Maryja powiedziała bł. Hiacyncie z Fatimy: „Najwięcej ludzi trafia do piekła przez grzechy nieczystości”.
W Liście Judy czytamy: „Ci właśnie na waszych agapach są zakałami, bez obawy oddają się rozpuście… samych siebie pasą… obłoki bez wody wiatrami unoszone… drzewa jesienne nie mające owocu, po dwakroć uschłe, wykorzenione… rozhukane bałwany morskie wypluwające swoją hańbę… gwiazdy zbłąkane, dla których nieprzeniknione ciemności na wieki przeznaczone” (Jd 12-13). Gwiazdy zbłąkane to metafora do upadłych aniołów, których los potępienia podzielą rozpustnicy! „Dopiero na Sądzie Ostatecznym poznamy, ilu to ludzi wtrąciła nieczystość na wieczne potępienie. Tak, bracia moi, grzech ten jest okropnie szkaradnym i dlatego ludzie tajemnie go popełniają. Chcą go choćby ukryć w oczach własnych, bo dobrze wiedzą, jak ich upadla” – mówi św. Jan Vianney. Grzech nieczystości jest więc generalnie grzechem ciężkim. Choć oczywiście wina moralna może być w konkretnym przypadku mniejsza poprzez okoliczności łagodzące.
Apostoł Paweł poucza, iż człowiek może „doprowadzić siebie do zatwardziałości i oddać się rozpuście, popełniając zachłannie wszelkiego rodzaju grzechy nieczyste” (Ef 4,19). Grzech ten pociąga bowiem za sobą szukanie coraz to mocniejszych doznań, bodźców… Doświadczenia seksualne wdrukowują się w nas i popęd seksualny niewłaściwie realizowany staje się nałogiem. Wtedy stajemy się niewolnikami własnego popędu seksualnego. Tak jakby ogon machał psem, a nie pies ogonem! Są to nałogi bardzo trudne do pokonania! Potwierdza to wiele świadectw ludzi. Polecam również wykład egzorcysty ks. Piotra Glassa pt. „Demony seksu”. Ukazuje jak dochodzi również do opętania poprzez grzechy nieczyste!
O powadze tego grzechu świadczy scena, którą mistycznie zobaczyła św.
Faustyna: „Ujrzałam Pana Jezusa przywiązanego do słupa, z szat
obnażonego, i zaraz nastąpiło biczowanie. (…) I dał mi Jezus poznać, za
jakie grzechy poddał się biczowaniu, są to grzechy nieczyste”
(Dzienniczek, nr 445). A okrucieństwo rzymskiego biczowania widzieliśmy
chociażby w filmie „Pasja” Mela Gibsona.
Św. Piotr napisał o
popełniających nieczystość: „Za przyjemność uważając rozpustę uprawianą z
dnia, jako zakały i plugawcy pławią się w tych uciechach, gdy z wami są
przy stole. Oczy mając pełne kobiety cudzołożnej i niesyte grzechu,
uwodzą oni dusze niestałe. (…) Wypowiadając bowiem słowa górnolotne a
próżne, uwodzą żądzami cielesnymi i rozpustą (…). Wolność im głoszą, a
sami są niewolnikami zepsucia” (2 P 2,13-19). Ci wszyscy, którzy
stworzyli ideologię gender są niewolnikami zepsucia i psują moralność
innych. Wg tej ideologii płeć jest jedynie tworem kulturowo-społecznym.
Niektórzy wyliczają 56 płci. Stąd nie istnieją żadne zasady moralne,
każdy realizuje się seksualnie wg własnych potrzeb. Ta ideologia jest
opracowana w podręczniki, programy nauczania i wtłaczana powoli w system
edukacji! To prowadzi do zaburzeń osobowości oraz zupełnej rozwiązłości
seksualnej u dzieci. Rozbije to rodzinę i zdeprawuje społeczeństwo.
Grzech nieczysty prowadzi ludzi do ustanawiania praw sprzecznych nie
tylko z moralnością, ale i z prawem naturalnym! Raport Światowej
Organizacji Zdrowia promuje edukację seksualną typu B. Według niej
dzieci do lat 4 mają wiedzieć o masturbacji, dzieci do lat 6 powinny
wiedzieć czym jest miłość homoseksualna, do lat 9 umieć znać metody
antykoncepcji, a do lat 12 ją stosować, do lat 15 znać rodzaje związków!
Mamy więc doświadczenia z systemowym niszczeniem czystości serc choćby
najmłodszych.
Św. Jan Maria Vianney w kazaniu o grzechu nieczystym mówił: „Chcąc wam należycie przedstawić ciężkość tego przeklętego grzechu, który tyle dusz wiedzie na stracenie, należałoby otworzyć przed waszymi oczyma piekło z całą jego grozą i wskazać, jak strasznie chłoszcze wszechmoc Boża nieszczęśliwe ofiary tego występku. – Przyznacie, iż człowiek nie zdoła pojąć należycie szkarady tego grzechu i surowości Bożej, która karze na wieki nieczystych. Powiem tylko tyle, iż kto popełnia grzech nieczysty, dopuszcza się pewnego rodzaju świętokradztwa, bo znieważa członki Chrystusowe i świątynię Ducha Świętego, którą jest nasze ciało (1 Kor 6,15.19). Z tego można choć nieco pojąć, jak wielką obrazą Bożą jest ten grzech i na jak wielkie zasługuje kary”. Dokonujemy więc przez ten grzech profanacji ciała, które ma zmartwychwstać w chwale!
Św. Paweł wołał: „Strzeżcie się rozpusty. (…) Czyż nie wiecie, iż ciało wasze jest świątynią Ducha Świętego, który w was jest, a którego macie od Boga, i iż już nie należycie do samych siebie?” (1 Kor 6, 18-19). Akt małżeński jest rzeczywistością sakrum. Jest uczestnictwem rodziców w wielkim darze dawania nowego życia. Tego daru nie otrzymali nawet aniołowie!
Katechizm św. Piusa X mówi: „Nieczystość jest nader poważnym grzechem w oczach Boga i ludzi, gdyż zniża człowieka do poziomu nierozumnych zwierząt, pociąga do wielu innych grzechów i wad, a także przynosi najstraszniejsze kary zarówno w życiu doczesnym jak i w przyszłym”. Wiemy, iż Sodoma i Gomora zostały zniszczone z powodu grzechów nieczystych, grzechów homoseksualizmu. „Krzyk Sodomy i Gomory rozmnożył się i grzech ich zbytnie ociężał” (Rdz 18,20). „Jak Sodoma i Gomora, i okoliczne miasta – (…) oddawszy się rozpuście i pożądaniu cudzego ciała – stanowią przykład przez to, iż ponoszą karę wiecznego ognia” (Jd 7). Podobnie Pompeje, w których kwitły domy rozpusty zniszczone zostały z powodu wybuchu Wezuwiusza. Wiemy też jakie skutki przyniósł grzech cudzołóstwa, którego dopuścił się król Dawid.
