KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 24 Lipca.

W młodziutkim wieku wydana za księcia Bolesława V, jakiś czas przebywała na dworze krakowskim pod opieką księżny Grzymisławy, matki Bolesława. W duszy swej, całkowicie oddanej Bogu, pielęgnowała ideał dziewictwa, toteż męża swego skłoniła, aby jej ślub uszanował. Życie prowadziła skromne i proste, bez żadnego przepychu, ale za to tym więcej świadczyła miłosierdzia wszystkim potrzebującym. W czasie największych nieszczęść, jak najazdy Tatarów, epidemie, spory i walki książąt, wykazywała niezwykły hart ducha, modlitwą i przykładem swoim podnosząc wątpiących na duchu. Po śmierci Bolesława (1279) wstąpiła do klasztoru Klarysek w Starym Sączu, który uprzednio ufundowała. Tam pozostawała aż do śmierci, spełniając najniższe posługi i zajęcia, budując wszystkich swoją pokorą i przedziwną pobożnością. Zmarła 24 lipca 1292 r: Kult zatwierdzony w 1690 r.

2. Msza (Dilexisti) wspólna na uroczystość dziewic. Przeprowadza ona konsekwentnie jedną myśl przewodnią, a mianowicie zaślubiny z Chrystusem i tej świętej, którą czcimy w dniu dzisiejszym, i całej społeczności kościelnej, która jest oblubienicą Chrystusowa. Introit wprowadza w ów nastrój godowy: „Umiłowałaś sprawiedliwość, a nienawidziłaś nieprawości; przeto cię namaścił Bóg, Bóg twój, olejkiem wesela nad rówieśników twoich”; następujący po tej antyfonie Psalm 45/44/ jest hymnem weselnym opiewającym zaślubiny mistyczne z Chrystusem. Ten sam motyw przewija się przez Epistołę, w której Św. Paweł mówi: „Poślubiłem was jednemu mężowi, aby was okazać czystą dziewicą Chrystusowi”. Jak trzeba czuwać, aby tego wzniosłego powołania nie utracić, mówi Ewangelia w przypowieści o pannach mądrych i głupich; na szczególne podkreślenie zasługują słowa, które powtórzone są później w antyfonie na Komunię Świętą: „Pięć panien mądrych wzięło oliwy w naczynia swoje wraz z lampami. A o północy rozległo się wołanie: Oto oblubieniec nadchodzi, wynijdźcie na spotkanie Chrystusa Pana”. Widać tutaj wyraźnie zaznaczony eschatologiczny charakter tego tekstu Mszy; jest to jednocześnie wskazówka dla naszego osobistego życia. W modlitwie mszalnej prosimy, abyśmy za przyczyną Bł. Kunegundy przez czystość życia zasłużyli stale trwać przy Bogu, a postępując jej śladami, szczęśliwie zdołali dojść do Nieba”.

„A niewiasta jedna z żon prorockich wołała do Elizeusza mówiąc: Sługa twój, mąż mój, umarł, a ty wiesz, iż sługa twój był bojący się Pana. A oto przyszedł wierzyciel, aby wziąć dwu synów moich za niewolników sobie. Rzekł jej Elizeusz: Cóż chcesz, żebym ci uczynił? Powiedz mi, co masz w domu swoim? A ona odpowiedziała: Nie mam, służebnica twoja, nic w domu moim, jeno trochę oliwy, którą bym się namaściła. Rzekł jej: Idź, napożyczaj u wszystkich sąsiadów twoich naczynia próżnego niemało. A wnijdź i zamknij drzwi swoje, gdy będziesz wewnątrz, ty i synowie twoi, i nalej stamtąd we wszystkie te naczynia, a gdy pełne będą, weźmiesz. A tak poszła niewiasta i zamknęła drzwi za sobą i za synami swymi; oni podawali naczynia, a ona nalewała. A gdy już pełne były naczynia, rzekła do syna swego: Przynieś mi jeszcze naczynie! A on odpowiedział: Nie mam. I stanęła oliwa. I przyszła ona i powiedziała mężowi Bożemu. A on: Idź, rzecze, sprzedaj oliwę i oddaj wierzycielowi twemu, a ty i synowie twoi żyjcie z reszty”.