Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca. (Ps 90,12)
Liczyć (מנה mānā), w języku hebrajskim rdzeń ten znaczy także policzyć i od niego pochodzi rzeczownik znaczący część, porcję.
W dzisiejszej liturgii słowo to występuje w Psalmie responsoryjnym (Ps 90,12), w modlitwie błagalnej Psalmisty, który prosi Boga, żeby nauczył nas liczyć dni nasze.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii (Łk 14,25-33) znajdujemy również czasownik związany z liczeniem. Występuje on w mądrościowej przypowieści Jezusa o kwestii obliczania wydatków zanim zacznie się budowę wieży… W greckim oryginale Ewangelii jest to czasownik ψηφίζω (psēphizō), który znaczy coś więcej niż samo liczenie, bo zawiera też refleksję nad liczeniem – znaczy on kalkulować, obliczać czy środki jakie posiadamy wystarczą na realizację projektu. Przypowieść ta mówi o konieczności „wkalkulowania” swojego krzyża w pójściu za Jezusem. Potrzeba prawdziwej mądrości serca, aby umieć oszacować wartość dni, które mijają jak „sen poranny, jak trawa, która rośnie: rankiem zielona i kwitnąca, wieczorem więdnie i usycha”. W tym kontekście warto wrócić do pierwszego czytania z Księgi Mądrości (9, 13-18) i jeszcze raz je przeczytać, aby przekonać się, iż warto całkowicie zawierzyć Bogu swe życie, razem z tym wszystkim co ono niesie.
Liczyć (mana), w języku hebrajskim rdzeń ten znaczy także policzyć i od niego pochodzi rzeczownik znaczący część, porcję. W dzisiejszej liturgii słowo to występuje w Psalmie responsoryjnym (90 12), w modlitwie błagalnej Psalmisty, który prosi Boga, żeby nauczył nas liczyć dni nasze. W dzisiejszym fragmencie Ewangelii (Łukasza rozdział 14 wersety od 25 do 33) znajdujemy również czasownik związany z liczeniem. Występuje on w mądrościowej przypowieści Jezusa o kwestii obliczania wydatków zanim zacznie się budowę wieży… W greckim oryginale Ewangelii jest to czasownik (psefidzo, który znaczy coś więcej niż samo liczenie, bo zawiera też refleksję nad liczeniem – znaczy on kalkulować, obliczać czy środki jakie posiadamy wystarczą na realizację projektu. Przypowieść ta mówi o konieczności „wkalkulowania” swojego krzyża w pójściu za Jezusem. Potrzeba prawdziwej mądrości serca, aby umieć oszacować wartość dni, które mijają jak „sen poranny, jak trawa, która rośnie: rankiem zielona i kwitnąca, wieczorem więdnie i usycha”. W tym kontekście warto wrócić do pierwszego czytania z Księgi Mądrości (rozdział 9, wersety od 13 do 18) i jeszcze raz je przeczytać, aby przekonać się, iż warto całkowicie zawierzyć Bogu swe życie, razem z tym wszystkim co ono niesie.
Hebrajskie słowo