KARTKA Z KALENDARZA LITURGICZNEGO: 12 Lipca.

1. Św. Jan.

Dzień śmierci 12 lipca 1073 r. Kanonizowany w r. 1193, święto jego obchodzi się od r. 1679.

— Grób w Passignano, w klasztorze pod Florencją.

— Życie. Św. Jan (ur. około 995 r.) pochodził ze szlacheckiej rodziny, zamieszkałej we Florencji. Ojciec przeznaczył go do stanu żołnierskiego. Zdarzyło się, iż jedyny brat Jana, Hugo, został zamordowany przez jednego z krewnych. Trzeba trafu, iż Jan, otoczony zbrojnym orszakiem, w sam Wielki Piątek spotkał nieuzbrojonego mordercę w parowie tak wąskim, iż nie mogli się wyminąć. Morderca rzucił mu się do nóg z rozkrzyżowanymi ramionami, a Jan, wstrząśnięty do głębi tym widokiem, darował mu życie, przyjął za brata i ruszył w dalszą drogę. Gdy przybył do miejscowości, gdzie stał kościół pod wezwaniem Św. Miniasza, i modlił się tam pobożnie przed obrazem Ukrzyżowanego, zobaczył, iż Pan Jezus głowę ku niemu pochylił. Poruszony do głębi, postanowił Jan całe życie poświęcić Bogu pomimo sprzeciwów ojca; sam obciął sobie włosy i przywdział habit zakonny. W krótkim czasie doszedł do takiej doskonałości, iż życie i czyny jego stały się przykładem dla innych. Jest on założycielem Zakonu Walombrozjanów (od miejscowości Valis Umbrosa w Toskanii), będącego gałęzią Zakonu Benedyktyńskiego.

2. Msza (Os justi) jest wspólna ku czci opatów; wyjątek stanowi Ewangelia, która jest własna i głosi miłość nieprzyjaciół. W Kazaniu na Górze Chrystus mówi: „Słyszeliście, iż powiedziano: Będziesz miłował bliźniego twego, a w nienawiści będziesz miał nieprzyjaciela twego. A ja wam powiadam: Miłujcie nieprzyjacioły wasze, dobrze czyńcie tym, którzy was mają w nienawiści, a módlcie się za prześladujących spotwarzających was. Abyście byli synami Ojca waszego, Który jest w Niebiesiech, Który sprawia, iż słońce jego wschodzi nad dobrymi i złymi, a deszczem zrasza sprawiedliwych i nieprawych”. Zróbmy dziś poważny rachunek sumienia z naszej miłości nieprzyjaciół. Przypomnijmy sobie, iż przed Komunią Świętą. Kościół udziela często pocałunku pokoju; jest to poważne upomnienie, iż zanim sam Książę pokoju wstąpi do naszego serca, my ze wszystkimi ludźmi mamy uczynić pokój. Miłość nieprzyjaciół złóżmy dzisiaj jako nasz dar ofiarny, abyśmy w zamian za to otrzymali łaskę płynącą z ofiary.

3. Święci Nabor i Feliks.

„W Mediolanie śmierć Świętych Męczenników Nabora i Feliksa, których umęczono w czasie prześladowania Maksymiana. Byli oni chrześcijańskimi żołnierzami w wojsku Maksymiana Herkuliusza. Przesłuchiwano ich z powodu wiary w Chrystusa w Mediolanie, a ścięto w Lodi (Włochy). Stało się to w 303 lub 304 roku. Zwłoki obu Świętych Męczenników zostały złożone w Mediolanie” (Martyrologium). Kiedy w XII wieku cesarz Fryderyk Rudobrody zdobył Mediolan, darował relikwie Świętych Nabora i Feliksa arcybiskupowi kolońskiemu Reinaltowi. Ten przewiózł je do Kolonii wraz z ciałami trzech świętych Mędrców (Trzech Króli). Od tego czasu spoczywają we wspaniałej kaplicy tamtejszej katedry.

4. Brewiarz zawiera podane przez Św. Hieronima wyjaśnienie Ewangelii o miłości nieprzyjaciół: „Przykazania Boże wielu osądza według własnych słabości, a nie według sił, które są udzielane świętym; dlatego mniemają oni, iż przykazania te są niemożliwe do spełnienia. Twierdzą więc, iż dla zadośćuczynienia cnocie wystarczy powstrzymać się od nienawiści nieprzyjaciół swoich, iż przykazanie miłości więcej wymaga, aniżeli natura ludzka znieść potrafi. Należy jednak wiedzieć, iż Chrystus nie wymaga rzeczy niemożliwych, ale doskonałych. Uczynił to Dawid w stosunku do Saula i Absaloma, spełnił to Św. Szczepan męczennik modląc się za nieprzyjaciół swoich, którzy go kamienowali, a Św. Paweł choćby pragnie być odrzuconym za prześladowców swoich. Tego właśnie nauczał Jezus i to samo czynił mówiąc: „Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią”. Co się tyczy innych dobrych uczynków, mógłby się ktoś tłumaczyć, iż nie jest w stanie pościć, żyć w czystości, majątku swego rozdać ubogim. Ale gdy chodzi o miłość nieprzyjaciół, nie ma żadnej wymówki. Czy możesz oświadczyć, iż nie jesteś w stanie miłować nieprzyjaciela twego?” — Te wszystkie trzy teksty: życiorys Świętego, Ewangelia na święto dziesiejsze i homilia o miłości nieprzyjaciół stanowią jednolity materiał do rozmyślania i czytania.

I posłał Salomon do Hirama mówiąc: Ty znasz wolę Dawida, ojca mego, i iż nie mógł zbudować domu imieniu Pana, Boga swego, dla walk zagrażających wokoło, aż ich dał Pan pod stopy nóg jego. ale teraz dał mi Pan, Bóg mój, odpocznienie zewsząd i nie masz przeciwnika ani spotkania złego. Przeto myślę zbudować kościół imieniu Pana, Boga mego, jak powiedział Pan Dawidowi, ojcu memu mówiąc: Syn twój, którego dam zamiast ciebie na stolicę twoją, ten zbuduje dom imieniu memu. A tak przykaż, żeby mi nacięli słudzy twoi cedrów z Libanu i słudzy moi niechaj będą ze sługami twymi, a zapłatę sług twoich dam tobie, jakiejkolwiek żądać będziesz; bo wiesz, iż nie ma między ludem moim męża, który by umiał drzewa wyrębywać jak Sydończycy. Gdy tedy usłyszał Hiram słowa Salomona, uradował się bardzo i rzekł: Błogosławiony Pan Bóg dzisiaj, który dał Dawidowi syna bardzo mądrego nad ludem tym wielkim!”