Ks. Jan Domaszewicz Św. Anicet, Papież i Męczennik (17 kwietnia)

Biskupom zabronił tytułu „prymasa” bez zatwierdzenia Stolicy Apostolskiej; nakazał, aby trzech najmniej Biskupów konsekrowało nowego Biskupa; także, aby Biskup swe skargi względem Arcybiskupa zanosił do „P rymasa” lub Stolicy Apostolskiej. Anicetowi św. składali „homagium ” uczeń św. Jana Ewang. św. Polikarp i historyk św. Hegezypas, którem u św. Anicet kazał napisać ówczesne dzieje Kościoła.

Ten Papież był dzielnym pogromcą błędów heretyckich Walentyniana, uczonej kobiety Marceliny ze sekty Gnostyków, kacerza Marcyona. Ostre święte życie Aniceta obok nieustającego miłosierdzia dla biednych skutecznie przemawiało do ludu, a odznaczał się stałością i męztwem wielkiem. Za jego czasów napisana apologia wiary chrześcijańskiej przez św. Justyna, słynnego filozofa. Za staraniem św. Aniceta Papieża, św. Justyn założył w Rzymie szkołę nauki św. wiary chrześcijańskiej, która nawracała wielką liczbę pogan. Za prześladowania cezara Marka Aureliusza poniósł śmierć męczeńską w 165 roku, ale dokładnych szczegółów jej rodzaju nie mamy. Ciało pogrzebano przy drodze „Appijskiej” na cmentarzu św. Kaliksta, a w 1604 r. przeniesiono je do Rzymu do kaplicy jego imienia; znaczne relikwie w Monachium.