Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część 77 LXXVII -- kolejna lekcja bezgranicznego zaufania PANU ZBAWICIELOWI Jezusowi Chrystusowi

Wczoraj wbiła mi się drzazga w palec u ręki. Nie mam lewej ręki po wypadku więc samodzielne wyjęcie tej drzazgi z dłoni byłoby ekstremalnie trudne. Rodzice ze względu m.in. na słaby wzrok również nie daliby rady. Drzazga się wbiła w ciało i pod skórę. Nie wystawała. Wczoraj w modlitwie oddałem to PANU Jezusowi iż jest to z jakiegoś dobrego powodu. Zaufałem Mu iż mi pomoże bo Słowo Boże mówi iż PAN jest naszą pomocą. Wczoraj m.in. Psalmem 46 przychodziłem w modlitwie do PANA ZBAWICIELA Jezusa Chrystusa mówiąc MU iż ON jest pomocą najpewniejszą, niezawodną w każdej sytuacji, w tym w utrapieniu: "Bóg jest ucieczką i siłą naszą, Pomocą w utrapieniach najpewniejszą" - Psalm 46:2 BW. Mimo iż nie wiedziałem wczoraj do jakiego człowieka udać się z tą drzazgą to z góry już dziękowałem OJCU Niebiańskiemu i PANU ZBAWCY Jezusowi Chrystusowi za ICH pomoc w tej sprawie, zaufałem iż już ONI mają wszystko przygotowane, tylko ja jeszcze nie widzę szczegółów. Przez wiarę PAN wyciszył moje serce aby się nie lękało, nie zamartwiało.

Mimo iż oddałem to PANU Jezusowi to miałem burzę myśli do kogo się udać aby mi wyciągnął tą drzazgę. Myślałem o pewnej znajomej kosmetyczce, myślałem o siostrzenicy, ale dziś rano o modlitwach PAN ZBAWICIEL dał mi myśl aby pójść do przychodni rodzinnej, do gabinetu zabiegowego. Tak zrobiłem. Blisko przychodni spotkałem małżeństwo Romów z malutkim dzieciątkiem. Życzyłem im wszystkiego dobrego, podzieliłem się historią mojego zbawienia oraz jak PAN Jezus umocnił mnie po wypadku. Bardzo dobrze odebrali moje słowa ten Rom powiedział iż tylko "Jezus jest drogą". Dałem im ewangelizacyjną broszurę i pożegnaliśmy się. W przychodni również mogłem do kilku osób przemówić które przyszły do lekarza.

Pani pielęgniarka z gabinetu zabiegowego miło mnie przyjęła. Zdezynfekowała palec, wzięła igłę i delikatnie obok drzazgi zrobiła miejsce ku wyciągnięciu drzazgi. PAN Jezus dał jej wyciągnąć drzazgę i to bez użycia pęsety. Sama chyba się zdziwiła obrotem sytuacji. Ja byłem zdziwiony - najwidoczniej PAN BÓG tak pokierował jej ręką iż igła wbiła się w końcówkę drzazgi i drzazga się cała wysunęła. Spora była. Już mi się stan zapalny zaczął robić. Drzazga głęboko weszła. Podziękowałem pani pielęgniarce za wszystko. PAN dał w drodze powrotnej jeszcze kilka dobrych rozmów z osobami które deklarowały iż "też wierzą". Dałem im broszury ewangelizacyjne ze swoim świadectwem i świadectwami brata siostry z Łodzi gdzie są też dane kontakty do nas więc jeżeli PAN uzna za dobre, to niech poruszy ICH serca, da odwagę aby się odezwały.

OJCIEC i PAN uczynili więcej niż sobie wyobrażałem wokół tej drzazgi. ICH moc, mądrość są nieskończenie wielkie więc bądźmy zawsze gotowi iż Boże działania mogą być dla nas niepojęte, niezrozumiałe, większe, inne niż nasze wyobrażenia ................ "Temu zaś, który według mocy działającej w nas może uczynić o wiele obficiej ponad to wszystko, o co prosimy albo o czym myślimy" - List apostoła Pawła do Filipian 3:20 UBG

"Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje - mówi Pan, (9) lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze." - Księga Izajasza 55:8-9 BW

PAN dał m.in. spotkać inną Romkę która wychodziła z przychodni w maseczce, mówiła iż ma Covid. Proszę o modlitwy za nią aby była zdrowa fizycznie, ale też żeby nie była w niewoli grzechu, żeby prowadziła nowe duchowe życie wskazujące iż Jezus Chrystus był jej PANEM. PAN dał spotkać też młodą kobietę w zaawansowanej ciąży. Również ona i dzieciątko miały się fizycznie dobrze, oby duchowo była córką Bożą w PANU ZBAWICIELU Jezusie Chrystusie.PAN dał spotkać też kobietę na rowerze której bliskie osoby miały m.in. śmiertelne wypadki na rowerze. Oby miała również się dobrze fizycznie, ale przede wszystkim aby żyła w mocy Ducha Chrystusowego dla Jego woli. Miałem kilka innych rozmów m.in. z mężczyzną na rowerze, z małżeństwem w nałogu nikotynowym, z dwoma młodymi chłopakami. Proszę o modlitwy za wszystkimi spotkanymi osobami w tym za panią pielęgniarką.

• "Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część 65 LXV -- miniony Hołodomor na Ukrainie, przyszły początek boleści, przyszłe znamię antychrysta" - https://mieczducha888.blogspot.com/2023/12/jak-nie-bac-sie-wojny-krachu-ciezkich.html
• "Jak nie bać się wojny krachu ciężkich czasów część 66 LXVI -- reakcja chrześcijanina na różne złe wiadomości np. o wybuchu wojny światowej czy innych katastrofach, tragediach." - https://mieczducha888.blogspot.com/2023/12/jak-nie-bac-sie-wojny-krachu-ciezkich_26.html

Czy to drzazga w palcu, czy najgorsze możliwe utrapienia, doświadczenia, to jako zbawieni zawsze pamiętajmy, miejmy w swoich sercach iż : "Przewodnikowi chóru. Pieśń synów Koracha na nutę: "Dziewice..." (2) Bóg jest ucieczką i siłą naszą, Pomocą w utrapieniach najpewniejszą. (3) Przeto się nie boimy, choćby ziemia zadrżała I góry zachwiały się w głębi mórz. (4) Choćby szumiały, choćby pieniły się wody, Choćby drżały góry z powodu gniewu jego. Sela. (5) Jest rzeka, której nurty rozweselają miasto Boże, Przybytek święty Najwyższego. (6) Bóg jest w nim, nie zachwieje się: Bóg wspomoże go przed świtem. (7) Wzburzyły się narody, zachwiały się królestwa, Odezwał się głosem swoim, i rozpłynęła się ziemia. (8) Pan Zastępów jest z nami, Warownym grodem jest nam Bóg Jakuba. Sela. (9) Pójdźcie i zobaczcie dzieła Pana, Który czyni dziwne rzeczy na ziemi! (10) Kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, Łamie łuki i kruszy włócznie, Wozy ogniem pali. (11) Przestańcie i poznajcie, żem Ja Bóg, Wywyższony między narodami, Wywyższony na ziemi! (12) Pan Zastępów jest z nami, Warownym grodem jest nam Bóg Jakuba. Sela." - Psalm 46 BW

Będąc w utrapieniu, w doświadczeniu potrzebujemy mocnej wiary. Gdybym od razu po wbiciu drzazgi wiedział iż nazajutrz będę w przychodni i drzazga zostanie usunięta, to nie potrzebowałbym mocnej wiary. Przeważnie nie wiemy jak i kiedy udzieli nam pomocy PAN ZBAWICIEL Jezus Chrystus, ale przez wiarę - mocną wiarę, ufając bezgranicznie MU oraz Jego słowom, obietnicom możemy mimo braku znajomości szczegółów przechodzić to z pokojem ducha, pośród owocu Ducha. Bezgraniczne zaufanie wobec PANA Jezusa pozwala nam pozostać w społeczności z Nim i Ojcem, na wąskiej drodze pełnienia Jego woli choćby gdy jesteśmy w najgorszych utrapieniach i nie znamy szczegółów Bożego działania. Chrystusowe zaufanie wykracza ponad wiedzę.

Gdyby Izraelici znali szczegóły dlaczego PAN poprowadził ich nad morze gdzie Egipcjanie ich ścigali to nie lękaliby się. Jednak nie lękaliby się także gdyby mieli prawdziwą wiarę, ufaliby iż PAN BÓG nie da ich skrzywdzić. Wiedza nie jest tak ważna, jak bezgraniczne zaufanie, poddanie wobec zmartwychwstałego BOGA Prawdziwego. Nie będziemy wiedzieć szczegółów wielu rzeczy dlaczego wszechmogący, wszechwładny ZBAWICIEL PAN Jezus Chrystus dopuścił iż się stały, ale jeżeli znamy Jego doskonałą : miłość, świętość, sprawiedliwość, mądrość, wszechmoc, wszechwładzę, wszechobecność to nie zgorszymy się, nie zdradzimy GO, ale w tym bezgranicznym zaufaniu mimo braku wiedzy przejdziemy wszystko w mocy Ducha Świętego -Ducha Chrystusowego wszystko, będziemy wierni, posłuszni w każdych okolicznościach, choćby w ewentualnej swojej śmierci czy w śmierci najbliższych osób. ......................... "Potem odezwał się Pan do Mojżesza, mówiąc: (2) Powiedz synom Izraela, aby zawrócili rozłożyli się obozem pod Pi-Hachirot, między Migdolem a morzem, naprzeciw Baal-Safon. Będziecie obozować naprzeciw niego nad morzem. (3) Faraon zaś powie o synach izraelskich: Zabłądzili w kraju, zamknęła ich pustynia. (4) Przywiodę do zatwardziałości serce faraona i będzie ich ścigał. Ja zaś okryję się chwałą kosztem faraona i całego jego wojska i poznają Egipcjanie, żem Ja Pan. I tak uczynili. (5) A gdy doniesiono królowi Egiptu, iż lud uciekł, odmieniło się serce faraona i jego dworzan względem ludu i mówili: Cóżeśmy to uczynili, żeśmy wypuścili Izraelitów, tak iż nam już nie służą? (6) Kazał więc zaprząc wóz swój i wziął ludzi swoich ze sobą. (7) Wziął też sześćset dobranych wozów i wszystkie inne wozy egipskie, i wybranych wojowników na każdym. (8) I przywiódł Pan do zatwardziałości serce faraona, króla Egiptu, tak że ścigał synów izraelskich. A synowie izraelscy wychodzili pod osłoną podniesionej ręki. (9) Egipcjanie ścigali ich, wszystkie konie i wozy faraona, jego jeźdźcy i jego wojsko, i dogonili ich obozujących nad morzem, koło Pi-Hachirot naprzeciw Baal-Safon. (10) A gdy faraon się zbliżył, synowie izraelscy podnieśli oczy swoje i ujrzeli, iż Egipcjanie ciągną za nimi, i zlękli się bardzo. Wołali tedy synowie izraelscy do Pana, (11) a do Mojżesza rzekli: Czy dlatego, iż w Egipcie nie było grobów, wyciągnąłeś nas, abyśmy pomarli na pustyni? Cóżeś nam to uczynił, wyprowadzając nas z Egiptu? (12) Czy nie powiedzieliśmy ci tego już w Egipcie, mówiąc: Zostaw nas w spokoju, będziemy służyli Egipcjanom, gdyż lepiej nam służyć Egipcjanom, niż umierać na pustyni. (13) Na to rzekł Mojżesz do ludu: Nie bójcie się, wytrwajcie, a zobaczycie pomoc Pana, której udzieli wam dzisiaj! Egipcjan, których dzisiaj oglądacie, nie będziecie już nigdy oglądali. (14) Pan za was walczyć będzie, wy zaś milczcie! (15) Potem rzekł Pan do Mojżesza: Dlaczego wołasz do mnie? Powiedz synom izraelskim, aby ruszyli. (16) Ty zaś podnieś laskę swoją i wyciągnij rękę swoją nad morze, i rozdziel je, a synowie izraelscy przejdą środkiem morza po suchym gruncie. (17) A oto Ja przywiodę do zatwardziałości serce Egipcjan i pójdą za nimi. Wtedy okryję się chwałą kosztem faraona i całego jego wojska, i jego rydwanów, i jego jeźdźców. (18) I poznają Egipcjanie żem Ja Pan, gdy się okryję chwałą kosztem faraona, jego rydwanów i jego jeźdźców. (19) A anioł Boży, który kroczył przed obozem Izraela, przesunął się i szedł za nimi. I ruszył słup obłoku sprzed oblicza ich i stanął za nimi, tak iż (20) wsunął się między obóz Egipcjan i obóz Izraela. Z jednej strony obłok był ciemnością, z drugiej zaś strony rozświetlał noc. I nie zbliżyli się przez całą noc jedni do drugich. (21) A Mojżesz wyciągnął rękę nad morze. Pan zaś sprowadził gwałtowny wiatr wschodni wiejący przez całą noc i cofnął morze, i zamienił w suchy ląd. Wody się rozstąpiły. (22) A synowie izraelscy szli środkiem morza po suchym gruncie, wody zaś były im jakby murem po ich prawej i lewej stronie. (23) Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza - wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy. (24) A nad ranem spojrzał Pan na wojsko Egipcjan ze słupa ognia i obłoku, wzniecił popłoch w wojsku egipskim (25) i sprawił, iż odpadły koła jego rydwanów, tak iż z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami. (26) Pan zaś rzekł do Mojżesza: Wyciągnij rękę nad morze, aby się wody wróciły i zalały Egipcjan, ich rydwany i ich jeźdźców. (27) Mojżesz wyciągnął rękę nad morze i wróciło morze nad ranem na swoje miejsce, podczas gdy Egipcjanie uciekali w jego stronę. Tak wtrącił Pan Egipcjan w sam środek morza. (28) Powracające wody okryły wozy i jeźdźców całego wojska faraona, które weszło za nimi w morze. Nie ostał się z nich ani jeden. (29) Synowie izraelscy zaś przeszli po suchym gruncie środkiem morza, a wody były im jakby murem po ich prawej i lewej stronie. (30) Tak wybawił Pan w tym dniu Izraela z ręki Egipcjan; i widział Izrael Egipcjan martwych na brzegu morza. (31) Izrael ujrzał wielką moc, jaką okazał Pan na Egipcjanach, a lud bał się Pana i uwierzyli w Pana i w sługę jego Mojżesza." - 2 Księga Mojżeszowa 14 BW

Bez bezgranicznego zaufania PANU ZBAWICIELOWI Jezusowi Chrystusowi nie dojdziemy do rajskiego Nowego Jeruzalem, bo różne niezrozumiałe sytuacje nas albo zgorszą albo poprowadzą w demoniczne nauki. Uzbrójmy się w pełną zbroję Bożą na odstawie bezgranicznego zaufania PANU ZBAWICIELOWI Jezusowi Chrystusowi bo inaczej nie ostoimy się, nie wytrwamy w danym nam zbawieniu.

Mimo iż to była tylko drzazga, to miałem bój wiary, potrzebowałem wytrwania w zaufaniu PANU. OJCU i PANU ZBAWCY chwała, dziękczynienie za tą drzazgę. Łatwo mi pisać to po tym gdy zobaczyłem finał sprawy, ale oddawać IM chwałę, dziękczynienie przed finałem jest trudniej - potrzeba bezgranicznego zaufania aby z góry móc IM dziękować, oddawać chwałę za utrapienie, doświadczenie, cierpienia ufając iż to jest ku chwale Bożej, ku naszemu duchowemu wzrostowi, ku byciu bardziej na Chrystusowe wewnętrzne podobieństwo. Bez bezgranicznego zaufania nie można dziękować, chwalić PANA BOGA pośród utrapienia, doświadczenia. Obyśmy zawsze potrafili wszelkie utrapienia, doświadczenia cierpienia postrzegać w zaufaniu zmartwychwstałemu BOGU Prawdziwemu jako łaskę Bożą iż to ku chwale Bożej i ku ku naszemu duchowemu wzrostowi, ku byciu bardziej na Chrystusowe wewnętrzne podobieństwo.

Proszę o modlitwy jeszcze za tym moim palcem aby stan zapalny się wygoił. Na tą chwilę z całej tej sytuacji wychodzę duchowo mocniejszy. Chwała, dziękczynienie OJCU i PANU choć wczoraj w pierwszym momencie gdy zobaczyłem iż drzazga mi weszła i sam jej nie wyjmę, to nie było mi do śmiechu. Jednak w bezgranicznym zaufaniu możemy nie tylko nie szemrać, nie narzekać, nie lękać się, nie zgorszyć się PANEM BOGIEM, ale możemy właśnie popatrzeć pozytywnie na to wszystko ufając iż PAN BÓG jest doskonały, więc wie co robi, iż to ku wyższemu dobru niż doczesna wygoda niż cielesna spokojna sytuacja. Uczmy się patrzeć Bożymi kryteriami, patrzeć z Bożej perspektywy na wszelkie nasze utrapienia, doświadczenia, cierpienia. To PAN Jezus jest doskonały, wszechmądry, wszechwładny, wszechobecny a nie my, więc jeżeli w to prawdziwie wierzymy, to patrzmy dobrym okiem na wszystkie sytuacje. Nie ufajmy swojemu sercu, ale bezgranicznie ufajmy PANU ZBAWCY który z doskonałej miłości poświęcił się za grzechy świata, więc i ufajmy dalej Jego i OJCA doskonałej : miłości, świętości, sprawiedliwości, mądrości oraz iż to ONI nad wszystkim absolutnie panują, wszystko mają pod kontrolą. Wielu się zgorszy NIMI dwoma pośród różnych wydarzeń, oby nikt z nas. Wytrwajmy w miłości do NICH dwóch, do końca bez względu na okoliczności .............................. "Powstanie bowiem naród przeciwko narodowi i królestwo przeciwko królestwu, i będzie głód, i mór, a miejscami trzęsienia ziemi. (8) Ale to wszystko dopiero początek boleści. (9) Wtedy wydawać was będą na udrękę i zabijać was będą, i wszystkie narody pałać będą nienawiścią do was dla imienia mego. (10) I wówczas wielu się zgorszy i nawzajem wydawać się będą, i nawzajem nienawidzić. (11) I powstanie wielu fałszywych proroków, i zwiodą wielu. (12) A ponieważ bezprawie się rozmnoży, przeto miłość wielu oziębnie. (13) A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. (14) I będzie głoszona ta ewangelia o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, i wtedy nadejdzie koniec." - Ewangelia apostoła Mateusza 24:7-14 BW

" Przeto i my, mając około siebie tak wielki obłok świadków, złożywszy z siebie wszelki ciężar i grzech, który nas usidla, biegnijmy wytrwale w wyścigu, który jest przed nami, (2) patrząc na Jezusa, sprawcę i dokończyciela wiary, który zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę, i usiadł na prawicy tronu Bożego. (3) Przeto pomyślcie o tym, który od grzeszników zniósł tak wielkie sprzeciwy wobec siebie, abyście nie upadli na duchu, utrudzeni. (4) Wy nie opieraliście się jeszcze aż do krwi w walce przeciw grzechowi (5) i zapomnieliście o napomnieniu, które się zwraca do was jak do synów: Synu mój, nie lekceważ karania Pańskiego ani nie upadaj na duchu, gdy On cię doświadcza; (6) bo kogo Pan miłuje, tego karze, i chłoszcze każdego syna, którego przyjmuje. (7) jeżeli znosicie karanie, to Bóg obchodzi się z wami jak z synami; bo gdzie jest syn, którego by ojciec nie karał? (8) A jeżeli jesteście bez karania, które jest udziałem wszystkich, tedy jesteście dziećmi nieprawymi, a nie synami. (9) Ponadto, szanowaliśmy naszych ojców według ciała, chociaż nas karali; czy nie daleko więcej winniśmy poddać się Ojcu duchów, aby żyć? (10) Tamci bowiem karcili nas według swego uznania na krótki czas, ten zaś czyni to dla naszego dobra, abyśmy mogli uczestniczyć w jego świętości. (11) Żadne karanie nie wydaje się chwilowo przyjemne, ale bolesne, później jednak wydaje błogi owoc sprawiedliwości tym, którzy przez nie zostali wyćwiczeni. (12) Dlatego opadłe ręce i omdlałe kolana znowu wyprostujcie, (13) i prostujcie ścieżki dla nóg swoich, aby to, co chrome, nie zboczyło, ale raczej uzdrowione zostało. (14) Dążcie do pokoju ze wszystkimi i do uświęcenia, bez którego nikt nie ujrzy Pana, (15) bacząc, żeby nikt nie pozostał z dala od łaski Bożej, żeby jakiś gorzki korzeń rosnący w górę, nie wyrządził szkody i żeby przezeń nie pokalało się wielu, (16) żeby nikt nie był rozpustny lub lekkomyślny jak Ezaw, który za jedną potrawę sprzedał pierworodztwo swoje. (17) A wiecie, iż potem, gdy chciał otrzymać błogosławieństwo, został odrzucony, nie uzyskał bowiem zmiany swego położenia, chociaż o nią ze łzami zabiegał." - List apostoła Pawła do Hebrajczyków 12:1-17 BW

"Ja jestem prawdziwym krzewem winnym, a Ojciec mój jest winogrodnikiem. (2) Każdą latorośl, która we mnie nie wydaje owocu, odcina, a każdą, która wydaje owoc, oczyszcza, aby wydawała obfitszy owoc. (3) Wy jesteście już czyści dla słowa, które wam głosiłem; (4) trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeżeli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeżeli we mnie trwać nie będziecie. (5) Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. (6) Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną." - Ewangelia apostoła Jana 15:1-6 BW

"Dlatego nie mogąc tego dłużej znosić, postanowiliśmy sami pozostać w Atenach; (2) A Tymoteusza, naszego brata, sługę Boga i współpracownika w ewangelii Chrystusa posłaliśmy, aby was utwierdził i dodał wam otuchy w wierze; (3) Aby nikt się nie zachwiał wśród tych utrapień. Sami przecież wiecie, iż do tego zostaliśmy wyznaczeni. (4) Gdy bowiem byliśmy u was, zapowiadaliśmy wam, iż będziemy cierpieć ucisk, co się też stało, jak wiecie. (5) Dlatego i ja, nie mogąc tego dłużej znosić, posłałem go, aby rozeznał się w waszej wierze, czy was kusiciel czasem nie kusił, a nasza praca nie okazała się daremna. (6) Teraz zaś Tymoteusz wrócił od was do nas i zwiastował nam radosną wieść o waszej wierze i miłości, i o tym, iż nas zawsze dobrze wspominacie, pragnąc nas widzieć, podobnie jak my was. (7) Dlatego dzięki wam, bracia, zostaliśmy pocieszeni przez waszą wiarę we wszelkim naszym ucisku i potrzebie. (8) Teraz bowiem żyjemy, jeżeli wy trwacie w Panu. (9) Jakie więc dziękczynienie możemy złożyć Bogu za was, za całą radość, jakiej z powodu was doznajemy przed naszym Bogiem; (10) Gdy w nocy i we dnie bardzo gorliwie modlimy się, abyśmy mogli zobaczyć was osobiście i uzupełnić braki waszej wiary? (11) A sam Bóg i nasz Ojciec i nasz Pan Jezus Chrystus niech utoruje naszą drogę do was. (12) Pan zaś niech sprawi, iż będziecie wzrastać i obfitować w miłość do siebie nawzajem i do wszystkich, taką, jaką i my mamy do was; (13) Aby wasze serca zostały utwierdzone jako nienaganne w świętości wobec naszego Boga i Ojca na przyjście naszego Pana Jezusa Chrystusa wraz ze wszystkimi jego świętymi." - 1 List apostoła Pawła do Tesaloniczan rozdział 3 UBG

"Pieśń pouczająca. Etana Ezrachity. (2) Będę opiewał zawsze dzieła łaski Pana!Ustami swymi będę głosił przez wszystkie pokolenia wierność twoją. (3) Rzekłeś bowiem: Łaska trwać będzie na wieki. Jak niebiosa utwierdziłeś wierność swoją. (4) Zawarłem przymierze z wybrańcem swoim, Przysiągłem Dawidowi, słudze swemu: (5) Na wieki utwierdzę potomstwo twoje I tron twój zbuduję po wszystkie pokolenia. Sela. (6) Niebiosa wysławiają cuda twoje, Panie, I wierność twoją w zgromadzeniu świętych. (7) Któż bowiem na obłokach równy Panu, Któż podobny Panu pośród synów Bożych? (8) Bóg groźny jest w gronie świętych, Potężny i straszny nad wszystkich wokół niego. (9) Panie, Boże Zastępów, któż jest jak Ty? Mocny jesteś, Panie, a wierność twoja otacza cię. (10) Ty panujesz nad morzem nieokiełznanym, Gdy fale jego się podnoszą, Ty je uśmierzasz. (11) Tyś zmiażdżył Rahaba ugodzonego śmiertelnie, Mocnym swym ramieniem rozproszyłeś nieprzyjaciół twoich. (12) Twoje są niebiosa, twoja też ziemia: Tyś ugruntował świat i to, co go wypełnia. (13) Tyś stworzył północ i południe; Tabor i Hermon radośnie wykrzykują imieniu twemu. (14) Ramię twoje jest potężne; Mocna jest ręka twoja, A wysoko podniesiona prawica twoja. (15) Sprawiedliwość i prawo są podstawą tronu twego, Łaska i wierność idą przed tobą. (16) Błogosławiony lud, który umie się radować I chodzi w światłości oblicza twego, Panie. (17) Z imienia twego raduje się każdy dzień, A sprawiedliwość twoja wywyższa ich, (18) Bo Ty jesteś blaskiem mocy ich, A z życzliwości twojej podnosi się siła nasza. (19) Do Pana bowiem należy tarcza nasza, A król nasz do Świętego Izraela. (20) Niegdyś rzekłeś w widzeniu do wiernych swoich I powiedziałeś: Wzbudziłem bohatera ku pomocy, Wywyższyłem wybrańca z ludu; (21) Znalazłem Dawida, sługę mego, Namaściłem go świętym olejem moim, (22) Ręka moja wspierać go będzie, A ramię moje umocni go. (23) Nie podejdzie go wróg, A niegodziwiec go nie pognębi. (24) Zetrę przed nim jego przeciwników, A tych, co go nienawidzą, powalę. (25) Wierność moja i łaska będzie z nim I przez imię moje podniesie się siła jego. (26) Położę na morzu rękę jego, A prawicę jego na rzekach. (27) On wzywać mnie będzie: Tyś Ojcem moim, Bogiem moim i skałą zbawienia mego. (28) Ja zaś uczynię go pierworodnym, Najwyższym wśród królów ziemi. (29) Na wieki zachowam dla niego łaskę swoją, A przymierze moje z nim nie wzruszy się. (30) I utrwalę na wieki ród jego, A tron jego jak dni niebios. (31) o ile synowie jego porzucą zakon mój I nie będą postępowali według nakazów moich, (32) o ile znieważą ustawy moje I nie będą przestrzegali przykazań moich, (33) To ukarzę rózgą przestępstwo ich I winę ich plagami, (34) Ale łaski mojej nie odmówię mu, Ani też nie złamię wierności mojej; (35) Nie naruszę przymierza mego I nie zmienię słowa ust moich, (36) Raz przysiągłem na świętość moją, Że nie skłamię Dawidowi. (37) Potomstwo jego trwać będzie na wieki, A tron jego jak słońce przede mną, (38) Jak księżyc, ustanowiony na wieki, Wierny świadek na niebie. Sela. (39) ale oto Ty odrzuciłeś i wzgardziłeś nim, Rozgniewałeś się na pomazańca swego, (40) Zerwałeś przymierze ze sługą swym, Zdeptałeś na ziemi koronę jego. (41) Porozwalałeś wszystkie ogrodzenia jego,Obróciłeś w gruzy warownię jego. (42) Grabią go wszyscy przechodnie, Stał się pośmiewiskiem sąsiadów swoich. (43) Wywyższyłeś prawicę nieprzyjaciół jego, Sprawiłeś euforia wszystkim wrogom jego. (44) Stępiłeś ostrze miecza jego I nie wspierałeś go w bitwie. (45) Pozbawiłeś blasku majestat jego, A tron jego obaliłeś na ziemię, (46) Skróciłeś dni młodości jego, Okryłeś go hańbą. Sela. (47) Dopóki, Panie? Czy na zawsze będziesz się ukrywał? Czy gniew twój jak ogień płonąć będzie? (48) Pomnij, Panie, jak krótkie jest życie moje, Jak znikomymi stworzyłeś wszystkich synów ludzkich! (49) Gdzież jest człowiek, który by żył i nie oglądał śmierci I wyrwał duszę swoją z krainy umarłych? Sela. (50) Gdzież są, o Panie, twe pradawne łaski, Któreś w wierności swej zaprzysiągł Dawidowi? (51) Pomnij, Panie, na zniewagę sług twoich, Którą noszę w sercu moim jako doznaną od wielu narodów, (52) Którą znieważają, Panie, wrogowie twoi, Którą wyszydzają ścieżki pomazańca twego. (53) Błogosławiony niech będzie Pan na wieki! Amen, Amen." Psalm 89 BW

"Nakłońcie uszy, niebiosa, a ja mówić będę, I niech słucha ziemia słów ust moich! (2) Niech kropi jak deszcz nauka moja, Niech ścieka jak rosa mowa moja, Jak drobny deszcz na świeżą ruń, Jak ulewa na trawę, (3) Gdyż imię Pana głosić będę, Oddajcie uwielbienie Bogu naszemu. (4) On jest skałą! Doskonałe jest dzieło jego, Gdyż wszystkie drogi jego są prawe, Jest Bogiem wiernym, bez fałszu, Sprawiedliwy On i prawy.(5) Źle postąpił wobec niego - Nie są synami jego przez przywary swoje - Ród krnąbrny i przewrotny. (6) Czy Panu tak odpłacicie, Ludu głupi i nie mądry? Czyż nie jest On ojcem twoim, stwórcą twoim, Czy nie On cię stworzył i utwierdził?" - 5 Mojżeszowa 32:1-6 BW