Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część 79 LXXIX -- "bądźcie trzeźwi i czujni w modlitwie"

Wczoraj dostałem pewne duchowe napomnienie - pewną duchową lekcję ku odrobieniu i być przez to silniejszym, mądrzejszym duchowo. Mianowicie byłem wczoraj w przychodni z wynikami morfologii [PAN Jezus dał lepsze wyniki niż ostatnio,wg tego co mówiła lekarz to sytuacja jest w miarę dobra. Miałem w pięciu punktach wyniki poza "normą", ale generalnie chyba jest w miarę dobrze. Mam zrobić sobie ponownie morfologię za 3-4 miesiące].

Jednak nie do samych wyników namierzam. Chodzi o sam mój pobyt w przychodni. Zaszła taka sytuacja iż miałem wizytę na 12.00. Jak przyszedłem przed 12.00 to nie weszła jeszcze pani z godziny 11:45. Tak więc było około 15-20 minut opóźnienia, przesunięcia. Za chwilę przyszła pani na godzinę 12:15. Zaproponowałem jej, iż jeżeli się śpieszy to możemy się zamienić - iż ona wejdzie przede mną, a ja na jej miejsce czyli teoretycznie na godzinę 12:15. Zgodziła się, powiedziała iż ma dzieci do odebrania ze szkoły. W międzyczasie przyszła pani na godzinę 12:30. Gdy weszła pani z którą zamieniliśmy się miejscami, to przyszła staruszka bez numerka. Spytała czy może wejść na chwilę i spytać czy doktor ją przyjmie. Źle się czuła. Pani doktor zgodziła się ją przyjąć. Bez numerka musiała czekać aż wszyscy z numerkami wejdą, chyba iż ludzie puściliby ją przed sobą. Powiedziałem jej, żeby weszła na moje miejsce, a do pani o 12:30 powiedziałem iż będę za nią czyli o 12:45. Gdy ta starsza pani weszła na moje miejsce, to przyszła inna kobieta na godzinę 12:45. I tutaj wobec tej pani wyszło nieporozumienie - niezrozumienie. Pani mnie chyba źle zrozumiała. Myślała iż dlatego iż puściłem dwie osoby przed sobą, to przeze mnie jest opuszczenie. Zacząłem się bronić, tłumacząc jej i mówiąc iż opóźnienie już było zanim przyszedłem. Rozmowa trochę z jej strony była uniesiona, emocjonalna i ja dałem się trochę też unieść emocjom.

Nie było awantury, ale rozmowa była podniesiona trochę. Oburzyłem się trochę jej niesprawiedliwym osądem. Pewne rzeczy niepotrzebnie powiedziałem jak np. "że ma chyba pani problem z policzeniem czasu od 12:00 do 12:30". Nie było to obraźliwe, a raczej to nie był łagodny język mojej strony : "Cierpliwością można przekonać władcę, a łagodny język łamie kości" - Przypowieści Salomona 25:15 UBG

W międzyczasie przyszła pewna osoba z rodziny z wielkim bólem nogi z rwą kulszową [przy okazji proszę o modlitwę za tą dalszą kuzynką, aby leki w tym zastrzyki jej pomogły, aby nie musiała kłaść się na oddział do szpitala. Mówiła iż jak leki jej nie pomogą, to czeka ją szpital]. Zrobił się harmider gdy powiedziałem iż uszczę tą siostrę przed sobą. Ta ani z 12:45 coś mówiła iż kiedyś już była w przychodni i ja wszystkich przepuszczałem. Mówiłem iż nie przepuszczałem nikogo wbrew innym pacjentom, a jak uszczałem to szedłem na tył na ich miejsce. I tutaj ważna lekcja, napomnienie duchowe dla mnie od PANA i BOGA Jezusa Chrystusa : w tym chaosie, uniesionej emocjonalnej sytuacji nie poszedłem na modlitwę, nie wyciszyłem się przed PANEM. Gdy zacząłem myśleć o dwóch przepuszczonych kobietach, to w chaosie emocjonalnym bez modlitwy - zagubiłem fakty. Moje myślenie w emocjach nie było trzeźwe. Na gwałtownie zdało mi się iż jedną osobę przepuściłem za dużo na stratę osób w tym tej pani z 12:30 i 12:45. Zagubiłem w emocjach, bez modlitewnego wyciszenia - zagubiłem 15 minut, zagubiłem iż z tą pierwszą panią zamieniłem się, iż ona była i tak przed nimi, bo miała numerek na 12:15. Zagubiłem w emocjach, bez modlitewnego wyciszenia fakt iż tej staruszki nie wpuściłem na ich szkodę, ale na godzinę 12:15 na którą miałem wchodzić. Ta pani z 12:30 jak i pani z 12:30 nie straciły na tym. Na samym początku rozmowy mówiłem te fakty, ale gdy do tamtej pani nie docierało, gdy dalej mnie winiła za opóźnienia, gdy pozwoliłem sobie na emocje zamiast odejść na bok na modlitwę, w modlitwie przed OJCEM i ZBAWICIELEM PANEM Jezusem przeanalizować na spokojnie fakty, to w emocjach w którymś momencie fakty mi uleciały, fakty mi się pomieszały, iż uznałem się za winnego, myślałem iż jednak to ja zawiniłem. Przyszedłem przeprosiłem tą kobietę, panie iż rzeczywiście miała rację. Ta kobieta też stonowała iż przeprosiłem. Jednak później gdy emocje opadły, gdy PAN wyciszył mnie emocjonalnie i sytuację, to doszło mnie iż jednak nie zawiniłem. Jeszcze raz delikatnie tym paniom wspomniałem iż gdy powinienem wchodzić na 12:15 to puściłem tą staruszkę, a "więc chyba nie wpuściłem nikogo przed paniami". Ta pani z 12:45 odpowiedziała żebyśmy już nie wnikali, iż one teraz wchodzą. Ja im wyjaśniłem iż tej kuzynki nie chciałem wpuścić przed nimi, ale przed sobą, iż ja jestem za nimi. Ta kobieta teraz prawidłowo to zrozumiała, iż sytuacja można powiedzieć się uspokoiła. Życzyłem jej, zresztą wszystkim wszystkiego dobrego. Ostatecznie w pokoju i wyjaśnione zostało wszystko. Teoretycznie niesłusznie przyznałem się do winy, ale PAN moją pomyłkę sytuacji obrócił w dobro iż ostatecznie rozmowa była normalna, a i ja dostałem istotną lekcję, istotną przestrogę aby pilnować modlitwy, aby nie dać się ponieść emocjom, choćby gdy bronimy prawdy i sprawiedliwości, bo gdy pozwolimy wejść emocjom, zamiast być w modlitwie, to nasze myślenie, nasze rozumowania szwankuje, źle działa. Na którymś etapie zagubiłem fakty, pomieszało mi się wszystko i na gwałtownie w emocjach - bez modlitewnego wyciszenia, bez modlitewnego zebrania myśli : uznałem iż to jednak ja zawiniłem. Powiedziałem do tej pani, iż ma chyba problem z policzeniem, a sam za chwilę w emocjach bez modlitwy pogubiłem się tych samych w obliczeniach. Może sama w emocjach się pogubiła i nie docierało do niej moje początkowe logiczne argumenty. Jak niebezpieczny jest brak czujności, trzeźwości w modlitwie, a oddawanie pola swojemu sercu. Mówi się iż np. strachu, w panice człowiek popełnia wiele błędów, których normalnie by nie popełnił. M.in. też w gniewie również myślenie się gubi, wypacza. Niebezpieczne jest budowania myślenia na emocjach, bo one mogą zaburzać fakty, zaburzać wygląd sytuacji. Wyciszenie, spokój w modlitwie, w zaufaniu OJCU i PANU Jezusowi, w prośbach do Niego i OJCA - tego się trzymajmy ------------------"Zbliża się zaś koniec wszystkiego. Bądźcie więc trzeźwi i czujni w modlitwie." - 1 List apostoła Piotra 4:7 UBG ............................................................ "Bądźcie trzeźwi, czuwajcie, bo wasz przeciwnik, diabeł, jak lew ryczący krąży, szukając, kogo by pożreć. (9) Przeciwstawiajcie się mu, mocni w wierze, wiedząc, iż te same cierpienia są udziałem waszych braci na świecie." - 1 List apostoła Piotra 5:8-9 UBG

"Baczcie na siebie, aby serca wasze nie były ociężałe wskutek obżarstwa i opilstwa oraz troski o byt i aby ów dzień was nie zaskoczył (35) niby sidło; przyjdzie bowiem znienacka na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. (36) Czuwajcie więc, modląc się cały czas, abyście mogli ujść przed tym wszystkim, co nastanie, i stanąć przed Synem Człowieczym." - Ewangelia Łukasza 21:34-36 BW

"Czujniej niż wszystkiego innego strzeż swego serca, bo z niego tryska źródło życia" -

Mam lekcje do odrobienia by lepiej pilnować modlitwy, by bardziej pilnować umysłu trwając w modlitwie. Modlitwa - kontakt z OJCEM i PANEM ZBAWICIELEM Jezusem Chrystusem, bycie w Ich obecności jest naszą siłą, naszą mocą której nic i nikt nie może złamać. Trwajmy w modlitwie jak mówi Słowo Boże. Sytuacja w przychodni to drobiazg, ale dla mnie ważna lekcja, napomnienie które biorę sobie do serca, nie chcę nigdy więcej powtórzyć nie czuwania w modlitwie, nie bycia trzeźwym w modlitwie. Przyjdą o wiele, wiele potężniejsze doświadczenia, o wiele cięższe ataki na nas i jeżeli nie będziemy pilnować modlitwie, jeżeli nie wytrwamy w modlitwie, to nie przejdziemy ich, zagubimy się, polegniemy bez trwania w modlitwie. Siebie i was wzywam do pilnowania modlitwy, siebie i was wzywam do umacniania się w modlitwie, siebie i was wzywam do trwania w modlitwie ................ "Mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania. (15) Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, ale doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu. (16) Przystąpmy tedy z ufną odwagą do tronu łaski, abyśmy dostąpili miłosierdzia i znaleźli łaskę ku pomocy w stosownej porze." - List apostoła Pawła do Hebrajczyków 4:14-16 BW

"Dlatego przepaszcie biodra waszego umysłu i bądźcie trzeźwi, pokładając doskonałą nadzieję w łasce, która będzie wam dana przy objawieniu Jezusa Chrystusa." - 1 List apostoła Piotra 1:13 UBG

"w gorliwości nie ustawając, płomienni duchem, Panu służcie, (12) w nadziei radośni, w ucisku cierpliwi, w modlitwie wytrwali" - List apostoła Pawła do Rzymian 12:11-12 BW

"Nieustannie się módlcie." - 1 List apostoła Pawła do Tesaloniczan 5:17 UBG

"Miej nadzieję w Panu! Bądź mężny i niech serce twoje będzie niezłomne! Miej nadzieję w Panu!" - Psalm 27:14 BW .................. "Oczekuj PANA, bądź dzielny, a on umocni twoje serce; oczekuj więc PANA." - UBG

Proszę o modlitwy za wszystkimi osobami których spotkałem wczoraj w przychodni w tym oczywiście za panią z godziny 12:45. Jeszcze raz proszę o modlitwę za kuzynką, aby ta rwa kulszowa jej przeszła. Proszę za personelem. Przede wszystkim proszę o modlitwy o zbawienie i poznanie prawdy dla wszystkich. Oby w pokucie serca przyszli ze swymi grzechami do PANA ZBAWICIELA, poddali Mu życie, dostali przebaczenie i dar Ducha Bożego - aby OJCIEC i PAN zamieszkali w nich, by zostali dziećmi Bożymi i wytrwali do końca w miłości do OJCA i PANA, w tym co jest Ich wolą.

Zamiast wejść o 12.00 to wszedłem o 14:00, ale mimo tego wszystkiego dał dać światło dobrymi uczynkami, obrócił delikatne spięcie w dobro, wyciszył sytuacje i dał błogosławić tej pani, innym osobom. Dał mimo wszystko kilka dobrych rozmów w przychodni i w drodze powrotnej. Gdybym wszedł o 12.00 to nie byłoby tych rozmów. Dostałem namacalną lekcję, namacalną przestrogę, namacle napomnienie jak bardzo, bardzo ważne,jak najważniejsze jest trwanie w modlitwie, bycie trzeźwym i czujnym w modlitwie. Teraz ode mnie zależy żebym więcej tak nie postąpił, ale miał cały czas tą lekcję modlitewną odrabianą.