|
ODPUSTY!!! ODPUSTY NA MIESIĄC PAŹDZIERNIK. (Źródło: Ks. Wojciech Szmyd T.J. – Odpusty, 1930r.) Papież Leon XIII. zachęcił w r. 1883 cały świat chrześcijański do poświęcenia miesiąca października szczególnemu nabożeństwu do Matki Bożej Różańcowej, aby przez nie uzyskać od Boga pomoc w ciężkich utrapieniach Kościoła. Tę samą zachętę powtórzył tenże papież w następujących latach swego panowania. Poznaj dalszą treść
Dekrety Kongregacji Obrzędów z 20 sierpnia 1885 i z 26 sierpnia 1886 (n. 3666, 3681) rozporządzają, aby to nabożeństwo odbywało się co roku tak długo, jak długo trwać będzie smutny stan Kościoła i póki nie będzie można podziękować Panu Bogu za odzyskaną wolność. Postanawiają zatem, aby co roku od 1 października do 1 listopada we wszystkich kościołach katedralnych i parafialnych całego świata, oraz we wszystkich kościołach i kaplicach poświęconych Matce Najświętszej, a w innych wedle uznania biskupa, odmawiano codziennie przynajmniej pięć dziesiątków różańca z dołączeniem Litanii Loretańskiej. Nabożeństwo to winno się odbywać w czasie Mszy Świętej, albo popołudniu, przed wystawionym Najświętszym Sakramentem w monstrancji, po czym ma być błogosławieństwo. Gdzie dla ubóstwa kościoła nie może być uroczystego nabożeństwa w monstrancji, można za pozwoleniem biskupa zrobić wystawienie w puszce, w ten sposób, iż na początku nabożeństwa otwiera się Tabernakulum, a na końcu daje się błogosławieństwo puszką. — Dla wiernych po wsiach, którzy w miesiącu październiku zajęci są przy pracy w polu i dlatego nie mogą być na nabożeństwie, pozwolił Ojciec Święty, aby biskup według swego uznania mógł przenieść to nabożeństwo wraz z odpustami na miesiąc listopad lub grudzień. Za odmawianie różańca w miesiącu październiku, t. j. od 1 października aż do 2 listopada, nadał Leon XIII. szczególne odpusty, mianowicie: 1. 7 lat i tyleż kwadragen zyskuje raz dziennie, kto odmówi trzecią część różańca czyli pięć dziesiątków, czy wspólnie w kościele, czy prywatnie. Poznaj dalszą treść
2. Odpust zupełny zyskuje w samą uroczystość M. B. Różańcowej lub w ciągu oktawy, kto w samo święto i przez całą oktawę odmówi co dzień pięć dziesiątków, pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła i modlitwy na intencję Ojca Świętego. 3. Odpust zupełny zyskuje, kto po oktawie tej uroczystości, odmówi przynajmniej przez 10 dni cząstkę różańca, t. j. pięć dziesiątków, pod warunkiem Spowiedzi, Komunii Świętej, nawiedzenia kościoła i modlitwy na intencję Ojca Świętego. (Leon XIII. 23 lipca 1898; 29 sierpnia 1899. Coli. 170). 4. Odpust zupełny toties quoties. Uroczystość Matki B. Różańcowej obchodzi się w tej chwili 7 października, ale zewnętrzny obchód przenosi się na pierwszą niedzielę października, zatem też i odpust się przenosi. W tym więc dniu wszyscy wierni mogą dostąpić odpustu zupełnego toties quoties, t. j. ile razy, prócz Spowiedzi i Komunii Świętej nawiedzą kaplicę, w której istnieje kanonicznie założone bractwo różańcowe albo, poza kaplicą, wystawioną w kościele ku czci publicznej figurę Królowej Różańca Świętego, i pomodlą się na intencję Ojca Świętego. Odpustu tego nie mogą gdzieindziej dostąpić choćby członkowie bractwa, którzy inne odpusty różańcowe mogą zyskiwać, nawiedzając własny swój kościół lub kaplicę (Św. Peniten. 20/11 1923, Coli. Brug., 1925, p. 471/Leon XIII. 7 lipca 1885, ASS. XXXII, 237. |
Zachęcamy do:
- uczczenia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego ku czci Jej poświęconym: Miesiąc październik poświęcony ku czci Różańca Świętego — dzień 12
- Dzieci w hołdzie i czci dla Królowej Różańca Świętego — dzień 12
- uczczenia Świętych Aniołów Stróżów w miesiącu Październiku ku Ich czci poświęconym: Miesiąc Październik ku czci Świętych Aniołów Stróżów — dzień 12
Poznaj także żywot:
- Św. Serafina Zakonnika napisanego przez O. Prokopa Kapucyna.
- Św. Maksymiliana napisanego przez X. Juliana A. Łukaszkiewicza.
Źródło: Pius Parsch „Rok Liturgiczny”, Poznań 1956, t. 3.
I. Wspomnienie N.M.P. w sobotę.
W Liturgii Rzymskiej od najdawniejszych czasów uważa się sobotę za dzień poświęcony Maryi. Gdy w sobotę nie ma ważniejszego święta, pozwala Kościół obchodzić ten dzień zarówno w Brewiarzu, jak i we Mszy Świętej, ku czci Najświętszej Maryi Panny. Istnieje pięć formularzy mszalnych na sobotę; znajdują się one na końcu mszału, w dziale Mszy wspólnych. Formularze te są dostosowane do wielkich okresów liturgicznych:
1) Msza roratnia w Adwencie;
2) Msza sobotnia ku czci Matki Boskiej w czasie Bożego Narodzenia;
3) w czasie od 3 lutego do Wielkiego Postu;
4) w czasie wielkanocnym;
5) w czasie po Zesłaniu Ducha Świętego.
Ta ostatnia jest najbardziej typowa, dlatego też krótko ją omówimy.
Msza (Salve, Sancta Parens) jest starożytna i głęboka w swej prostocie. Łączą się w niej dwie myśli:
1. Przez Mszę niby złota nić przewija się prawda o Bożym Macierzyństwie Najświętszej Maryi Panny. Najwyższą bowiem godnością podstawą wielkości Maryi jest Jej Macierzyństwo Boże.
2. W dostojeństwie tym Chrześcijanie mogą i powinni brać udział, szczególnie zaś uczestnicząc we Mszy Świętej.
Powinniśmy i możemy według słów Chrystusa stać się „Matką Bożą”, a to w dwojaki sposób:
a) przez to, iż przyjmujemy „Słowo Boże” duchowo, to znaczy, iż słuchamy go w duchu i wypełniamy (dzieje się to w pierwszej, wstępnej części Mszy),
b) że „przyjmujemy” w Komunii Świętej żywe „Słowo Boże”, dostępując przez to w wyższy jeszcze sposób godności „macierzyństwa” Bożego.
Jeżeli te myśli towarzyszyć nam będą, wtedy każdy dzień poświęcony Maryi i każda Msza Święta odprawiona ku Jej czci będzie dla nas zawsze wielkim przeżyciem.
Introit. Wstępując do świątyni witamy „Świętą Rodzicielkę”, Która nosiła Króla Nieba i ziemi (wyobraża Ją dom Boży) słowami starochrześcijańskiego poety Seduliusza (*) i śpiewamy pieśń weselną (Psalm 45/44/), która szczególnie stosuje się do Matki Bożej jako Królowej Świętych. Lekcja i Ewangelia głoszą również godność Bogarodzicy. W Lekcji Mądrość Boża (tj. Chrystus), ogłasza nam, iż zamieszkała na świętym Syjonie i zapuściła korzenie w narodzie wybranym; znaczy to, iż Chrystus zstąpił do Łona Maryi Panny, stał się Człowiekiem i założył Kościół — nowy Syjon. Lekcja wyraża w tajemniczy sposób cielesne i duchowe Macierzyństwo zarówno Maryi, jak Kościoła i poszczególnych dusz.
Słowa „w zgromadzeniu świętych pobyt mój” urzeczywistniają się we Mszy Świętej, w czasie której wierni wyobrażają Kościół, do którego podczas Ofiary zstępuje Chrystus, Mądrość Boża, z pełnią Łaski; winna latorośl Boża „zapuściła korzenie”. W Ewangelii Sam Pan w niezwykle piękny sposób wypowiada myśl o duchowym Macierzyństwie Bożym: obok błogosławieństwa adekwatnego Matce Bożej stawia On błogosławieństwo tych, „którzy słuchają Słowa Bożego i strzegą go”. „Słowo Boże” w duchu Liturgii oznacza Syna Bożego. Słowa antyfony na Komunię Świętą odnoszą się i do Kościoła, i do duszy: „Błogosławione Wnętrzności Maryi Dziewicy, które nosiły Syna Ojca Przedwiecznego”. Marya więc jest szczytnym symbolem Kościoła i duszy. W Ofertorium (zaczerpniętym prawdopodobnie ze Mszy Rorate) słyszymy nigdy nie ustające Pozdrowienie Anielskie — „Ave Maria” (tu też jest źródło tej najbardziej rozpowszechnionej modlitwy maryjnej). Pozdrowienie to odnosi się i do Najświętszej Maryi Panny, i do nas, albowiem przez uczestnictwo w Ofierze Mszy Świętej mamy udział w Jej godności.
—————————————————
Przypis do powyższego rozważania:
(*) Seduliusz żył w Achai około 450 r. Wzmiankowany tekst znajduje się w jego Carmen paschale.
II. CZYTANIE PISMA ŚWIĘTEGO W 2 TYGODNIU PAŹDZIERNIKA.
Sobota (1 Ks. Mach. 8, 1-27).
Juda zawiera z Rzymianami sojusz obronny. W ten sposób imperium rzymskie wchodzi do historii świętej.
Wieczór sobotni.
W Nieszporach mamy pełną smutku antyfonę do Magnificat: „Lud izraelski opłakiwał Judę płaczem wielkim i mówił: Jakże to poległeś ty, któryś był potężny w boju, któryś wybawiał lud Pański?”
† † †
Mszał Rzymski 1931r., 1949r.; Pójdź za Mną 1957r.
I. Św. Serafina, Zakonnika.
Ur. 1540 r. w Montegranaro. W młodości był pasterzem, potem murarzem, a w r. 1556 wstąpił na brata do Kapucynów. Budował wszystkich wielką miłością, jaką otaczał chorych i ubogich. Świętością śwoją oddziaływał na ludzi silniej niż inni kazaniami. Stąd też szukali u niego porady i ludzie prości i dygnitarze świeccy i duchowni. Umarł 12 października 1604 r. Kanonizowany w 1767 r.
II. ŚŚ. Tyrsa i Palmacjusza i Towarzyszy, Męczenników (w diec. chełmińskiej)
Święci Męczennicy, żołnierze Rzymscy, zginęli za Wiarę w Trewirze za rządów cesarza Maksymiliana Herkuliusza.
† † †
|
Z MARTYROLOGIUM RZYMSKIEGO (1956R.) Dnia 12-go października oprócz tego obchodzi Kościół Święty pamiątkę następujących Świętych Pańskich, zamieszczonych w Rzymskim Martyrologium: W Rzymie męczeństwo Świętych Ewagriusza, Prysciana i towarzyszów. W Rawennie przy Via Lauretina pamiątka Św. Edistiusza, Męczennika. W Lycji pamiątka Św. Domniny, Męczenniczki z czasów cesarza Dioklecjana. W Afryce pamiątka 4966 Świętych Wyznawców i Męczenników, którzy cierpieli w wandalskim prześladowaniu za ariańskiego króla Hunneryka. Byli to częściowo Biskupi katoliccy, częścią zaś kapłani i diakoni, do których przyłączyły się gromady wiernych. Jako wygnańców odprowadzono ich pod dozorem maurytańskich żołnierzy na straszną puszczę; po drodze zmuszali wielu z nich okrutni najemnicy kłóciem włóczni i rzucaniem kamieni do biegu; innych wleczono, jak gdyby nieżywych za nogi przez góry i doliny, wyrywając im wszystkie członki; aż wreszcie pomordowano ich na różny sposób. Najdostojniejsi i najbardziej poważani między nimi byli Święci Feliks i Cyprian, Biskupi. W Cilly w Styrii uroczystość Św. Maksymiliana, Biskupa z Lorch. W Yorku w Anglii pamiątka Św. Walfryda, Biskupa i Wyznawcy. W Mediolanie uroczystość Św. Monasa, Biskupa. Na zgromadzeniu, mającym obrać nowego Biskupa, otoczyła głowę jego światłość niebieska. Dla cudownego znaku tego wyniesiony został na stolicę Biskupią tegoż miasta. W Weronie uroczystość Św. Salwina, Biskupa. W Syrii pamiątka Św. Eustachiusza, Kapłana i Wyznawcy. W Askoli w Marchiach uroczystość Św. Serafina, Wyznawcy z Zakonu Kapucynów, którego Papież Klemens XIII dla świętości żywota i wielkiej pokory policzył w poczet Świętych. A gdzie indziej wielu innych Świętych Męczenników i Wyznawców oraz Świętych Dziewic. R. Deo gratias. |
© salveregina.pl 2024
