Kiedy

Zbyt wiele razy mówione, usłyszane, by móc to zignorować: „Ja tego nie zrobię swoim dzieciom”; „Nie chcę być dla nikogo ciężarem”; „Boże, żeby tylko nie leżeć”… Kiedy adekwatnie ta wajcha przeskakuje na drugą stronę? Od „kochajmy naszych staruszków” do „nie chcę być jednym z nich”?