Komendant kresowej twierdzy

Ojciec Remigiusz Kranc, a adekwatnie Bolesław Kranc, urodził się 1 listopada 1910 r. w Krośnie, na terenie dzisiejszego województwa podkarpackiego. Był synem Jana i Anieli z domu Przybyła. W 1926 r. wstąpił do klasztoru Kapucynów w Sędziszowie Małopolskim, a po ukończeniu studiów teologicznych w Krakowie przyjął 29 czerwca 1933 r. święcenia kapłańskie. W latach 1933-1934 uczył w seminarium kapucynów w Rozwadowie. W latach 1934-1936 kierował budową kościoła i klasztoru w Drohobyczu, potem pracował w parafii na Zamarstynowie we Lwowie. W 1939 r. skierowany został do Ostroga – niewielkiego przygranicznego miasteczka nad Horyniem, które do 1945 r. leżało w województwie wołyńskim. Dopiero w II RP przywrócono tu kapucynom dawną własność, odebraną przez Rosję w czasie zaborów, i 10 lipca o. Remigiusz Kranc wraz z grupą zakonników przyjechał do odzyskanego klasztoru. Został nie tylko duszpasterzem, ale też kapelanem 19. Pułku Ułanów Wołyńskich i batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza stacjonujących w Ostrogu. Już wówczas napięcie wojenne było wysokie. 1 września do Ostroga dotarły wieści o wybuchu wojny niemiecko-polskiej. Wojna na tym terenie uwidaczniała się w przemarszach rozbitych oddziałów i kolumnach uciekinierów.