1 godzina temu
Watykan opublikował właśnie nowy, znaczący dokument Papieża Leona XIV. W liście apostolskim „Wierność, która rodzi przyszłość” Ojciec Święty stawia sprawę jasno: Kościół potrzebuje kapłanów o dojrzałych sercach, gotowych na misję i życie w braterskiej wspólnocie.
To odpowiedź na współczesne kryzysy i konkretny drogowskaz dla seminariów na całym świecie.
Więcej artykułów o Kościele znajdziesz na stronie głównej: ewtn.pl
Źródło: Almudena Martínez-Bordiú | ACI Prensa | 22 grudnia 2025 |Photo credit: Almudena Martínez-Bordiú
Tekst został przetłumaczony i opracowany na podstawie oryginalnych materiałów źródłowych przez EWTN Polska.
Jeśli chcesz być na bieżąco zapraszamy do zapisania się do newslettera.
Dokument ten jest nie tylko przypomnieniem fundamentów, ale wezwaniem do działania w obliczu wyzwań stojących przed duchowieństwem. Papież Leon XIV kładzie nacisk na ludzką dojrzałość, synodalność i konieczność walki z samotnością wśród księży.
Powrót do źródeł: Sobór Watykański II jako fundament
List apostolski nawiązuje do dwóch kluczowych dekretów Soboru Watykańskiego II promulgowanych w 1965 roku: Optatam Totius (o formacji kapłańskiej) oraz Presbyterorum Ordinis (o posłudze i życiu kapłanów). Papież Leon XIV wzywa katolików do nieustannego powracania do tych tekstów we wspólnotach chrześcijańskich, a szczególnie nakazuje ich studiowanie „w seminariach i we wszystkich miejscach przygotowania i formacji do posługi święceń”. Ojciec Święty zaznacza, iż „upragniona odnowa całego Kościoła zależy w dużej mierze od posługi kapłańskiej ożywionej duchem Chrystusa”.
PRZECZYTAJ CAŁY LIST LEONA XIV
Formacja serca i odpowiedź na kryzys nadużyć
Papież nie unika trudnych tematów, odnosząc się bezpośrednio do „kryzysu zaufania do Kościoła spowodowanego nadużyciami popełnionymi przez członków duchowieństwa”. Podkreśla, iż ten skandal „napełnił nas wstydem i wezwał do pokory”, wskazując na pilną potrzebę kompleksowej formacji, która łączy solidne życie duchowe z ludzką dojrzałością. Seminarium ma być „placem treningowym”, na którym kleryk uczy się dbać o własne serce, aby „kochać tak, jak czynił to Jezus”. Wierność powołaniu jest opisywana jako ciągła droga nawrócenia, szczególnie w chwilach prób, kiedy trzeba wracać pamięcią do pierwotnego wezwania Pana: „Pójdź za Mną” (Mk 1, 17).
Braterstwo, finanse i pułapki aktywizmu
Dokument porusza także kwestię braterstwa kapłańskiego jako lekarstwa na indywidualizm i samotność. Papież Leon wskazuje na konieczność wspierania księży chorych, starszych i izolowanych, a także zwraca uwagę na potrzebę „wyrównania ekonomicznego” między bogatymi a ubogimi parafiami. W kontekście misji ostrzega przed dwiema skrajnościami: korporacyjnym nastawieniem na wydajność oraz ucieczką od ewangelizacji w „kwietyzm”. Przypomina słowa św. Pawła: „Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść” (1 Kor 6, 12), zalecając rozeznanie w korzystaniu z mediów społecznościowych. List kończy się zawierzeniem kapłanów i seminarzystów Niepokalanej Dziewicy oraz św. Janowi Marii Vianneyowi.
5 Drogowskazów Leona XIV dla kapłanów
1. O FORMACJI SERCA
„Seminarium ma być placem treningowym, który pomoże seminarzyście zadbać o własne serce… musimy nauczyć się kochać i czynić to tak, jak Jezus”.
2. O KRYZYSIE I POKORZE
„[Ten skandal] napełnił nas wstydem i wezwał do pokory”.
3. O SAMOTNOŚCI
„Dźwięk głosu Pana, który nas kocha, wybiera i wzywa”.
4. O PRZYWÓDZTWIE
„[Musimy odejść od] ekskluzywnego przywództwa”.
5. O POKUSACH AKTYWIZMU
„Wszystko mi wolno, ale nie wszystko przynosi korzyść”.
słowa kluczowe: list apostolski Leona XIV; formacja kapłańska; kryzys w Kościele; Presbyterorum Ordinis; seminarium duchowne; braterstwo kapłańskie
