Market, Rose Mary i lotnisko

List z Wysypy – sobota, 8 marca 2025
Market, Rose Mary i lotnisko

To była niespokojna noc. Nasze psy szczekały prawie bez przerwy, więc kilka razy budziłam się i wstawałam, żeby sprawdzić, co się dzieje. Rano, razem z siostrą Duyen i Leah, naszą aspirantką, pojechałyśmy do Kokopo na rynek, żeby kupić trochę warzyw. Mamy takie wielkopostne postanowienie – nie kupujemy owoców, bo są drogie, a za zaoszczędzone pieniądze przeznaczamy na pomoc tym, którzy do nas przychodzą. Po powrocie z zakupów przyszły do nas cztery dziewczyny z naszej wioski – szukały owoców. W naszym ogrodzie rośnie guawa, co prawda jeszcze nie dojrzała, ale tutaj ludzie lubią twarde owoce. Pozwoliłyśmy im pozrywać to, co znalazły i co udało im się dosięgnąć, a ja wykorzystałam okazję, żeby chwilę z nimi porozmawiać. Dołączyła do mnie s. Duyen. Okazało się, iż jedna z nich, Rose Mary, skończyła siódmą klasę, ale nie zaczęła ósmej, bo jest najstarsza z pięciorga rodzeństwa. Jej ojciec zostawił rodzinę, więc ona pomaga mamie w ogrodzie zamiast chodzić do szkoły. Postanowiłyśmy z siostrami coś z tym zrobić – skontaktować się z jej mamą i z dyrektorką szkoły, żeby sprawdzić, czy mimo iż minęły już dwa miesiące roku szkolnego, Rose Mary mogłaby wrócić do ósmej klasy. Sfinalizować tę sprawę zgodziła się s. Duyen. Po południu pojechałam na lotnisko Tokua odebrać siostrę Yen, która wracała z urlopu w Wietnamie. Jej lot był opóźniony i pełen przygód, więc do Tapo dotarłyśmy dopiero przed piątą po południu. Powitałyśmy ją radośnie – najgłośniejsze i najszczęśliwsze były nasze psy, którymi ona się opiekuje! Kolacja była czasem dzielenia się – opowiadałyśmy o tym, co działo się w Wietnamie i co w Tapo podczas jej nieobecności. Kolacja trochę się przedłużyła, więc na zakończenie dnia była tylko krótka modlitwa z wprowadzeniem do pierwszej niedzieli Wielkiego Postu… Kolejny dzień został złożony w ręce Pana.

s. Jolanta Kosińska
Kokopo, Papua-Nowa Gwinea