KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 26 Października.

Ustanowił również siedmiu diakonów, którzy mieli asystować biskupowi przy sprawowaniu jego czynności. Ponadto Papież ten wydał przepis, mocą którego — w myśl tradycji apostolskiej — związki małżeńskie miały być zawierane publicznie i pobłogosławione przez kapłana. „Za cesarza Trajana gleba Kościoła użyźniona została jego krwią” — pisze Martyrologium. Św. Ewaryst pochowany został na Watykanie, w pobliżu grobu Św. Piotra, w dniu 26 października. Przypisywany mu podział na parafie zgadza się z pradawnym liturgicznym i od wieków przestrzeganym podziałem diecezji rzymskiej. Prezbiterowie poszczególnych kościołów sprawowali czynności duszpasterskie i zwykłe obrzędy liturgiczne, podczas gdy uroczyste obrzędy, jak nabożeństwa stacyjne, chrzest lub przyjmowanie pokutników zastrzeżone były papieżowi.

— Zastosowanie. Widzimy tu klasyczną metodę dawnego Kościoła: Liturgia lubi zbiorowość i centralizację, duszpasterstwo zaś zmierza do styczności osobistej i decentralizacji. Toteż Rzymy przyjął jako normę określony wyżej podział: placówki parafialne służą celom duszpasterskim, a ich jedność liturgiczna jest w biskupstwie.

„Ale nie po długim czasie posłał król niektórego starca Antiocheńczyka, który by przymuszał Żydy, żeby się przenieśli od ojczystych i Bożych praw. A żeby też splugawił kościół, który był w Jeruzalem, a nazwał go Jowisza Olimpiusza, a na Garyzym, jacy byli ci, którzy na miejscu mieszkali, Jowisza Gościnnego. A najgorsze było i wszystkim ciężkie złości wtargnienie. Bo kościół pełen był zbytków i obżarstwa pogańskiego, i tych, którzy z nierządnicami nieczystotę płodzili, a w świętych gmachach niewiasty dobrowolnie się podawały, wnosząc tam rzeczy, których się nie godziło. Ołtarz też pełen był rzeczy niesłusznych, których Zakon zakazował. ale ani szabatów święcono, ani dni uroczystych ojczystych zachowano, ani się zgoła żaden Żydem być nie wyznawał. I wodzono je z gorzkim musem w dzień narodzenia królewskiego na ofiary, a gdy obchodzili święto Bachusowe, przymuszano ich w wieńcach bluszczowych Bachusowi k’woli chodzić.

Prześladowanie Żydów wiernych swej religii

A dekret wyszedł do bliskich miast pogańskich z poduszczenia Ptolemeistów, aby i oni także przeciwko Żydom czynili, żeby ofiary sprawowali, i tych, którzy by nie chcieli przenieść się do ustaw pogańskich, aby zabijali. I tak widzieć było nędzę. Bo dwie niewieście oskarżono, iż syny swe obrzezały: które zawiesiwszy im u piersi niemowlątka, jawnie w mieście obwiódszy, z muru zrzucili. Drudzy zasię szczedłszy się do bliskich jaskiń a dzień szabatu po kryjomu obchodząc, gdy je Filipowi oznajmiono, ogniem są spaleni: dlatego iż się obawiali, dla nabożeństwa i dla zachowania powinności, ręką sobie pomoc dać.

Refleksja nad nieszczęściami narodu

Lecz proszę tych, którzy te księgi czytać będą, aby się nie obrażali dla przeciwnych przygód, ale żeby te rzeczy, które się przydały, poczytali, iż były nie na zginienie, ale na skaranie rodzaju naszego”.

CZYTANIE PISMA ŚWIĘTEGO W 5 TYGODNIU PAŹDZIERNIKA

Druga Ksiega Machabejska

Wieczór sobotni.

O zachodzie słońca modlimy się wraz z Machabejczykami:

„Twoja jest Moc i Twoje Królestwo, Panie; Tyś jest nad wszystkimi poganami; użycz pokoju, Panie, we dni nasze“.

Modlitwa powyższa odnosi się do Paruzji.