Kilka słów o nabożeństwie do Przenajświętszego Oblicza Zbawiciela.
Sam na sam z Panem Jezusem, czyli Pokarm Anielski dla dusz pragnących Miłości Bożej 1917
Kwiat Eucharystyczny 1936
„Twarzy mojej nie odwróciłem od tających i plujących na mnie” — (Ks. Iz. 50, 6)
Pan Jezus, nasz najukochańszy Mistrz Boski, Sam raczył objawić nam nabożeństwo do Swego Najświętszego Oblicza — a przez nie jakoby otworzył nam nowe źródło Łask Bożych, obiecując, iż ci, którzy czcić będą Jego Najświętsze Oblicze w duchu zadośćuczynienia, dopełnią tego, co uczyniła Święta Weronika.
Zależnie od tego, z jaką gorliwością czcić będą Jego Najświętsze Oblicze, oszpecone przez bluźnierców, będzie czuwał nad ich obliczem, oszpeconym przez grzechy. «Oblicze Moje jest jakby Pieczęcią Bóstwa, która ma Moc przywracać duszom Podobieństwo Boże».
Obietnice Pana Jezusa dane czcicielom Jego Najświętszego Oblicza
Dla zachęcenia nas do tego pobożnego ćwiczenia, które wielce jest miłym Panu Jezusowi i całemu Niebu, udarował wszystkich czcicieli Swego Najświętszego Oblicza wielkimi obietnicami, które to z różnych miejsc wyjęte, razem są umieszczone.
- Osoby, mające nabożeństwo do Świętego Oblicza, otrzymują na ziemi wewnętrzne i stałe światło, a w Niebie szczególniejszą światłością jaśnieć będą.
- Osoby, które wpatrywać się będą w Rany Mego Oblicza na ziemi, wpatrywać się też będą w Niebie, jaśniejące Chwałą.
- Będę ich bronił od nieprzyjaciół.
- Będę ich bronił od wszelkich nieszczęść i złych przygód.
- Ci, którzy będą ofiarować Moje Święte Oblicze Ojcu Mojemu, wyproszą przez to nawrócenie wielu grzeszników.
- Przez to ofiarowanie nic im nie będzie odmówione.
- Przez to Święte Oblicze będą działać cuda
- Zapewnię im wytrwanie do końca.
- Żaden z nich nie będzie odłączony ode Mnie.
- Ci, którzy w jakikolwiek sposób bronić będą na ziemi Sprawy Mojej na zadośćuczynienie, Ja także będę ich bronił przed Moim Ojcem w Niebie i dam im Królestwo Moje.
- Tak samo, jak w jakim królestwie za monetę, na której znajduje się wyobrażenie panującego, można dostać wszystko, czego się żąda, tak za drogocenne Wyobrażenie Przenajświętszego Oblicza, otrzyma się w Królestwie Niebieskim wszystko, czego się zapragnie.
- Pan nasz powiada siostra od Św. Piotra, obiecał mi wyrazić w duszy tych, którzy czcić będą Jego Przenajświętsze Oblicze, Rysy Boskiego z Nim podobieństwa (21 stycznia 1847r.).
Obietnica uczyniona Św. Gertrudzie.
Sam na sam z Panem Jezusem, czyli Pokarm Anielski dla dusz pragnących Miłości Bożej 1917
Przytaczamy jedno zdarzenia z życia tej Świętej. W uczuciu żalu za swoje winy, chciała ona iść dnia pewnego uczcić cudowny Obraz Oblicza Pańskiego, jak to jest zwyczajem w Rzymie. Wyobrażała sobie Oblicze Pana naszego zmienione wskutek jej grzechów i rzuciła się do Nóg Jego błagając o przebaczenie. Naówczas Zbawiciel, podniósłszy rękę, pobłogosławił ją i rzekł: „Przez wnętrzności Miłosierdzia Mojego odpuszczam ci wszystkie grzechy, a chcąc, żebyś zupełnie uczuła poprawę, wskazuję ci, żebyś na zadośćuczynienie za te grzechy przez cały rok codziennie spełniła jaki dobry uczynek, na pamiątkę odpustu, jakiego ci udzielam”. I wówczas uczynił jej taką obietnicę: „Wszyscy, którzy, chcąc Mi okazać miłość swoją, pamiętać będą często o Wyobrażeniu, przedstawiającym Moje Boskie Oblicze, uczują w sobie przez odbicie Mego Człowieczeństwa, żywy odblask Mojej Twarzy, Która w nich będzie wyryta i jaśnieć będą świetniej od wielu innych w życiu wiekuistym!”
O jak droga obietnica! Czyż ona nie powinna ożywić naszej pobożności do Cudownego Oblicza Boskiego Zbawiciela? A o ile nie możemy iść do Rzymu, postarajmy się przynajmniej mieć ten obraz Jego w domach swoich.
O nabożeństwie miesięcznym.
Źródło: Zbior wybornego y gruntownego nabozenstwa na codzienne, tygodniowe, miesięczne, w dni swięte i roczne 1819
Nauka.
Chociaż nie zdaje się być osobliwszym i różnym od codziennego, tygodniowego, i rocznego, jakoż nie znajduje się w innych do Nabożeństwa książkach, przestrzec jednak potrzeba Wiernych Chrystusowych.
Najpierw, iż niektórzy z nich zostają w rozmaitych Bractwach, którym oprócz innych w roku dni, na jedną w każdym miejscu Niedzielę nadane są Odpusty to zawsze pod obowiązkiem jakiego nabożeństwa. Po wtóre: Wszyscy, którzykolwiek nabożnie co dzień trzy razy odmawiają Anioł Pański, i którzy codziennie przez pół lub ćwierć godziny odprawiają medytację, to jest modlitwę wewnętrzną, tak ci jako i pierwsi wiernie się każdego dnia w tych pobożnych uczynkach zachowując przez cały miesiąc, w każdym całego roku dostąpić mogą zupełnego Odpustu w te dni Miesięczne, które sami sobie obiorą, a w nie spowiadać się i komunikować, i modlić się będą. Przysposobienia do Spowiedzi opisane są niżej w Nabożeństwie do Świętych Sakramentów, w Nabożeństwie także tyczącym się Odpustów, wyrażone tj. wzglądem nich uwiadomienia i modlitwy.
Co się zaś tyczy Medytacji, czyli modlitwy wewnętrznej, ta choćby tak wielkimi, (jako się wyżej nadmieniło) Odpustami zalecona nie była, sama jednakże przez się od modlitwy ustnej daleko jest zacniejsza i pożyteczniejsza; gdyż kiedy się modlimy ustnie mówimy tylko do Pana Boga; ale gdy się modlimy wewnętrznie, tj. gdy rozmyślamy co nabożnego, wtenczas Sam Pan Bóg mówi do nas, ponieważ więc tyle jest na świecie ludzi chcących choćby pobożniejsze prowadzić życie, którzy wiele różnych i długich modlitw ustnych codziennie odmawiają, a o modlitwie wewnętrznej albo nie wiedzą, albo nie dbają, albo co rozmyślać nie mają, przetoż kładzie się tu dla wszystkich wielce gruntowne i wyborne Uwagi na każdy dzień Miesiąca. Które przeczytawszy codziennie po jednej rozważając, trzeba je znowu na drugi, i na każdy poczynający się Miesiąc z początku zaczynać. Przez całe życie odprawiając je, znajdzie się zawsze w nich co nowego do używania i ku zbudowaniu.
Uwaga o odpustach.
Źródło: Głos duszy 1881;
Odpusty. Podręcznik dla duchowieństwa i wiernych opr. X. Augustyn Arndt 1890r.
Benedykt XIV, sławny i uczony papież, polecał Brewem d. 16 grudnia 1746r., bardzo gorąco rozmyślanie, i bardzo słusznie, mało bowiem jest ćwiczeń pobożnych, z których by Chrześcijanie mogli czerpać skuteczniejsze środki do zapewnienia sobie wytrwania i postępu w cnotach. „Dajcie mi kogoś, który co dzień choć kwadrans poświęca rozmyślaniu powiedziała Św. Teresa, a ja mu obiecuję Niebo“.
Odpusty:
1) Zupełny raz na miesiąc w dzień dowolnie obrany, jeżeli kto przez miesiąc co dzień rozmyśla przez pół godziny lub przynajmniej przez kwadrans. Warunki: Spowiedź, Komunia Święta i modlitwa pobożna na zwyczajne intencje.
2) 7 lat i 7 kwadr. za każdy raz, gdy kto w kościele lub gdzieindziej, publicznie lub prywatnie, naucza innych o sposobie rozmyślania, albo gdy kto tej nauki słucha. Warunek: Spowiedź, Komunia Święta za każdym razem.
3) Odpust zupełny raz na miesiąc w dniu dowolnie obranym, gdy kto pilnie naucza, albo się dał pouczyć. Warunki: Spowiedź, ilekroć z sercem skruszonym przyjmą Komunię Świętą i modlitwa na zwyczajne intencje. (Benedykt XIV. Brew. dn. 16 grudnia 1746r.).
Wszystkie te odpusty można ofiarować za dusze wiernych zmarłych.
WEZWANIE DO DUCHA ŚWIĘTEGO.
V. Racz przyjść Duchu Święty i napełnić serca wiernych Twoich.
R. A ogień Miłości Twojej racz w nich zapalić.
V. Ześlij Ducha Twego, a będą stworzone.
R. A cała ziemia będzie odnowiona.
V. Módlmy się: Boże! Światłem Ducha Świętego serca wiernych nauczający, daj nam w Tymże Duchu poznawać co jest dobrem, i zawsze obfitować w pociechy Jego. Przez Pana naszego Jezusa Chrystusa, Który z Tobą i z Duchem Świętym żyje i króluje, Bóg w Trójcy Świętej Jedyny na wieki wieków.
R. Amen.
🔉DZIEŃ 19.
Wysłuchaj rozważania:
ROZWAŻANIE. ŚWIĘTE OBLICZE PRZED KAPŁANAMI I KSIĄŻĘTAMI LUDU.
O cudowne Oblicze Pańskie, któreś było upokorzone wobec trybunałów Jerozolimskich, zmiłuj się nad nami!
Idźmy za Jezusem na bolesnej drodze, ujrzymy Święte Oblicze napojone wzgardą i zniewagami u Annasza, a następnie u Kajfasza — ale wszędzie widzimy Je słodkie, jasne, majestatyczne!
I. Zniewagi wymierzone przeciwko Boskiemu Obliczu.
Najwyższy kapłan zapytał Jezusa o Naukę i uczniów Jego. I oto Boskie Usta, które słowem żywota, karmiącym chciwe zbiegające się tłumy, napełniały góry i doliny Judei, otwierają się na odpowiedź.
Jakaż ona będzie, słuchajmy uważnie: „Jam jawnie nauczał i publicznie w synagodze i w świątyni, gdzie się zbierają żydzi, a w skrytości nic nie mówiłem. Dlaczego mnie pytasz? Pytaj tych, którzy mnie słuchali, oni wiedzą com im mówił“ (Jan. XIII). Oto odpowiedź pełna Mądrości wyszła z Boskich Ust Zbawiciela, jakże Mu za nią nagrodzą?
Skoro tylko skończył mówić, pisze dalej Ewangelia, jeden z żołnierzy dał policzek Jezusowi!
O czemuż nie byłem przy tym z Frankami moimi, zawołał młody król Klodoweusz, słysząc po raz pierwszy ten ustęp.
O Jezu drogi! czemuż ja tam nie byłem z miłością moją, by nią zagoić i zatrzeć ból i hańbę tej ciężkiej zniewagi Najświętszego Oblicza Twojego!
Od Annasza przejdźmy z Jezusem do Kajfasza. Zgromadzają przeciw Jezusowi bluźnierstwa i świadectwa fałszywe. „Ten Zwodziciel mówił, iż zburzy Pańską świątynię, a za trzy dni zbuduje ją na nowo”. Pan Jezus milczał. Wtedy arcykapłan oburzony woła: „Zaklinam Cię na Imię Boga Żywego, powiedz nam, czyś Ty jest Chrystus?” „Tyś powiedział — odrzecze Jezus — i ujrzycie kiedyś Syna Człowieczego siedzącego na Prawicy Ojca i przychodzącego w Obłokach Niebieskich ”.
Podziwiajmy i uwielbiajmy słodycz, jasność, mądrość tych Słów Jezusowych.
O cudowne Oblicze, naucz mnie tych cnót! wśród prób i przeciwności tego życia ziemskiego.
II. Odpowiedź uczniów Pana Jezusowych.
Annasz i Kajfasz to są we wszystkich wiekach ciemni prześladowcy, odziani purpurą i zasiadający na tronie pychy i okrucieństwa. Niezliczona liczba Męczenników padła ich ofiarą w pierwszych trzech wiekach, ale i za naszych czasów są Męczennicy. Nie brak bowiem i dziś nieprzyjaciół Imienia Chrześcijańskiego. Cóż mają do zarzucenia Kościołowi Twemu, o Panie! Twojej Nauce? Twoim uczniom? Kościół może się im tak jak Ty tłumaczyć: „Ja zawsze jawnie nauczam, zapytajcie tych, którzy mnie słuchają — oni opowiedzą wam prawdy, które im do wierzenia i cnoty, które do praktykowania podaję”. I za tę pełną Mądrości odpowiedź, Oblubienica Chrystusa Pana, tak jak On ileż razy bywa policzkowaną!
Lecz oto kolej na Kajfasza.
Kościół przechodzi czyniąc dobrze, nie ma żadnego słusznego zarzutu przeciwko niemu, trzeba przeto wynaleźć potwarz. „Czy jesteś Boską? Czy założyciel Twój Chrystus jest Bogiem?“
Tyś powiedział — i ujrzysz kiedyś znieważoną dziś przez ciebie Oblubienicę na Prawicy Oblubieńca, gdy przyjdzie sądzić prześladowców Swych i katów.
Kapłani Chrystusowi, wierni Świętemu Kościołowi, nadstawcie policzek, ponieważ śmieliście powiedzieć prawdę możnym tego świata. Przygotujcie się na policzki.
Lecz cieszcie się i radujcie, iż macie udział w zniewagach Zbawiciela, bo to wasz tytuł najpewniejszy do wiecznego z Nim tryumfu.
STRESZCZENIE.
„Unus assistens ministrorum dedit alapam Jesu. — Jeden z żołnierzy, którzy tam byli, dał policzek Jezusowi” (Jan XVIII, 22).
PRZYKŁAD. PROCES KANONIZACJI SŁ. B. LEONA DUPONT.
Historia Świętych nie kończy się z ich życiem; dzień ich śmierci nazywa się w Kościele: Dies natalis — Dniem narodzenia.
Cześć, którą był otoczony święty człowiek z Tours, powiększyła się po jego zejściu. Arcybiskup z Tours nie poprzestał na ogłoszeniu go zgasłym w opinii świętości, ale nadto otworzył proces badawczy, dochodzący cnót jego i cudów, które przypisywano Jego modlitwie.
Ksiądz Jauriez, naznaczony na postulatora tej sprawy, wystosował do arcypasterza prośbę urzędową, aby dla większej Chwały Pana Boga, cudownego w świętych swoich, raczył mocą swej władzy arcybiskupiej, zarządzić proces śledczy w celu dowiedzenia się o sławie świątobliwości, o cnotach i cudach sługi Bożego, w sposób określony dekretami dawnymi, nowymi świętej Kongregacji Obrzędów.
W odpowiedzi na tę suplikę JEx. Ks. arcybiskup z Tours, ustanowił komisję duchowną, złożoną z postulatora, trzech sędziów, promotora Wiary i dwóch notariuszów. Obowiązkiem postulatora, jest zwoływać zebrania trybunału, wzywać świadków, którzy znali Sługę Bożego, zbierać i rozporządzać funduszami potrzebnymi na koszta procesu.
Prezydent trybunału, którym jest sam biskup, zastępuje się zwykle jednym ze swoich wikarych generalnych. Ma dwóch dodanych sędziów.
Urząd promotora Wiary jest tu najważniejszy. Powinien on czuwać nad tym, aby wszystko się odbywało według ustaw i przepisów Świętej Kongregacji Obrzędów. Powinien sam wypytywać świadków i dyktować notariuszom ich odpowiedzi.
Powinien mieć starannie zredagowane pytania (kwestie) i trzymać je pod pieczęcią.
Notariusze (actuaires) spisują opowiadania, wpisują do ksiąg przysięgi i odpowiedzi świadków wzywanych do świadczenia o prawdzie zebranych faktów.
Świadkowie są przedstawiani albo przez postulatora albo z urzędu przez promotora (fiscal).
Oto jest forma przysięgi jaką składają: „Ja podpisany, dotykając się księgi Świętej Ewangelii, która leży przede mną, przysięgam i obiecuję mówić prawdę tak w odpowiedziach na zadawane mi pytania jak i w opowiadaniu faktów znanych mi z życia sługi Bożego, mogących posłużyć do jego beatyfikacji i kanonizacji — Leona Dupont — nadto przysięgam i obiecuję zachować jak najściślej w tajemnicy i nie opowiadać nikomu o co zapytywanym będę i jakie złożę odpowiedzi i opowiadania, ani co było przedmiotem tych badań, nie wyjawiać nikomu oprócz przezacnych Panów, Sędziego i Jego koadjutorów — Promotora (fiscal).
Notariusza aktowego do niniejszej sprawy wybranego. Ten ścisły sekret zachować obiecuję i przysięgam pod grozą krzywoprzysięstwa, pod karą ekskomuniki, od której Sam tylko Papież mógłby mnie uwolnić — a sam choćby Wielki Penitencjariusz, tylko w niebezpieczeństwie śmierci. Przysięgam przeto i obiecuję niech mi tak Bóg dopomoże i święta Jego Ewangelia”.
Trybunał ukończywszy przesłuchanie świadków, odczytał proces, którego jeden egzemplarz zachowano w archiwach biskupstwa, a drugi posłano do Rzymu.
Dopełnię ten opis kilkoma szczegółami, co uczynionym było dla sprawy Leona Duponta.
Proces śledczy Ordynariatu, rozpoczął się dnia 2 października 1883 r. Skończony został 6 czerwca 1888 r.
W piątek 1 czerwca odbyła się ostatnia publiczna sesja otwarcia procesu i zwolnienia z zaprzysiężonego sekretu, odbyła się w oratorium świętego Oblicza.
Postulator oświadczył, iż nie ma już żadnego świadka do przesłuchania i zażądał zamknięcia procesu, na co zaraz pozwolili sędziowie i co potwierdził promotor. Wtedy notariusze przynieśli dwie księgi, zawierające zeznania świadków i otworzyli je (le pli des’interrogatoires). Od tej chwili sekret przestał obowiązywać świadków przysięgłych.
Ks. arcybiskup sam prezydował na ostatniej sesji, która się odbyła 6-go czerwca. Proces złożony pod pieczęciami do skrzyni, odwieźli do Rzymu do Kongregacji świętych Obrzędów, dwaj członkowie trybunału duchownego.
Wezwanie.
O cudowne Oblicze Jezusa! Źródło Łaski, światła i pokoju, spraw, abym pewnym krokiem postępował drogą świętości. Spraw, abym wpatrując się często i miłośnie w Twój Obraz Święty — wyrażał na sobie Rysy Boskiego podobieństwa, którym chcesz by jaśnieli Twoi Święci!
PRZEKAŻ 1.5% PODATKU
na rozwój Salveregina. Bóg zapłać
KRS: 0000270261 z celem szczegółowym: Salveregina 19503
UCZCZENIE PRZENAJŚWIĘTSZEGO OBLICZA PANA JEZUSA.
Litania do Świętego Oblicza Pańskiego
Wiadomość o Szkaplerzu Męki Pańskiej 1869
Róża duchowna czyli zbiór nabożeństwa 1877
Nawiedzania Najświętszego Sakramentu i Niepokalanie NMP 1857
Panie zmiłuj się nad nami. Jezu zmiłuj się nad nami. Panie zmiłuj się nad nami.
Jezu Chryste usłysz nas. Jezu Chryste wysłuchaj nas.
Święta Maryo, Matko Boska, módl się za nami.
O Oblicze czcigodne, zwierciadło Boskich doskonałości, zmiłuj się nad nami.
O Oblicze czcigodne, rozkoszo Maryi i Józefa,
O Oblicze czcigodne, któreś w Betlejem napawało euforią Aniołów, pasterzy i Mędrców,
O Oblicze czcigodne, któreś napełniło pociechą serce święte starca Symeona i Anny prorokini,
O Oblicze czcigodne, oblane łzami w świętym dzieciństwie,
O Oblicze czcigodne, uwielbienie mędrców gdyś przemawiało w świątyni,
O Oblicze czcigodne, wzrastające codziennie wdziękiem i mądrością,
O Oblicze czcigodne, wychudłe na pustyni skutkiem postu i chłodu nocnego,
O Oblicze czcigodne, ogorzałe skwarem słońca i oblane potem znużenia,
O Oblicze czcigodne, którego uprzejmość i skromność wabiła do siebie sprawiedliwych i grzeszników,
O Oblicze czcigodne, uwielbienia godne, pomieszane i łzami skropione nad grobem Łazarza,
O Oblicze czcigodne, świetne jak słońce jaśniejące Chwałą na górze Tabor,
O Oblicze czcigodne, napełnione smutkiem na widok Jerozolimy i płaczące nad tym miastem niewdzięcznym,
O Oblicze czcigodne, schylone do ziemi w Ogrójcu dźwigając ohydę grzechów ludzkich,
O Oblicze czcigodne, oblane potem krwawym na myśl sprawiedliwej kary zbrodniom naszym przynależnej,
O Oblicze czcigodne, ucałowane przez Judasza zdrajcę,
O Oblicze czcigodne, którego majestatyczność i świętość obaliła żołnierzy trwogą przerażonych,
O Oblicze czcigodne, policzkowane przez niegodziwego służalca, okryte hańbą i sprofanowane rękoma świętokradzkimi,
O Oblicze czcigodne, skalane plwocinami i razami poszarpane,
O Oblicze czcigodne, którego święte spojrzenie zraniło serce Piotra Świętego ciosem boleści i miłości,
O Oblicze czcigodne, poniżone i zelżone w sądach Jerozolimskich,
O Oblicze czcigodne, pełne słodyczy i spokoju słysząc wyrok Piłata,
O Oblicze czcigodne, potem i krwią oblane pod ciężarem krzyża,
O Oblicze czcigodne, otarte ręką pobożnej niewiasty, na drodze do Kalwarii wiodącej,
O Oblicze czcigodne, dane światu na narzędzie najsromotniejszej męki,
O Oblicze czcigodne, zasmucone rychłym zbliżaniem się śmierci,
O Oblicze czcigodne, obmyte i namaszczone Ręką Najświętszej Maryi Panny i Świętych Niewiast,
O Oblicze czcigodne, owinięte prześcieradłem i w grobie złożone,
O Oblicze czcigodne, jaśniejące Chwałą i Pięknością w dzień Zmartwychwstania,
O Oblicze czcigodne, promieniejące blaskiem w dzień Wniebowstąpienia,
O Oblicze czcigodne, prawdziwie obecne w Eucharystii,
O Oblicze czcigodne, które z końcem świata okażesz się pełne Mocy i Majestatu
O Oblicze czcigodne, przed którym drżeć będą bezbożni,
O Oblicze czcigodne, które napełni euforią sprawiedliwych,
O Oblicze czcigodne, które będzie na wieki rozkoszą świętych,
O Oblicze czcigodne, teraz schronienie i nadziejo grzesznych nawróconych,
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Przepuść nam, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Wysłuchaj nas, Panie!
Baranku Boży, Który gładzisz grzechy świata, Zmiłuj się nad nami!
Chryste, usłysz nas! Chryste, wysłuchaj nas!
Kyrie elejson! Chryste elejson! Kyrie elejson!
Ojcze nasz… Zdrowaś Marya… Chwała Ojcu…
℣. O Panno Niepokalana, Matko Boleści.
℟. Wraź głęboko w serca nasze Mękę Ukrzyżowanego Jezusa.
℣. Módlmy się: Witam Cię, uwielbiam i kocham Oblicze czcigodne! okryte nowymi obelgami bluźnierców i bezbożnych…. Ofiaruję Ci w Sercu Niepokalanym Panny Maryi żal Aniołów, Świętych i wszystkich pokutujących grzeszników. O Boże! błagam Cię pokornie, dla Chwały Imienia Twego, przywróć mi jak i wszystkim uwielbiającym Przenajświętsze Oblicze Twoje, Obraz Twój, wyciśnięty w duszy mojej przez Chrzest Święty, a oszpeconej mnogimi grzechami!
℟. Amen.
Jeżeli czas pozwala, zachęcamy do podjęcia odmówienia wybranych wedle swojej pobożności dodatkowych modlitw ku uczczeniu Przenajświętszego Oblicza Pana Jezusa.
![[FOTO] Biskup Marian Florczyk przyjechał na bryczce i poświęcił pokarmy w Ciekotach](https://www.emkielce.pl/media/k2/items/cache/af4294a2aefa96ef03755e1cc3e03ee4_XL.jpg)
