Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca. (Ps 90,12)
לִמְנֹ֣ות יָ֭מֵינוּ כֵּ֣ן הוֹדַ֑ע וְ֝נָבִ֗א לְבַ֣ב חָכְמָֽה׃
ἐξαριθμήσασθαι τὴν δεξιάν σου οὕτως γνώρισον καὶ τοὺς πεπεδημένους τῇ καρδίᾳ ἐν σοφίᾳ.
Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.
Liczyć (מָנָה mānāh) stanowi podstawowe znaczenie czasownika mānāh w języku hebrajskim. Nie chodzi jednak o jakiekolwiek liczenie, ale o liczenie w konkretnym celu, w sensie „potrzeby liczenia się z czymś…” i „zadysponować”.
W dzisiejszym Psalmie responsoryjnym (Ps 90,12), psalmista prosi Pana naucz nas liczyć (מָנָה mānāh) dni nasze, abyśmy posiedli mądrość serca (לְבַ֣ב חָכְמָֽה), dosłownie serce mądrości. Umieć „liczyć dni” znaczy „liczenie się” z przemijalnością życia. Takie spojrzenie w nagiej prawdzie na rzeczywistość jest przejawem mądrości. Stąd w pierwszym czytaniu autor wyznaje, iż modlił się i dano mu zrozumienie, przyzywał i przyszedł mu z pomocą duch Mądrości – πνεῦμα σοφίας (Mdr 7,7), dlatego umiał on zobaczyć większą wartość w mądrości aniżeli we władzy i w bogactwie.
Przeciwieństwem jest ewangeliczny bogacz, który nie potrafił dokonać słusznego wyboru, ponieważ będąc zapatrzonym w swoje bogactwo, nie rozpoznał w przenikliwym spojrzeniu Jezusa bezcennej miłości Boga. Także dzisiaj, w naszych codziennych sprawach, mądrością jest umiejętność przenikliwego patrzenia na rzeczywistości i „liczenia” (מָנָה mānāh) naszych dni, czyli odkrywania prawdziwych wartości dla dokonywania mądrych wyborów.
