają za życia. A tak każdy, kto czci Maryą, a czci Ją, nabożnie modlitwą różańcową, niech się też spodziewa, iż z tego świata nie zejdzie bez pojednania się z Bogiem.

Kwap się przeto do Różańca. Zapisz się doń, jeżeliś tego dotąd nie uczynił. A jeżeli już do Różańca należysz, dziękuj za to Panu Jezusowi, dziękuj za to Maryi. Módl się na Różańcu, a naśladuj te cnoty, które ci poleca, a znajdziesz i ty w Maryi Opiekunkę troskliwą o twoje zbawienie. I pod opieką Matki Boskiej Różańcowej i żyć będziesz pobożnie i umrzesz pobożnie.

Jest jeszcze i ten pożytek z Różańca, iż wszystkie dobra duchowne są braciom i siostrom wspólne w Różańcu. I tak post twój pożyteczny wszystkim, a wszystkich post pożyteczny tobie. I drugich jałmużna pożyteczna tobie, a jałmużna twoja drugim pożyteczna. I modlitwa twoja wychodzi na zbawienie wszystkich, a wszystkich modlitwa tobie znów przynosi zbawienie. I tak każdy uczynek dobry w bractwie różańcowym należy do wszystkich, jest własnością ich wspólną. — Poznajże z tego, jak to Różaniec ułatwia nam zbawienie. A do uzyskania tego zbawienia przyczyniają się jeszcze i odpusty przywiązane do Różańca.

Jakie odpusty przywiązane są do Różańca?

Kto należy do Różańca, dostępuje pewnych odpustów, a to jest dalszy pożytek duchowny w Różańcu. Przytaczam tu tylko odpusty żywego Różańca. Jedne z nich są zupełne, a jedne częściowe.

Zupełnego odpustu można dostąpić w Różańcu żywym:

1. W pierwszy dzień świąteczny po zapisaniu się do żywego Różańca.

2. We wszystkie święta Matki Bożej choćby pomniejsze.

3. W każdą trzecią niedzielę miesiąca.

4. W następujące dnie świąteczne: Boże Narodzenie, Nowy rok, Trzy Króle, Wielkanoc, Zielone Świątki, Wniebowstąpienie, Św. Trójcę, Boże Ciało, Św. Apostołów Piotra i Pawła, Wszystkich Świętych.

Dla dostąpienia tych odpustów trzeba się wyspowiadać, przyjąć Komunią Świętą, odwiedzić kościół, pomodlić się na intencję Ojca Świętego. Odwiedzenie kościoła może spowiednik zamienić w potrzebie na inny dobry uczynek.

Odpusty te można ofiarować i za dusze zmarłych.

Do częściowych odpustów należą:

1. Odpusty, które nadali Papieże za odmówienie Różańca.

2. Za każdorazowe odmówienie swego dziesiątka odpust stu dni.

3. Za noszenie na sobie poświęconego Różańca każdego dnia odpust stu dni.

4. Odpust 7 lat i 7 kwadragen w dni niedzielne i świąteczne i przez oktawy większych świąt.

Na zakończenie odmów Różaniec Święty wraz z litanią Loretańską.

Różaniec Święty codzienny.

Idź do oryginalnego materiału