Ks. Vili Lehtoranta: Dopóki arcybiskup Viganò pozostaje w granicach tego fałszywego kościoła, jego opór jest daremny.

A choćby jeżeli te fałszywe „wybory” miałyby miejsce, pozostaje dokładnie to samo pytanie, które zadał ojciec Anthony Cekada , gdy niektórzy członkowie hierarchii Novus Ordo próbowali „skorygować” Bergoglio w 2019 r.: jaki będzie efekt końcowy, jeżeli Bergoglio po prostu zignoruje konklawistów?

Oczywiście, skończyłoby się to po prostu sytuacją, w której poszczególni sedewakantyści uważaliby, iż mają prawo twierdzić, iż wybór rzekomo prawdziwego papieża jest wiążący dla sumień wszystkich katolików. Ten absurd był wielokrotnie podejmowany przez zbłąkane dusze, wśród nich pan David Bawden w 1990 r. jako „papież Michał” i ojciec Lucian Pulvermacher w 1998 r. jako „papież Pius XIII”. Czy faktycznie osiągnął cokolwiek (poza doprowadzeniem do większego zamieszania i wątpliwości oraz ośmieszeniem sedewakanistów)? Oczywiście, iż nie.

Słowa arcybiskupa Viganò, iż grupa Bergoglio jest fałszywym kościołem, są z pewnością odważne i godne polecenia. Ale, jak mówią Amerykanie: „Nie mów, jeżeli nie jesteś gotowy, aby działać”. Do tej pory słyszałem dużo mówienia, ale widziałem bardzo mało działania. Innymi słowy, same słowa, żadnych działań.

Jeśli arcybiskup Viganò chce trochę pochodzić, a nie tylko mówić, musi odejść od soborowej sekty założonej przez Roncallego, a w tej chwili kierowanej przez Bergoglio. Chyba iż jesteś jak nasz były prezydent Bill Clinton, który miał trudności ze zrozumieniem znaczenia słowa „jest”, musisz dojść do wniosku, iż grupa Bergoglio albo jest Kościołem katolickim, albo nie. A my sedewakantyści, którzy nie poszliśmy na kompromis ze swoimi stanowiskami, mówimy, iż tak nie jest.

Prawdziwy Kościół ma Ducha Świętego jako duszę, jak naucza papież Leon XIII:

Uważam za bluźnierstwo twierdzenie, iż organizacja kościelna Jorge Mario Bergoglio ma Ducha Świętego jako duszę.

Dlatego ta niedawna kontrowersja wokół poglądów Carla Viganò nie ma dla mnie wielkiego znaczenia. Dotyczy tego, co dzieje się w heretyckiej sekcie, a nie w Kościele Katolickim. Jest to interesujące w tym sensie, iż może mnie interesować to, co dzieje się w Kościele Anglikańskim, na czele którego stoi Justin Welby, lub w Kościele Mormonów, na czele którego stoi Russell M. Nelson, lub w Świadkach Jehowy, na czele których stoi Robert Ciranko. Ale ekscytowanie się kontrowersją wokół Viganò to strata czasu. Sekta Jorge Mario Bergoglio ma dokładnie tyle samo jedności, świętości, katolickości i apostolskości, co mormoni lub Świadkowie Jehowy, a mianowicie żadnego.