KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 15 Lipca.

Brewiarz mówi o nim, ze wszystko rozpoczynał od modlitwy. Pogańskie wówczas Węgry skłonił w ten sposób do przyjęcia chrześcijaństwa, iż królowi Stefanowi dał swą siostrę za małżonkę pod warunkiem, iż ten przyjmie Chrzest Święty. Dobra swe obracał na zakładanie kościołów i klasztorów. Cesarskie klejnoty swoje posłał do opactwa w Cluny na ofiarę Bogu. W małżeństwie zachował z niezwykłą wiernością czystość. W Liturgii Rzymskiej wystawił sobie Św. Henryk trwały pomnik przez to, iż na jego prośbę „Credo” zostało włączone do Mszy Świętej.

— Zastosowanie: ,,…jak jemu, uprzedzając go obfitością Łaski Swojej, dozwoliłeś przezwyciężyć ułudy świata — i nam dopomóż, abyśmy za jego przykładem unikali ponęt świata i z czystym sercem do Ciebie dojść mogli” (Kolekta). Powinniśmy zachować czystość odpowiadającą stanowi naszego życia. Nic tak istotnie nie sprzyja pielęgnowaniu ducha Świętej Liturgii jak życie czyste.

2. Msza (Os justi) wspólna na uroczystości Wyznawców.

A widząc królowa Saba wszystkę mądrość Salomonowę, i dom, który był zbudował, i potrawy stołu jego, i mieszkania sług, i porządki służących, i ubiory ich, i podczasze, i całopalenia, które ofiarował w domu Pańskim, nie stawało jej więcej ducha. I rzekła do króla: Prawdziwać mowa jest, którąm słyszała w ziemi mojej 7o mowach twoich i o mądrości twej: a nie wierzyłam tym, którzy mi powiadali, ażem sama przyjechała i oglądałam oczyma swymi, i doznałam, iż mi połowice nie powiedziano; większa jest mądrość twoja i sprawy twoje niżli sława, którąm słyszała. Szczęśliwi mężowie twoi i szczęśliwi słudzy twoi, którzy stoją przed tobą zawsze a słuchają mądrości twojej. Niech będzie Pan Bóg twój błogosławiony, Któremuś się upodobał i posadził cię na stolicy Izraelskiej, przeto iż Pan umiłował Izraela na wieki i postanowił cię królem, abyś czynił sąd i sprawiedliwość. Dała tedy królowi sto i dwadzieścia talentów złota i rzeczy wonnych bardzo wiele, i kamienia drogiego: nie przyszło nigdy potem tak wiele wonnych rzeczy jako te, które dała królowa Saba królowi Salomonowi. (Lecz i okręty Hiram, które przynosiły złoto z Ofir, przywiozły z Ofir drzewa tynowego bardzo wiele i kamienia drogiego. I poczynił król z drzewa tynowego poręcza do domu Pańskiego i do domu królewskiego, i arfy, i gęśle muzykom: nie przyniesiono takiego drzewa tynowego ani widziano aż do dnia dzisiejszego). A król Salomon dał królowej Sabie wszystko, czego chciała i żądała od niego oprócz tego, co jej dobrowolnie darował upominkiem królewskim. Która się wróciła i odjechała do ziemie swej z sługami swymi. A była waga złota, które przychodziło Salomonowi na każdy rok, sześć set sześćdziesiąt i sześć talentów złota, oprócz tego, które przynosili mężowie, którzy nad dochodami i nad kupcami byli i wszyscy stare rzeczy przedawający, i wszyscy królowie Arabscy i Książęta ziemie. Uczynił też król Salomon dwieście tarczy ze złota najczystszego, sześć set syklów złota dał na blachy tarcze jednej. I trzysta puklerzów ze złota doświadczonego, trzysta grzywien złota jeden puklerz okrywało; i zawiesił je król w domu lasu Libanu. Uczynił też król Salomon stolicę z słoniowej kości wielką i powlókł ją złotem żółtym bardzo. Która miała sześć stopniów, a wierzch stolice był okrągły z tyłu a dwie ręce z tej strony i z owej dzierżące siedzenie i dwa lwowie stali przy każdej ręce. A dwanaście lewków stojących na sześciu stopniach stąd i zowąd; nie uczyniono takiej roboty we wszystkich królestwach. Lecz i wszystkie naczynia, z których pijał król Salomon, były złote i wszytek sprzęt domu Lasu Libanu ze złota szczerego; nie było srebra i nie miano go w jakiej cenie za dni Salomonowych, 22bo okręty królewskie przez morze z okrętami Hiram raz we trzy lata chodziły do Tarsis, przynosząc stamtąd złoto i srebro, i zęby słoniowe, i koczkodany, i pawy. A tak uwielmożony jest król Salomon nade wszystkie króle ziemskie bogactwy i mądrością. I wszystka ziemia pragnęła twarzy Salomonowej, aby słyszała mądrość jego, którą był Bóg dał w serce jego. I przynosił mu każdy dary, naczynia srebrne i złote, szaty i oręża wojenne, rzeczy też wonne i konie, i muły na każdy rok. I zebrał Salomon wozy i jezdne, i miał tysiąc i czterysta wozów a dwanaście tysięcy jezdnych, i rozsadził je po miastach obronnych i z królem w Jeruzalem. I sprawił to, iż taki dostatek srebra był w Jeruzalem, jaki i kamienia; a cedrów dodał mnóstwa jako sykomorów, które po polu rosną. I wywodzono konie Salomonowi z Egiptu i z Koi: albowiem kupcy królewscy kupowali z Koi i za pewne pieniądze przywodzili. A wychodził cug woźników z Egiptu za sześć set syklów srebra, a koń za sto i pięćdziesiąt. I tym sposobem wszyscy królowie Hetejscy i Syryjscy konie przedawali”.