Marta Titaniec i Piotr Cywiński wśród laureatów Nagrody Bonus

Jury nagrody stworzonej przez „Tygodnik Powszechny” doceniło rolę Cywińskiego jako strażnika pamięci oraz fakt, iż Titaniec od lat buduje mosty, które wydają się niemożliwe.

Marta Titaniec to współtwórczyni Inicjatywy „Zranieni w Kościele”, była prezeska Fundacji Świętego Józefa KEP, sekretarz generalna Polskiej Rady Chrześcijan i Żydów, przewodnicząca Komitetu Organizacyjnego Zjazdów Gnieźnieńskich, wiceprezeska warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, członkini Zespołu Laboratorium „Więzi”. Otrzymała Nagrodę Bonus w kategorii „Lider/Liderka”. „Tygodnik Powszechny” wyróżnia w niej przywódczynie i przywódców. Mają to być „osoby budujące wspólnotę, inspirujące i pociągające za sobą innych, budujące w życiu publicznym dobro wspólne”.

Dr Piotr M. A. Cywiński to historyk, muzealnik i działacz społeczny. Od 2006 roku jest dyrektorem Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau. Współtwórca i prezes Fundacji Auschwitz-Birkenau. W latach 2000-2010 był prezesem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, w tej chwili jest członkiem Zarządu. Współinicjator odrodzonych Zjazdów Gnieźnieńskich, członek Zespołu Laboratorium „Więzi”. Otrzymał Nagrodę Bonus w kategorii „Działalność społeczna”. Przyznawana jest ona tym, którzy „przyczyniają się do budowania wspólnot i odbudowywania wspólnoty, których działania sprawiają, iż choćby różniąc się gwałtownie, zaczynamy mieć chęć i przestrzeń na dialog”.

WIĘŹ – łączymy w czasach chaosu

Więź.pl to pogłębiona publicystyka, oryginalne śledztwa dziennikarskie i nieoczywiste podcasty – wszystko za darmo! Tu znajdziesz lifestyle myślący, przestrzeń dialogu, personalistyczną wrażliwość i opcję na rzecz skrzywdzonych.

Czytam – WIĘŹ jestem. Czytam – więc wspieram

Kapituła nagrody określiła Martę Titaniec mianem „liderki, która pokazuje, iż można być głęboko zakorzenioną w Kościele i jednocześnie otwartą na tych, których Kościół zranił. Od lat buduje mosty tam, gdzie wydają się one niemożliwe: między chrześcijanami a Żydami, między hierarchią kościelną a ofiarami nadużyć, między polskimi rodzinami a syryjskimi uchodźcami”. Zwrócono uwagę, iż laureatka „nie ucieka przed trudnymi rozmowami – przeciwnie, tworzy dla nich przestrzeń. Jej działalność – od pomocy humanitarnej po dialog międzyreligijny – wyrasta z przekonania, iż prawdziwa wiara nie dzieli, ale łączy. Titaniec udowadnia, iż można walczyć o zmianę w instytucji, nie niszcząc tej instytucji, i iż najsilniejsze przywództwo rodzi się z gotowości do słuchania tych, z którymi się nie zgadzamy”.

Piotr Cywiński natomiast, jak podkreśla kapituła, „w dobie fake newsów, negacjonizmu, ale też holokaustowego kiczu pozwala mówić faktom, uznając zarazem z pokorą, iż istnieje taki wymiar prawdy o Auschwitz, wobec którego słowa są bezradne”. Uznano go za wzór służby publicznej: „nawet będąc podwładnym ministrów, nie kieruje się doraźnymi interesami polityki historycznej polskiego państwa. Przypomina, iż naszą wspólnotę – przekraczającą tożsamości narodowe, religijne, genderowe – łączą zobowiązania wobec umarłych i ocalałych”.

Bonus to nagroda utworzona w tym roku przez „Tygodnik Powszechny”. Jest przeznaczona dla tych, którzy w przestrzeni publicznej wytrwale budują wspólnotę, sprzeciwiają się uproszczeniom, unikają łatwych podziałów oraz idą pod prąd sensacji i polaryzacji.

Słuchaj też na Youtube, Apple Podcasts i w popularnych aplikacjach podcastowych

Nagroda przyznawana jest w pięciu kategoriach. Pozostałym tegorocznymi laureatami są:
– Arjun Talwar w kategorii Kultura (za opowiadanie głosami imigrantów o Polsce, która nie jest krajem dwubiegunowym, spod znaku albo Marszu Niepodległości, albo Parady Równości; za oddawanie głosu zwykłym-niezwykłym ludziom, ich tęsknotom, przemianom i różnicom, które, jak się okazuje, aż tak bardzo nie dzielą),
– Karolina Wigura w kategorii Media (za myślenie i publicystykę ponad podziałami politycznymi i stereotypami; za opisywanie życia społecznego na przekór wszechobecnej polaryzacji, łączące refleksję intelektualną i historyczną z empatią i szacunkiem; za opisywanie rzeczy po ludzku najbliższych w taki sposób, który otwiera nam wszystkim możliwość rozmowy),
– Przemysław Kuśmierek w kategorii Technologia (za stworzenie aplikacji Migam.org – technologii, która przełamuje mur ciszy, oferując tłumaczenia na polski język migowy, słownik PJM online oraz narzędzia edukacyjne; za realną zmianę życia tysięcy osób głuchych, wzmacnianie więzi społecznych w społeczności tych osób i przeciwdziałanie ich marginalizacji).

Marta Titaniec zakończyła pracę w Fundacji Świętego Józefa we wrześniu tego roku. – Na podjęcie decyzji wpłynęło to, iż nie zawsze spotykałam się ze zrozumieniem. Fundacja, choć ustanowiona z woli biskupów, bywa przez niektórych z nich traktowana jak instytucja obca – pisała w oświadczeniu. Sprawę komentowała wówczas na naszych łamach Tośka Szewczyk. – Widywałam Martę z sercem zranionym naszymi historiami, z oczami pełnymi łez bezsilności. Znalazła się na dnie piekła z własnej woli – przyznawała autorka książki „Nie umarłam”.

Dzisiejsza laureatka kilka tygodni temu gościła w podcaście „Półprzewodnik po nocy ciemnej” Zbigniewa Nosowskiego. – Biskupi powołali piękne dzieło, jakim jest Fundacja Świętego Józefa, ale mam wrażenie, iż się go wstydzą jak niechcianego dziecka – stwierdziła wtedy.

Publikacje Piotra M. A. Cywińskiego w portalu Więź.pl można przeczytać tutaj. Jest on także autorem kilku książek, m.in. „Auschwitz. Monografia człowieka”, „Sny obozowe w pamięci ocalałych z Auschwitz”, „Epitafium i inne spisane niepokoje”, „Rampa w pamięci Żydów deportowanych do Auschwitz”, „Auschwitz Bauleitung. Designing a Death Camp. Projektowanie obozu śmierci”.

DJ, ZN